Ταλιάνης Δημήτρης
Taliánis Dimítris
Ο Δημήτρης Ταλιάνης γεννήθηκε στη Μόλυβο της Λέσβου (1948). Οι φωτογραφίες του έχουν κατά καιρούς φιλοξενηθεί σε ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί "3" και "Αργώ" στην Αθήνα, "Ιανός" και "Μύλος" στη Θεσσαλονίκη, "Αργώ" στη Λευκωσία, στο μουσείο κυκλαδικής τέχνης, στην ελληνοαμερικανική ένωση, στο μουσείο φυσικής ιστορίας απολιθωμένου δασούς Λέσβου, στο ελληνικό ινστιτούτο της Βοστόνης, στο Βόλο, την Κέρκυρα, το Ηράκλειο, τη Μυτιλήνη κ.α Από το 1986 μέχρι σήμερα, έχουν γίνει περισσότερες από τριακόσιες προβολές ηχοραμάτων σε συνέδρια, φεστιβάλ και πνευματικά ιδρύματα, όπως ο καθεδρικός ναός της Αγ. Τριάδας στη Νέα Υόρκη, τα πανεπιστήμια της Γενεύης, του Περθ στη Δ. Αυστραλία και του Harvard (έδρα Σεφέρη) στη Βοστόνη.
Σαντορίνη, η αμπελόεσσα νήσος
Θεοδωρίδης Πάνος
Τοπίο (2014)
Η "Σαντορίνη, η αμπελόεσσα νήσος" δεν είναι ένα ακόμη εγχειρίδιο για το κρασί, γραμμένο από συστηματικούς ερευνητές για ειδικούς αναγνώστες. Στο λεύκωμα αυτό ο φωτογράφος Δημήτρης Ταλιάνης, με εφόδιο την αγάπη του για τη φύση και το αμπέλι, ξεκινά το μακρύ ταξίδι στους "δρόμους του κρασιού", προσπαθώντας να συνδυάσει το φως με τη στιγμή, την καλλιέργεια με την εποχή, την κίνηση του χεριού με τη φορά της αμπελιάς. Πολλά τα χρόνια και τα ταξίδια, πολλές και οι φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν από το πάστρεμα, το κλάδεμα, το θειάφισμα, τον τρύγο -κυρίως τον τρύγο- την οινοποίησ...
Σκουριά κι αρμύρα
Τοπίο (1989)
Όταν γέρικα σκαριά έρχονται ν' απαγκιάσουν στο λιμάνι, γεμάτα πληγές απ' τα σημάδια του χρόνου, μαζί με τα ραγισμένα όνειρα και τη σιωπή, κουβαλούν και μοναδική ποίηση. Η αρμύρα, το πληγωμένο ξύλο ή το σκουριασμένο σίδερο, γίνονται παλέτα για έργα μοναδικά, γεμάτα χρώμα και νοσταλγία. Δίκαια, λοιπόν, χαρακτηρίστηκε το πιο ποιητικό, το πιο ευαίσθητο λεύκωμα του Δ. Ταλιάνη και συνάμα το πιο αγαπημένο από τους αναγνώστες του.
