Πολυκράτης Γεώργιος Δ. 1930-
Ο Γεώργιος Πολυκράτης, τρίτο παιδί του Δημητρίου και της Γερτρούδης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και σπούδασε ιατρός στο Πανεπιστήμιό της. Παντρεύτηκε την οδοντίατρο Γεωργία Μπάκουλη, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Αλκυόνη. Ελληνολάτρης μέχρι υπερβολής, υπήρξε ενθουσιώδης ορειβάτης και καταδύτης, εραστής της ελληνικής φύσης. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα την δεκαετία του 1950 με νεανικά του έργα, δύο μικρές ποιητικές συλλογές και μία τραγωδία. Όμως η έντονα υπεύθυνη άσκηση της ιατρικής για πέρα από σαράντα χρόνια, δεν του άφησε περιθώρια να λειτουργεί παράλληλα και την ποίηση. Τώρα, μετά την συνταξιοδότηση του, συνάντησε ξανά τις Μούσες της νιότης του, και εργάζεται εντατικά, να ολοκληρώσει μέρος έστω των σχεδίων του, μιά και κάνει, όπως λέει, αγώνα δρόμου με τον χρόνο ζωής που του απομένει...
Δίφρος πυρφόρος
Πολυκράτης Γεώργιος Δ. 1930-
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2011)
Μετά από τόσες Τραγωδίες που έχουν γραφτεί από τους παλαιούς καιρούς, αλλά και κάποιες πιο σύγχρονων και πολύ καταξιωμένων ποιητών, το να συνθέσει κανείς τώρα μία Τραγωδία, μοιάζει σαν να θέλει να ανταγωνιστεί τον El Greco, μουντζουρώνοντας με φθηνές νερομπογιές, τους τοίχους του σπιτιού του... Τέτοια αμηχανία με διακατέχει δίνοντας στην δημοσιότητα αυτή μου την προσπάθεια. Και δεν γνώριζα, κι' ούτε ακόμα το γνωρίζω, αν συγχωρούμαι να δώσω σ' αυτή, το βάπτισμα της Τραγωδίας! Κράτησα κατά κάποιον τρόπο την μορφή της, την ενότητα του χώρου και χρόνου και έκανα χρήση του Χ...
Μαρσύας
Πολυκράτης Γεώργιος Δ. 1930-
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2013)
Φίλοι καλοί μου συνέστησαν να μη γράφω προλόγους στα δημοσιευόμενα μου, αλλά να αφήνω το κάθε έργο μου να μιλήσει μόνο του στον αναγνώστη. Παρά το πολύ βάσιμο αυτής της άποψης, πιστεύω πως ενώ το κάθε βιβλίο μου είναι μιά τυπωμένη πνευματική πράξη, ο πρόλογος αποτελεί μιά ζωντανή επικοινωνία ανάμεσα στον γράφοντα και στον αναγιγνώσκοντα. Θέλω μ' αυτόν τον τρόπο να έρθει πιο κοντά μου, σαν για να συζητήσουμε συντροφικά, απλά και ανθρώπινα, το περιεχόμενο του βιβλίου μου, και το τι με ώθησε στην συγγραφή του. Αυτό μου το πόνημα, που το αγαπώ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλ...
Ο αρραβώνας μου με την Γη
Πολυκράτης Γεώργιος Δ. 1930-
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2009)
[...] Οι στίχοι του βιβλίου, γεννήθηκαν σαν μια ψυχική αντίδραση σε έναν σταθερά επερχόμενο ξεπεσμό συναλλαγών. Ίσως να έχω λάθος, και η δική μου οπτική γωνία να μην είναι η ορθή. Πάντως, και σε καμιά περίπτωση, οι στίχοι δεν πρέπει να εκληφθούν σαν έκφραση μιας στείρας και απαράδεκτης πατριδολατρίας. Ίσως, ορθότερα, σαν μια παράκαιρη νοσταλγία, αλλά και ένα λανθάνοντα φόβο, για τη σταδιακή απαξίωση της ιδέας μέσα στον Μύθο, αλλά και του χώρου μέσα στον οποίο υπάρχουμε, και που τόσο απερίσκεπτα τώρρα καταστρέφουμε! (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Το θεμέλιο που τρίζει
Πολυκράτης Γεώργιος Δ. 1930-
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2011)
Η ξυλογραφία του εξώφυλλου είναι έργο του μεγάλου μας ζωγράφου και χαράκτη Σπύρου Βασιλείου (1903-1985) με τον τίτλο "Ποιες κρύες βρύσες με κρύα νερά", μετά από ευγενική έγκριση της χρήσης του από το Μουσείο-Αρχείο Σπύρου Βασιλείου. Ο συγγραφέας το ετοποθέτησε στο εξώφυλλο του βιβλίου του σαν ένδειξη σεβασμού προς το μεγάλο έργο του ζωγράφου.
