Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται με αφηγηματικό τρόπο η υστεροβυζαντινή περίοδος (1025-1461 μ.Χ.) από την επαύριον του θανάτου του πολέμαρχου κατακτητή Βυζαντινού ηγεμόνα Βασιλείου Β΄ "Βουλγαροκτόνου" ως την πτώση του τελευταίου μετά την Άλωση του 1453 βυζαντινού προπυργίου, της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας, στους Οθωμανούς Τούρκους. Την αφήγηση ακολουθούν αναλυτικοί πίνακες κοσμικών και εκκλησιαστικών ηγεμόνων του Βυζαντίου και των γειτονικών εθνών/κρατών, καθώς και αναλυτική βιβλιογραφία αυτοτελών ελληνόγλωσσων και ξενόγλωσσων βοηθημάτων, ενημερωμένη ως το έτος 2002. Το έ...

Στη συλλογή αυτή των είκοσι πέντε ιστορικών δοκιμίων παρουσιάζονται ποικίλα ζητήματα βυζαντινής, μεσαιωνικής και ισλαμικής ιστορίας και πολιτισμού, τα οποία κινούνται γύρω από τον κεντρικό άξονα των σχέσεων του μεσαιωνικού Ελληνισμού με τον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο, καθώς και με τον κόσμο της προϊσλαμικής και ισλαμικής Ανατολής.

Ο Γεώργιος Μανιάκης, ένδοξος Βυζαντινός στρατηλάτης του πρώτου μισού του ενδέκατου αιώνα, άφησε εποχή, ως άλλος Βελισάριος, με τους πολεμικούς του αγώνες σε δύο μεγάλα μέτωπα της Αυτοκρατορίας, στη Μέση Ανατολή κατά των Αράβων και στη Σικελία και νότια Ιταλία κατά των Αράβων και των Νορμαδών. Θεωρείται συνεχιστής της πολεμικής παράδοσης της "εποποιίας" των Μακεδόνων αυτοκρατόρων της περιόδου 963-1025 (Νικηφόρου Β' Φωκά, Ιωάννη Α' Τζιμισκή και Βασιλείου Β' Βουλγαροκτόνου). Τελικά, όμως, η συνεχής υπονόμευσή του από τη βυζαντινή Αυλή, ιδιαίτερα εκείνη του απειροπόλεμου αυτοκρ...

Ο παρών τόμος περιλαμβάνει εισηγήσεις ειδικών επιστημόνων, κατά κύριο λόγο ερευνητών του Ινστιτούτου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, που στηρίζονται σε αποτελέσματα συλλογικών ερευνών του ινστιτούτου σε συνδυασμό με έρευνες ορισμένων ακαδημαϊκών συνεργατών του. Ο στόχος αυτών των διαλέξεων είναι πολλαπλός: αρχικά, αποσκοπεί στο να προτείνει λύσεις, πάντα σύμφωνα με τα πορίσματα των ερευνών που αναφέρθηκαν, σε διαχρονικά προβλήματα θεωρούμενα ως τώρα δυσεπίλυτα. Δεύτερον, στο να δοθούν με απλότητα και σαφήνεια, όχι στερεότυπες γνώσεις, αλλά απεικονίσεις της...

Στο βιβλίο αυτό παρέχεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα μια συστηματική γραμματολογική επισκόπηση της οθωμανικής ιστοριογραφίας και χρονικογραφίας από τα τέλη του 15ου και τις αρχέςτου 16ου αιώνα έως τα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα. Δίνονται βιοεργογραφικά στοιχεία για τους σημαντικότερους Οθωμανούς ιστοριογράφους και χρονικογράφους της περιόδους και παρατίθενται αναλυτικές βιβλιογραφίες εκδόσεων ή μεταφράσεων των κειμένων τους, καθώς και σχετικών βοηθημάτων (μονογραφιών, μελετών και άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά ή εγκυκλοπαιδικά-λεξικογραφικά έργα)....

Το Βυζάντιο, η Πόλη του Κωνσταντίνου - Κωνσταντινούπολη, η "Νέα Ρώμη" της Ανατολικής Αυτοκρατορίας, έμελλε να γίνει από τις αρχές του τετάρτου αιώνα μ.Χ. η πρωτεύουσα της Βυζαντινής ή Μεσαιωνικής Ελληνικής Αυτοκρατορίας, η οποία προοριζόταν να παίξει έναν κυρίαρχο ρόλο στην ιστορική εξέλιξη των λαών και των εθνών της νοτιοανατολικής μεσογειακής λεκάνης για εντεκάμισι περίπου αιώνες έως ότου, λίγο μετά τα μέσα του δεκάτου πέμπτου αιώνα, μια άλλη μεγάλη δύναμη, οι Οθωμανοί Τούρκοι, φτάνοντας από την Ανατολή, αντικατέστησαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία σε αυτή την κρίσιμη περιοχή...

Το ΕΠΛΒΙΠ είναι συλλογικό έργο, του οποίου οι προετοιμασίες ξεκίνησαν το 1987. Προβλέπεται να ολοκληρωθεί σε 11 τόμους, με έναν συμπληρωματικό τόμο, με πίνακες βραχυγραφιών - βιβλιογραφίας και με γενικό ονομαστικό ευρετήριο των λημματογραφουμένων στο έργο προσώπων. Αναμένεται να καλύψει την προσωπογραφία της περιόδου c. 300-c. 1500 μ.Χ. με της μορφή λημμάτων για πρόσωπα, δυναστείες, οικογένειες ("οίκους") κ.λπ. της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των γειτονικών της εθνών-κρατών. Στο τέλος των λημμάτων παρατίθεται πλούσια βιβλιογραφία πηγών-βοηθημάτων, ελληνογλώσσων και ξενογλώ...

Στον παρόντα τόμο επανεκδίδονται τριάντα επτά μελέτες γραμμένες στα ελληνικά και στα αγγλικά (δύο μελέτες επίσης σε γαλλική μετάφραση), μέσα στην περίοδο 1995-2000. Τα εδώ πραγματευόμενα θέματα κινούνται γύρω από ποικίλα ζητήματα βυζαντινής και μεταβυζαντινής ιστορίας, με ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα των βυζαντινοτουρκικών σχέσεων κατά την προ-οθωμανική και την οθωμανική περίοδο.

Το Βυζάντιο, η Κωνσταντινούπολη -"Νέα Ρώμη" της Ανατολής- έγινε από τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. η πρωτεύουσα της μεσαιωνικής ελληνικής αυτοκρατορίας, η οποία έμελλε να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στην ιστορική εξέλιξη των εθνών της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου για εντεκάμισι περίπου αιώνες (284/324 έως 1453/1461 μ.Χ.), μέχρις ότου στα μέσα του 15ου αι. μια άλλη μεγάλη δύναμη, οι Οθωμανοί Τούρκοι από την Ασία, την αντικατέστησε στον κυρίαρχο αυτό ρόλο. Στη διάρκεια της υπερχιλιόχρονης ζωής της η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατόρθωσε να επιζήσει μέσα από αμέτρητες εξωτερ...

Τα πέντε δοκίμια του βιβλίου αυτού εξετάζουν το βίο και το έργο πέντε μεγάλων μορφών της βυζαντινής ιστοριογραφίας, του Προκόπιου Καισαρέως (6ου αι.), του Μιχαήλ Ψελλού (11ος αι.), της Άννας Κομνηνής (11ος-12ος αι.), του Ιωάννη Κίνναμου (12ος-αρχές 13ου αι.) και του Γεώργιου Σφραντζή (15ος αι.), σε σχέση με τις πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες των αντίστοιχων εποχών στις οποίες έζησαν και δημιούργησαν.

Το πρώτο και σημαντικότερο από τα ασιατικά τουρκόφωνα φύλα της στέππας κατά την ύστερη αρχαιότητα -ή τον πρώιμο μεσαίωνα- που έπληξαν την ανατολική και κεντρική Ευρώπη από τα τέλη του τέταρτου μεταχριστιανικού αιώνα, υπήρξαν οι Ούννοι. Οι ασιατικής προέλευσης αυτοί επιδρομείς επέκτειναν μέσα σε λίγες δεκαετίες τις κατακτήσεις τους σε τεράστιες εκτάσεις της ανατολικής και της κεντρικής ευρωπαϊκής ηπείρου, εώς τα μέσα του πέμπτου αιώνα. Τότε ο μεγαλύτερος από τους ηγεμόνες τους, ο περιβόητος Αττίλας, συγκρόυστηκε με τις συνασπισμένες δυνάμεις των Ρωμαίων και των Φράγκων και Γ...