Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς μιλάνε στα πουλιά; Ποιός ξέρει τη γλώσσα τους να τους μιλήσει, να τα καλωσορίσει σαν έρχονται από μακριά, να τους πει για την αγάπη του;... Ένα μικρό αγόρι αναζητά τη γλώσσα των πουλιών. Θα συναντήσει πολλά και πολλούς, θα γνωρίσει δυσκολίες. Θα καταφέρει άραγε να βρει αυτό που θέλει; Ένα υπέροχο παραμύθι για μικρούς και μεγάλους· μια ζωντανή ιστορία για τη ζωή και την αξία της...

Κυκλοφόρησε από την Αποστολική Διακονία το νέο παιδικό βιβλίο από τη σειρά Παιδικά Εικονογραφημένα «Το Μικρό Δέντρο των Χριστουγέννων». Ένα γοητευτικό παραμύθι για ένα μικρό έλατο και τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός. Μια γλυκιά ιστορία για τη ζεστασιά της αγάπης και το φως των Χριστουγέννων.

Βασισμένη στην πνευματική εμπειρία, η ορθόδοξη θεολογία παραμένει ζωντανή και δραστήρια στις ημέρες μας όχι λιγότερο από όσο ήταν εκατοντάδες έτη πριν. Τα ίδια ερωτήματα πάντοτε ετίθεντο και τίθενται ενώπιον του ανθρώπου. Ο χριστιανισμός δεν αγωνίζεται να βάλει την καταληκτική τελεία, εξαντλώντας τάχα όλα τα ερωτήματα του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά αποκαλύπτει μια άλλη πραγματικότητα, που ξεπερνά τόσο πολύ όλα όσα μας περιβάλλουν στην επίγεια ζωή, ώστε ο άνθρωπος, ανταμώνοντας μαζί της, ξεχνά τα ερωτήματα και τις απορίες του, διότι η ψυχή του επικοινωνεί με το θείο και σιωπ...

Ο Θεός είναι ο τέλειος Καλλιτέχνης και Ποιητής. Η κατ’ εικόνα δική Του δημιουργία μας σημαίνει ότι είμαστε κι εμείς καλλιτέχνες και ποιητές, ανεξάρτητα από την κλήση μας στη ζωή. Είμαστε καλλιτέχνες με τον τρόπο που αγαπάμε. Είμαστε ποιητές με τον τρόπο που προσευχόμαστε. Ο καθένας είναι ένας καλλιτέχνης. Συνδεόμαστε κοσμικά ο ένας με τον άλλο μέσα από ένα θείο υφαντό που εκτείνεται κατά μήκος των αιώνων. Ο καθένας μας έχει ένα ρόλο μοναδικό να επιτελέσει στη συμφωνία της δημιουργίας του Θεού. Το σημαντικότερο έργο ενός καλλιτέχνη δεν είναι ό,τι δημιουργεί. Βρίσκεται στο...

Η ευχούλα ταξιδεύει. Γνωρίζει ζωάκια, παίζει με το φίλο της τ' αγέρι, κολυμπάει σε νερά, αποκοιμιέται σε φυλλώματα... Η ευχούλα ανήκει στη Φύση. Γεννιέται απ' τα σπλάχνα της και ζει στην αγκαλιά της... Η ευχούλα μελαγχολεί, ονειρεύεται. Περισσότερο αγαπά παρά σκέφτεται. Και μονίμως ταξιδεύει... Η ευχούλα στέκει στο πλάι του ανθρώπου, αναστενάζει μαζί του και ζαλίζεται στη δική του παραζάλη. Κι όσο τον βλέπει θλιμμένο τόσο παλεύει να βάλει τα γράμματά της στη σειρά "για να του πει κάτι και να τον παρηγορήσει"... Η ευχούλα ταξιδεύει Κι ίσως το ταξίδι της αυτό να...

Η ευχούλα ταξιδεύει. Γνωρίζει ζωάκια, παίζει με το φίλο της τ' αγέρι, κολυμπάει σε νερά, αποκοιμιέται σε φυλλώματα... Η ευχούλα ανήκει στη Φύση. Γεννιέται απ' τα σπλάχνα της και ζει στην αγκαλιά της... Η ευχούλα μελαγχολεί, ονειρεύεται. Περισσότερο αγαπά παρά σκέφτεται. Και μονίμως ταξιδεύει... Η ευχούλα στέκει στο πλάι του ανθρώπου, αναστενάζει μαζί του και ζαλίζεται στη δική του παραζάλη. Κι όσο τον βλέπει θλιμμένο, τόσο παλεύει να βάλει τα γράμματά της στη σειρά "για να του πει κάτι και να τον παρηγορίσει"... Η ευχούλα ταξιδεύει. Κι ίσως το ταξίδι της...

Η σάρκα του Λόγου του Θεού αποτέλεσε, ευθύς εξ' αρχής, την εσώτερη δομή κάθε υπαρκτού. Καθετί είναι γνωστό στο Θεό όχι απλά έξωθεν, αλλά έσωθεν. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που πάντοτε Εκείνος θα μας γνωρίζει καλύτερα από ότι εμείς γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Κι έτσι, όταν αντικρίζουμε τα βάθη μιας ανθρώπινης ύπαρξης -κάθε ανθρώπινης ύπαρξης- αντικρίζουμε το Χριστό, την ίδια τη σάρκα του Λόγου του Θεού, ο Οποίος διαφέρει από μας μόνο στο ότι το πρόσωπο του Χριστού είναι και το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Γι' αυτό και δεν μας ξενίζει η φράση που χρησιμοποιούσαν οι ασκητές...

Η σάρκα του Λόγου του Θεού αποτέλεσε, ευθύς εξ' αρχής, την εσώτερη δομή κάθε υπαρκτού. Καθετί είναι γνωστό στο Θεό όχι απλά έξωθεν, αλλά έσωθεν. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που πάντοτε Εκείνος θα μας γνωρίζει καλύτερα από ότι εμείς γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Κι έτσι, όταν αντικρίζουμε τα βάθη μιας ανθρώπινης ύπαρξης -κάθε ανθρώπινης ύπαρξης- αντικρίζουμε το Χριστό, την ίδια τη σάρκα του Λόγου του Θεού, ο Οποίος διαφέρει από μας μόνο στο ότι το πρόσωπο του Χριστού είναι και το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Γι' αυτό και δεν μας ξενίζει η φράση που χρησιμοποιούσαν οι ασκητές...

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού (που αποτελεί μια εντελώς νέα εκδοτική προσπάθεια του Ακρίτα που αφορά στα Χριστούγεννα), αναδίδουν τη φρεσκάδα και το δυναμισμό μιας Γέννησης που διατηρείται και σώζει το παρόν, 2000 χρόνια τώρα. Αν η αλήθεια όσων γράφουν οι θεολόγοι μας ήταν για την αυτοσυνειδησία του σήμερα ένα αυτονόητο δεδομένο, τότε ο Ακρίτας δεν θα εξέδιδε το βιβλίο αυτό. Μα τα αυτονόητα του μυαλού μας έπαψαν να είναι και αυτονόητα της καθημερινότητάς μας. Οι συμμετέχοντες θεολόγοι, λογοτέχνες και καλλιτέχνες, με τη ζωντάνια των κειμένων τους, την αμεσότητα των λόγων του...