Παναγόπουλος Ανδρέας Χ. 1940-2009
Panagópoulos Andréas Ch.
Ο Ανδρέας Παναγόπουλος (Ιούνιος 1940 - Ιούνιος 2009), συγγραφέας, ήταν ομ. καθηγητής της Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Πήρε το 1963 το πτυχίο φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Αθηνών) με άριστα. Την περίοδο 1963-65 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Το 1966 έγινε βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Την περίοδο 1967-1974 παραιτήθηκε από τη θέση του λόγω της δικτατορίας και δίδαξε την ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1974 πήρε το διδακτορικό του από το King' College του Λονδίνου και το 1975 επανήλθε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με την πράξη για την Αποκατάσταση της Νομιμότητας στα ΑΕΙ, του 1974. Το 1977 έγινε επιμελητής και το διάστημα 1977-1979 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ρέθυμνο) με απόσπαση. Την περίοδο 1981-1985 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ως λέκτορας και από το 1986 έως το 1998 ως επίκουρος καθηγητής. Το 1998 έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Είναι συνεργάτης του Προγράμματος Διεθνούς Βιβλιογραφίας για την Ελλάδα (Synopsis) στα κλασικά. Μετά την μετεκπαίδευσή του στο "Θησαυρό της Ελληνικής Γλώσσας" (T.L.G.) στο UCI (University of California, Irvine) δίδαξε Έλληνες κλασικούς συγγραφείς με βάση τον ηλεκτρονικό υπολογιστή (σχέδιο "Ίβυκος"). Είχε αλφαβητίσει πάνω από 650 συναδέλφους της Μ.Ε. και άλλους τόσους φοιτητές του. Αυτοτελή βιβλία: 1. "Θουκυδίδης: Αιχμάλωτοι, όμηροι, εξόριστοι, φυγάδες και πρόσφυγες στον Πελοποννησιακό πόλεμο", Αθήνα (Όμβρος) 1996. 2. "Thucydides: Captives and hostages in the Peloponnesia war" , Athens (Grigoris) 1978. 3. "Θουκυδίδη Βιβλίο VII", Αθήνα (Καρδαμίτσα) 1996. 4. "Πλάτων και Κρήτη". Αθήνα (Ελληνική Ανθρωπιστική Εταιρεία) 1981, (Αίολος) 1995. 5. "Αριστοτέλης και Κρήτη", Αθήνα (Καρδαμίτσα) 1987, (Αίολος) 1996.κ.ά.
Επισημάνσεις και απόψεις
Παναγόπουλος Ανδρέας Χ. 1940-2009
Εκδόσεις Παπαζήση (2005)
Εδώ περιλαμβάνονται ποικίλου είδους κριτικά κείμενα, από καθαρά φιλολογικά, όπως "Το αρχαίο δίκαιο του πολέμου και η κλασική δραματουργία" (Ευριπίδης - Αριστοφάνης), "Αρχαία λογοτεχνία και σύγχρονη δημιουργία" (Γιώργος Σεφέρης) και "Στρατευμένη λογοτεχνία στην αρχαιότητα και σήμερα" (ελληνική και ξένη), μέχρι καθαρώς δοκιμιογραφικά, όπως "Ο Μαρξ και οι αρχαίοι Έλληνες", "Ο αντιήρωας", "Ο Σάμιουελ Μπέκετ", "Μαρσέλ Προυστ", "Φραντς Κάφκα", "Αλμπέρ Καμύ", "Αντικουλτούρα". Προστίθεται Επίμετρο με 28 "Τι είναι τι" από τα "Ευρωπάλια", την "ποπ-αρτ" και τον "ψυχεδελισμό" μέχρι τα...
Βάτραχοι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2006)
Μπορεί οι "Βάτραχοι" να μην είναι το πιο δημοφιλές έργο του μεγάλου κωμικού, γιατί έχουμε τη "Λυσιστράτη", την ευνόητη προτίμηση των θερινών φεστιβάλ. Μπορεί να μην είναι το ιδεολογικώς πιο "επίκαιρο" σε κάθε εποχή, γιατί υπάρχει η "Ειρήνη", αλλά το συνολικώς ανώτερο κατά τη γνώμη μου, είναι οι "Βάτραχοι", ιδιαίτερα λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει ο "Αγών" (λογοτεχνική κριτική, στ. 830-1137). Άρα η "Λυσιστράτη" προτιμάται για φεμινιστικούς λόγους, η "Ειρήνη" για πολιτικούς και οι "Βάτραχοι" για φιλολογικούς. [...]
Τα αινίγματα της Σφίγγας
Συλλογικό έργο
Συλλογή (2008)
[...] Οι εισηγητές με τις ανακοινώσεις τους επεχείρησαν μια διεπιστημονική προσέγγιση (φιλοσοφική, ανθρωπολογική, φιλολογική, θεατρολογική, σημειωτική κ.λπ.) και πρότειναν δυνατές ερμηνείες, συμπληρωματικές και όχι αντιφατικές προς άλλες που αναφέρονται όχι μόνο στο συγκεκριμένο, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό μύθο. Η ευρύτητα του θέματος και οι ενδιαφέρουσες διαστάσεις του, μας οδήγησαν στην απόφαση να προβούμε στη δημοσίευση των αρχικών εισηγήσεων με την προσθήκη και άλλων κειμένων σχετικών πάντα και διαφωτιστικών του αρχικού ζητουμένου. Κατ' αυτόν τον τρόπο προ...
Η γένεση της αθηναϊκής δημοκρατίας
Forrest William-George 1925-1997
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2010)
Κατά τον όγδοο αιώνα π.Χ. ο μέσος Έλληνας ήταν πλήρως εξαρτημένος από έναν ιδιοκτήτη αριστοκρατικής καταγωγής. Αργότερα, από τον πέμπτο αιώνα κ.ε., στην Αθήνα τουλάχιστον, είχε φτάσει στο σημείο να συνειδητοποιήσει ότι ήταν μια αυτόνομη ανθρώπινη ύπαρξη και ότι ο ίδιος και οι άλλοι σαν αυτόν είχαν τα ίδια δικαιώματα για συμμετοχή. Ο καθηγητής W.G. Forrest ανιχνεύει τα βήματα, με τα οποία οι Έλληνες έφτασαν σ' αυτή τη συνειδητοποίηση την επέκταση του Ελληνικού κόσμου, που έσπασε τον ασφυκτικό οικονομικό κλοιό των αριστοκρατών τις επαναστάσεις, που, έχοντας συχνά ως μέσο την...