Πετμεζάς Λεόντιος
Petmezás Leóntios
Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1965. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Θέατρο στην σχολή του Εθνικού Ωδείου, δημοσιογραφία στο ίδρυμα Μπότση. Παρακολούθησε ιστορία τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο εξωτερικό. Συνεργάζεται με Δήμους, Υπουργεία, πρεσβείες, περιφέρειες, μουσεία, πνευματικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, εκδοτικά συγκροτήματα, πολιτιστικά, μορφωτικά κέντρα και χώρους τέχνης. Συμβάλει στην διοργάνωση εκθέσεων, φεστιβάλ, δρώμενων τέχνης και πολιτισμού. Προλογίζει εκδόσεις, βιβλία, καταλόγους εκθέσεων, εκθέσεις και πολιτιστικά γεγονότα. Μεταξύ άλλων έχει προλογίσει τα εικαστικά αφιερώματα: στην Μ. Κάλλας, (2009), στην Μ. Μερκούρη (2011), στην F. Kalo (2012), στον Θ. Αγγελόπουλο (2012), τις ανθολογίες για τα 100 χρόνια από την γέννηση του Ν. Βρεττάκου (2012) και τα 150 χρόνια από την γέννηση του Κ. Καβάφη (2013), τα αγιογραφικά ημερολόγια (2015 & 2016) και τα αγιογραφικά αφιερώματα των ετών 2014-2018 της βραβευμένης αγιογράφου Μαριλένας Φωκά. Ποιήματα του ανθολογήθηκαν στα ποιητικά ημερολόγια των εκδόσεων ''Ιωλκός'' των ετών 2012-13-16-17-18. Από το 2004 έως το 2013 διετέλεσε καλλιτεχνικός Διευθυντής και επιστημονικός σύμβουλος του εικαστικού θεσμού "Τέχνης Φλόγα". Από το 2014 ως σήμερα είναι επιστημονικός σύμβουλος στην Ελληνική Ακαδημία τέχνης και πολιτισμού. Συμμετέχει ως εισηγητής σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια - συμπόσια λογοτεχνίας και τέχνης. Γράφει αναλύσεις, δοκίμια, κριτική τέχνης και βιβλιοκριτική σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ασχολείται με την μελέτη και εκτίμηση έργων τέχνης. Έχει γράψει 5 βιβλία:"Η αισθητική ενατένιση του Κώστα Ευαγγελάτου'' (2001), δοκίμιο εικαστικού ήθους με πρόλογο από την βραβευμένη με κρατικό βραβείο Ιωάννα Καρατζαφέρη, ''Μεταίχμιο εικαστικής λύσης'' (2003), προσέγγιση στον ιμπρεσιονισμό. ''Συνειδησιακές ρήσεις'' (2009) ποίηση με πρόλογο από την ηθοποιό Άννα Φόνσου, ''Γιάννης Κουτσοχέρας ο ηθοπλάστης διανοούμενος της πολιτικής συνείδησης'' (2010), δοκίμιο με πρόλογο από την φιλόλογο Σοφία Πετμεζά, ''Αρχείο Συνείδησης'' (2011), ποίηση με εικαστικές συνθέσεις του Κ. Ευαγγελάτου και απόψεις για την πέννα του από τους Ε. Αλεξίου, Δ. Σωτηρίου, Λ. Ζωγράφου, Μ. Ιορδανίδου και άλλους. Έχει γράψει 18 θεατρικά έργα : ''Η άλλη πλευρά είναι πάντα το τίποτα'' (1982), "Ήταν ψεύτικη αγάπη'' (1985), ''Το πάνω δωμάτιο'' (1988), ''Πού είναι το χαρτί;'' (1989), ''Οσμή από γλυκό'' (1993),' 'Υπόθεση παγκαρίου'' (1994), ''Παράξενη γυναίκα'' (1996), "Πορεία πάθους'' (1998), ''Σκέψη συνείδησης'' (1999), ''Μέσα στο χρυσό κουτί'' (2000), ''Περιμένοντας και το δεύτερο' '(2001), ''Όχι αμοιβαία έλξη'' (2003), ''Η πρώτη λαμπερή μέρα'' (2004), ''Άνοιξε αυτή τη πόρτα'' ( 2006), ''Αν έρθει πάλι εκείνος'' (2007), ''Μπαλάντα στο μύθο του Περλιπλίν'' (2010), εμπνευσμένο από το F.G.Lorca ,''Περιμένοντας τον... Πίντερ'' (2011), εμπνευσμένο από τον H.Pinter, "Σε έχω περιμένει... μια ζωή'' (2016). Το 2018 έκανε την δραματουργική επεξεργασία στο θεατρικό έργο ''Ο Θεός έχει χιούμορ '' του Γιώργου Τσαγγαρίδη. Έχει τιμηθεί από επιστημονικούς, ανθρωπιστικούς και πολιτιστικούς φορείς. Μεταξύ άλλων από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (1ο βραβείο ποίησης) ( 2001), από την Πνευματική Ολυμπιάδα (2002), από το Οσπιταλιερικό τάγμα του Αγ. Λαζάρου της Ιερουσαλήμ με τον τίτλο του ιππότη και τιμητικό παράσημο,(2009) και με το αριστείο προσφοράς ( 2010). Επίσης από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (2011), από την Ένωση Αποστράτων Αξ/κων Στρατού (2013), την Πανελλήνια Ένωση Φίλων Ολυμπιακού (2013), την Λέσχη Lions Μαρουσίου (2013), την Unesco Πειραιώς και Νήσων (2014), την Ευρωπαική Εταιρία Επιστημόνων Λογοτεχνών-Καλλιτεχνών (2014), την Φιλολογική Στέγη Πειραιά (2017). Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού -Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ) και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων(EFJ). Eίναι παντρεμένος με την εικαστικό-αγιογράφο, καθηγήτρια και πολιτισμολόγο Μαριλένα Φωκά.
