Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ψυχή και αγάπη για δουλειά Τα βιβλία, όπως και οι ταξιδιωτικοί οδηγοί, γράφονται εύκολα -λίγα όμως είναι καλά και διαβάζονται με ευχαρίστηση. Πολλή πληροφορία για κάθε τόπο της πατρίδας μας μπορείς να βρεις στο διαδίκτυο, σε φυλλάδια, σε βαριές πολυτελείς εκδόσεις, αλλά δεν είναι πάντα σωστή και ασφαλής για δημοσίευση. Εύκολα μπορείς να αντιγράψεις την ιδέα ενός ανθρώπου και να της βάλεις έντεχνα τη δική σου σφραγίδα, αλλά ποτέ δεν θα γίνει δική σου, ούτε θα σου "πιστωθεί", ούτε θα το ευχαριστιέσαι πραγματικά, όσα χρήματα κι αν πάρεις. Κι αν τα χρήματα μπορούν βραχυχρό...

Όπου πατάει ρόδα... δεν φυτρώνει χορτάρι! Θα το δείτε γραμμένο ξανά μέσα στις σελίδες που ακολουθούν. Το επαναλαμβάνουμε για να μην το ξεχάσει κανείς. Γιατί στην Ελλάδα η οδήγηση οχήματος 4x4, SUV, pickup, τζιπ, αγροτικού -πείτε το όπως θέλετε- για κάποιο περίεργο λόγο έχει συνδεθεί με την ασυδοσία, εντός και εκτός δρόμου. Τα μάτια μας έχουν δει πολλά. [...] Είναι ντροπή! Από την άλλη, δεν είναι καθόλου ντροπή να ακολουθείς μια ορεινή διαδρομή σε πατημένο δασικό δρόμο και να απολαμβάνεις με όλες σου τις αισθήσεις το τοπίο. Να κάνεις πολλές στάσεις για να περπατήσεις, να πιε...

Ονόματα τοποθεσιών και χωριών ανακοινώνονται συνεχώς από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις... Όλα τους βρίσκονται στον κλοιό της φωτιάς! Όταν δεν ξέρεις ούτε τα χωριά ούτε τις τοποθεσίες, όλα είναι πιο εύκολα. Αισθάνεσαι τον κίνδυνο για τις ανθρώπινες ζωές, αλλά δεν συνειδητοποιείς τι χάνεται από το πύρινο ποτάμι που τρέχει με χιλιόμετρα. Αν τύχει όμως και γνωρίζεις, αν έχεις περάσει από εκεί, αν έχεις ταξιδέψει, τότε αυτά τα ονόματα φέρνουνε εικόνες και η ψυχή σου βασανίζεται διπλά. Σε χάρτες, δορυφορικές απεικονίσεις, φωτογραφίες και βίντεο το μέγεθος της καταστροφής δυστυχώς δεν...

Για έναν περίεργο λόγο άρχισα να διαβάζω ξανά τα εισαγωγικά κείμενα που αναφέρονται σε νησιά των Κυκλάδων. Από πέρυσι μέχρι σήμερα έχουμε κυκλοφορήσει τρεις οδηγούς "Ανακαλύψτε την Ελλάδα", που αναφέρονται σε 18 ονειρεμένους μικρόκοσμους του Αιγαίου. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό... Μα κανένας να μη μοιάζει με τον άλλο! Να είναι τόσο κοντά και τόσο μακριά συνάμα. Ο ίδιος ουρανός, η ίδια θάλασσα, παρόμοιας μορφολογίας τοπίο κι όμως τόσο πολλές ιδιαιτερότητες και τόσο έντονη ταυτότητα... αισθητική, πολιτισμική. Είναι να αναρωτιέται κανείς. Ένα στενό μερικών εκατοντάδων μέτρων χω...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Δρόμοι του νερού, δρόμοι πολιτισμού, ροή ασταμάτητη κι ένας ακόμη διάλογος του ανθρώπου με τη φύση. "Από πού 'σαι ποταμάκι; Από κείνο το βουνό"...Το παιδικό ποίημα για ακόμα μια φορά στα χείλη κουβαλώντας μαζί του μνήμες και εικόνες που έχουν χαραχτεί ανεξίλητα μέσα μας. Θυμηθείτε την πρώτη φορά που βάλατε το χέρι σας μέσα σε ένα ποτάμι... δεν φανταζόσασταν ποτέ πόση δύναμη έχει η ροή του! Ο ποταμός είναι ένας μονίμως κινούμενος υγρός όγκος που στο πέρασμά του δημιουργεί εικόνες, ήχους σαν μουσική και προσφέρει ζωή αν τον σεβαστείς κι εσύ. Κάποιες φορές μάλιστα ορμάει στο κ...

Λένε πως ο χρόνος στα ορεινά κυλάει πιο αργά. Η θέα είναι καλύτερη και η αίσθηση ελευθερίας ανυπέρβλητη. Ακόμη μιλάνε για καθαρό αέρα, για μεγαλύτερη και στενότερη επαφή με το θείο, για κάθε είδος ορεινά "καταφύγια" αλλά και για κατακτήσεις κορυφών ως διακρίσεις. Σημείο αναφοράς για όλα τα παραπάνω είναι ο άνθρωπος, αυτός που διαλέγει να ζητήσει ή απλά να εκδράμει σε μεγάλο υψόμετρο. Καθώς απομακρύνεται από τα πεδινά, αρχίζει να αισθάνεται τον ίδιο περίεργο φόβο και σεβασμό με εκείνον που θα ένιωθε στη μέση του πελάγους... Δεν είναι απίστευτο πως εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μ...

Από την καρέκλα του γραφείου, μέσα από ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη περνάει ο χείμαρρος των εικόνων μιας Ελλάδας που "ανακαλύψαμε" και τοποθετήσαμε σε 160 σελίδες 23 επί 14,5 εκατοστών επί 12 μήνες. Δεκάδες πρόσωπα, συντάκτες, φωτογράφοι, περιπατητές, περιηγητές του 21ου αιώνα με αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, θαλασσινά σκάφη, αεροπλάνα, μάσκες και αναπνευστήρες... συναντούν χιλιάδες άλλους από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη κι επιστρέφουν στη βάση τους να καταγράψουν όλα τα θαυμαστά που είδαν και ένιωσαν. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι συνάμα. Όχι γιατί τα καταφέραμε,...

Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί χωρίσαμε την Κρήτη σε Βόρεια και Νότια, γιατί ακολουθήσαμε αλφαβητική κατάταξη στους νομούς, γιατί προσέξαμε οι νομοί να έχουν ισάριθμες σελίδες. Η απάντηση έχει ως εξής. Δεν χωράει η Κρήτη σε ένα βιβλίο, είτε αυτό έχει 160 είτε 1.600 σελίδες. Είναι τόσο μεγάλος ο πλούτος της που πάντα θα βρίσκεις κάτι πολύ σημαντικό για να καταγράψεις, να αναλύσεις, να φωτογραφίσεις. Από την άλλη οι Κρητικοί αγαπούν υπερβολικά τον τόπο τους... τον μικρό "δικό τους" τόπο και δεν αναφερόμαστε σε μεγάλες γεωγραφικές ενότητες. Τον αγαπούν τόσο που θεωρούν όλο το υπόλο...

Σκηνή σε μεγάλο υψόμετρο. Οροπέδιο ονομαστό. Πηγή, δύο σχηματισμοί λιμνών, εκκλησάκι, καταφύγιο. Μια παρέα Κρητικών 18-25 χρόνων, σε μια γωνιά έχουν ανάψει φωτιά για να ψήσουν κρέας. Κρασί, τσικουδιά, μερικές ντομάτες, λίγο τυρί και ψωμί. Έρχομαι από ορεινό δρόμο "σπαστήρι", βγαίνω από το αυτοκίνητο γιατί με φωνάζουν να πάω κοντά. Κερνούν κρασί και σε λίγο ένας απ' όλους βγάζει το μαντολίνο και αρχίζει να γρατζουνάει τις χορδές. Η μαντινάδα ξεκινάει και τα δίστιχα περνούν από στόμα σε στόμα, αλληλοσυμπληρώνονται μα ποτέ δεν σταματούν. Η ιστορία φτιάχνεται εκείνη την ώρα......

Αμφίδρομη επικοινωνία Τα μηνύματα έρχονται το ένα μετά το άλλο και φροντίζουμε πάντα να απαντάμε. Οι αναγνώστες του "Ανακαλύψτε την Ελλάδα" ξαφνικά σταματούν να αντιμετωπίζουν το έντυπο που κρατάνε στα χέρια τους ως απλό ταξιδιωτικό οδηγό, αλλά το έχουν σαν κάτι δικό τους. Και δοκιμάζουν να επικοινωνήσουν, να καλύψουν την απόσταση. Κάποιοι ακολουθούν τις "οδηγίες", άλλοι απλώς "ελέγχουν" την πιστότητα των πληροφοριών και ψάχνουν ακόμα και για λάθος κωδικούς στα τηλέφωνα. Μερικοί πηγαίνουν ακόμα πιο πέρα. Βλέπουν την τελευταία σελίδα όπου ανακοινώνουμε την επόμενη έκδοση...

Σαν τα μικρά παιδιά, όταν δούμε νερό, τρέχουμε κοντά του. Σε μια χώρα που μοιάζει να αναδύθηκε μέσα από το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, αυτό φαίνεται φυσιολογικό. Αλλά με τα τόσες εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής και ένα τόσο ονομαστό αρχιπέλαγος όπως το Αιγαίο, θα νόμιζε κανείς πως οι λίμνες δεν θα ασκούσαν κάποια ιδιαίτερη έλξη πάνω μας. Κι όμως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές ακόμα και μια εποχική συγκέντρωση νερού μάς κάνει να νιώθουμε ομορφότερα. Στολίζει το τοπίο κι εμείς στολίζουμε την ύπαρξή της με παραμύθια που περνάνε από στό...