Grossman Leonid
Ο Λεονίντ Πετρόβιτς Γκρόσσμαν (1888-1965) ήταν ένας από τους κορυφαίους Ρώσους κριτικούς και ιστορικούς της ρωσικής λογοτεχνίας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Οδησσού, όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1911. Η λογοτεχνική του όμως δραστηριότητα άρχισε πολύ νωρίτερα αφού τα πρώτα του έργα δημοσιεύτηκαν ήδη το 1903. Ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία και έγινε καθηγητής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Μόσχας "Β. Π . Ποτιόμκιν". Μεγάλο μέρος του δημιουργικού του έργου είναι αφιερωμένο στον Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, καθώς και άλλων μεγάλων Ρώσων ποιητών και συγγραφέων του 19ου αιώνα. Έχει συγγράψει πλήθος έργων που αφορούν ζητήματα της αισθητικής, των σχέσεων που είχαν οι Ρώσοι λογοτέχνες με την κοινωνική σκέψη της εποχής τους και τη δυτικοευρωπαϊκή λογοτεχνία, τη δραματουργία και το θέατρο. Μερικά από τα έργα του είναι: "Οι σημειώσεις του Ντι Αρσιάκ" (1930), "Ρουλέτενμπουργκ" (1932), "Ο βελούδινος δικτάτορας" (1933), "Η ζωή και τα έργα του Φ. Μ. Ντοστογιέφσι" (1935), "Ο Μπαλζάκ στην Ρωσία" (1937), "Η. Σ. Λεσκόφ" (1945). "Πούσκιν" (1960), "Ντοστογιέφσκι" (1965). Το έργο του "Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, Βιογραφία", άρχισε να το γράφει στα μέσα της δεκαετίας του 1920 αλλά κατόρθωσε να το εκδώσει μόλις το 1964, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, στη σειρά βιογραφιών "Η ζωή των θαυμαστών ανθρώπων" που είχε ιδρύσει ο Μαξίμ Γκόρκι στα μέσα της δεκαετίας του 1930.
