Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ποιήτρια Ελένη Βακαλό, αναμετρώμενη με το υπαρξιακό έρεβος -που καθορίζεται έντονα και από το μεταπολεμικό κοινωνικοπολιτικό κλίμα- στρέφεται κατά την ώριμη φάση της ποιητικής της παραγωγής προς ό,τι προηγείται του λυρισμού, του συναισθηματικού εν ολίγοις σχολιασμού των πραγμάτων: προς τα πράγματα τα ίδια, την ανασύσταση των οποίων επιχειρεί μέσω της ποιητικής λειτουργίας. Στον αντίποδα της υπερρεαλιστικής υπέρ πραγματικότητας η ποίηση της Βακαλό συγκροτείται πρωτίστως ως εγχείρημα πραγματογνωσίας-ονοματοθεσίας, κατά το οποίο ό,τι ενδιαφέρει είναι η απόδοση του άλλου του...