Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κάρολος είναι μαθητής δημοτικού. Αν νομίζετε ότι ξυπνάει με όρεξη και χαρά να πάει στο σχολείο του, κάνετε μεγάλο λάθος. Όχι, δεν έχει πρόβλημα με τα μαθήματά του, διαβάζει και είναι και καλός. Το πρόβλημα είναι ο Άγγελος και τα αγγελάκια των μεσαίων θρανίων που τον πειράζουν για το μικρό του όνομα, το γαλατένιο δέρμα του, τα αστεία του γυαλιά. Μια μέρα, αυτά τα γυαλιά σπάνε. Όχι από μόνα τους. Κάποιοι συμμαθητές φροντίζουν γι’ αυτό. Μια, δυο, τρεις και ο Κάρολος αναγκάζεται να αποκαλύψει την αλήθεια στον "ιατρό των ματιών". Και η μία αλήθεια οδηγεί σε άλλες πολλές. Και τ...

Αν πίσω από κάθε τραγούδι - όπως λένε - κρύβεται μια ιστορία, τότε, πίσω από την "ερωτευμένη μπόσα νόβα" κρύβεται η πιο όμορφη και η πιο παράξενη ιστορία αγάπης. Μια μικρή κάμπια χορεύοντας ανέμελη την μπόσα νόβα της στα καταπράσινα φύλλα ενός ψηλού δέντρου μαζί με τις φιλενάδες της, ακούει ξαφνικά πίσω από τα φύλλα του απέναντι πεύκου, μια φωνή, μια μαγική φωνή που την κάνει να χάσει ξαφνικά τα χορευτικά της βήματα και να πέσει κάτω ζαλισμένη! Γρήγορα η κάμπια θα ανακαλύψει πως η φωνή αυτή ανήκει σε ένα ποντικάκι που τραγουδάει σε μια μπάντα και θα καταλάβει αμέσως πως ο μ...

Είμαι σίγουρη ότι στη ζωή σας έχετε δει πολλές κόκκινες πινέζες. Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρη ότι έχετε ακούσει τις ιστορίες τους. Την κόκκινη πινέζα του βιβλίου μας τη γνώρισα το απόγευμα που αποφάσισα πως το κόκκινο θα είναι το χρώμα της οικογενειακής αγάπης. Ήταν λυπημένη γιατί εξαιτίας μιας τρομερής πυρκαγιάς είχε χάσει τις αδελφές της. Αν πιστεύετε κι εσείς ότι η στενοχώρια δεν ταιριάζει ούτε στις πινέζες και ότι για όλους υπάρχει μια οικογένεια, πηγαίνετε στην πρώτη σελίδα για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ένα προς ένα τα διηγήματα αυτού του τόμου -είκοσι τέσσερα στον αριθμό, όσα και τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου- ανιχνεύουν τις διαφορετικές εκφράσεις της συνύπαρξής μας με τα βιβλία, διερευνούν τις αλληλεπιδράσεις της χάρτινης και της σάρκινης ζωής, τα σημεία εκείνα όπου ενώνεται η ανθρώπινη πράξη με την αναγνωστική εμπειρία. Ο Δάντης, ο Καβάφης, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Προυστ, ο Μούζιλ, η Ζωρζ Σαρή, ο Κριστιάν Μπομπέν, ο Μπόρχες, ο Τσέχωφ, ο Σκόκος, ο Καχτίτσης, ο Τολστόι, ο Πούσκιν, ο Θεοτόκης, ο Σάλιντζερ κι ο Χάξλεϋ, ο Τόμας Χάρντυ κι ο Σινόπουλος, ο Όργουελ, ο Πεσ...

Η βδομάδα έχει εφτά πολύ άταχτα παιδιά Κάθε μέρα τα φροντίζει τ' αγαπάει, τα νανουρίζει Μα αυτά με τη σειρά τους έχουν τα προβλήματά τους. Τα καλά τους τα στραβά τους κι όλα τους τα μυστικά τους. Είναι εδώ γραμμένα όλα, κολλημένα με μπλε κόλλα. Για να γίνουν οι συστάσεις και να μάθεις και εσύ ποια η μέρα που σου πάει και ποια αυτή που δεν περνάει!

Ιστορίες για αργές επιστροφές, ευχαριστήρια χαρτάκια, θαμμένους γονείς, παγωμένα χέρια, αντιφασιστικά λεωφορεία, κακά όνειρα, memorabilia, μητρικές λέξεις, κατασκηνωτικά καλοκαίρια, απλωμένα βρακιά, πρώτα μπλουζ. Ιστορίες για απολεσθέντα. Για το "φτάσαμε επιτέλους". Για το "δεν σ' αγαπώ". Για ποντικάκια που περπατάνε στο ταβάνι. Ή μήπως είναι γατούλες; Για το κάτι που έκλαψε τότε μα δεν ξεχνιέται ούτε τώρα. Για το κάτι που κλαίει ακόμα.

Ο ήρωας, διακεκριμένος γιατρός, πάσχει από το σύνδρομο Κόρσακοφ, μια γενικευμένη διαταραχή της μνήμης, ένα από τα συμπτώματα της οποίας είναι η μυθοπλασία, δηλαδή η απόπειρα αντιστάθμισης των κενών της μνήμης, μέσω της επινόησης νέων, πειστικών αλλά ψευδών, αναμνήσεων. Εδώ στηρίζει τη δική του μυθοπλασία ο Φορορινό, δίνοντας στον ήρωά του την ευκαιρία να κατασκευάσει τη βιογραφία του. Μπορεί να είναι να πάντα... αλλά όχι ο εαυτός του.

Μπορεί το όνομα του Ρουσσώ να ταυτιστεί με την ευθυμία; Μοιάζει απίθανο. Κι όμως σε ηλικία είκοσι περίπου χρονών, έγραψε αυτή την κωμωδία. Είναι η ιστορία ενός νεαρού ματαιόδοξου, στον οποίο η αδελφή του, από πονηριά, δείχνει ένα πορτρέτο του ίδιου μεταμφιεσμένου σε γυναίκα. Και ο κενόδοξος μας, χωρίς να το γνωρίζει, ερωτεύεται την ίδια του την εικόνα! θα πει ο Ρουσσώ αργότερα. Επιδέξια δομημένο, κωμικό και συγκινητικό, με το ενδιαφέρον στραμμένο στο κέφι και την ευαισθησία των νεαρών ηρώων, ο Νάρκισσος είναι ένα έργο χαρούμενο.

Η ιστορία του Κωστή που φοβάται ότι εξαιτίας της μετανάστευσής τους στη Γαλλία θα χάσει όχι μόνο το σπίτι, τους φίλους και τους συμμαθητές του, αλλά και τις λέξεις του.

Μελαγχολικές ονειροπολήσεις και θλιμμένα, ατμοσφαιρικά τοπία, αλλά και φωτεινές, ποπ εκρήξεις, όπου αιώνια αιωρείται το φάντασμα της αγάπης, συνθέτουν τον κόσμο των Cure. Με αναφορές από τραγούδια όπως το πρώιμο "10.15 Saturday Night" και τα σκοτεινά, μελωδικά "Charlotte Sometimes" και "A Forest", και από το "Kyoto Song" έως το ρυθμικό "Why Can’t I be You" και το μεταγενέστερο "The Last Day of Summer", δεκαέξι συγγραφείς και μουσικοί ανασυνθέτουν, μέσω της δύναμης της φαντασίας και των αναμνήσεων, το ιδιαίτερο, πολυπρισματικό σύμπαν μιας από τις σημαντικότερες μπάντες όλω...

Απλώς ήρθαν από τα δάση. Όλο το κοπάδι αργά ξεκινά για την πόλη. Οι οπλές τους χτυπούν στην άσφαλτο: τα αυτοκίνητα κάνουν στην άκρη, εκείνα ξεχύνονται στους δρόμους. Το αρσενικό ζαρκάδι και το θηλυκό ελάφι έχουν ήδη πάει προς τα σπίτια, γονατίζουν μπροστά από τις πόρτες, διπλώνουν τα σώματά τους στα γρασίδια, στα πεζοδρόμια, στις λεωφόρους, στις διασταυρώσεις. Μουρμουρίζουν μονότονα, όμως στρέφουν αλλού τα κεφάλια τους, αν κάποιος θέλει να τα χτυπήσει. Κάθε μέρα το νεαρό και το νέο είδος χάνουν τη συστολή τους. Μας πλησιάζουν, μας κοιτούν στα μάτια...

Η "πλαστική άνοιξη" κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα φρίκη και τον σκιώδη τρόμο του είναι, με σκοπό να τονώσει την ελπίδα και την προοπτική υλοποίησης του ονείρου. Ο ρυθμός γρήγορος, σταράτος, ο στίχος αιωρείται άνετα ανάμεσα στο διφορούμενο και την πρόθεση, ο λόγος σίγουρος και άνετος με πινελιές ειρωνίας και προσδοκούμενης τέρψης. αβρίλ ιδρώτας ποτίζει σαλεμένα λουλούδια. άρωμα σκοντάφτει σε ευχετήριες λίστες. κεφάλι σκύβε...

Τι κάνεις όταν εκεί που κοιμάσαι του καλού καιρού, ξαφνικά ακούς -καλά, εντάξει, η μαμά σου ακούει πρώτη- μωρά γατάκια να κλαίνε έξω από το παράθυρό σου; Τι κάνεις αν δεν μπορείς να τα πάρεις σπίτι, επειδή έχεις ψάρια στο ενυδρείο, μπαμπά με αλλεργία στις γάτες και ήδη ένα μωρό, την αδερφή σου; Δεν ξέρω τι θα έκανες εσύ, αλλά ο Γιώργος με τη βοήθεια της οικογένειάς του, των συμμαθητών του, της καθηγήτριας των καλλιτεχνικών του και τόσων άλλων που αγαπάνε τα ζώα αναλαμβάνει να τους βρει το σωστό σπίτι. Βέβαια, υπάρχει πάντα και η μαμά γάτα, που είναι μεγάλη και πιο...

Ένα μικρό Ψέμα που χάνει τη δύναμή του και η συνάντηση με την Καθαρή Αλήθεια που θα του αλλάξει τη ζωή.

Αν κοιτάξετε γύρω σας, δύσκολα θα βρείτε μπλε τριαντάφυλλα. Δεν είναι καθόλου δύσκολο όμως να τα ονειρευτείτε. Το μπλε τριαντάφυλλο της ιστορίας μας το συνάντησα τη μέρα που αποφάσισα πως το μπλε θα είναι το χρώμα της μαγείας του κόσμου. Μιας μαγείας που λίγο λίγο μοιάζει να χάνεται και που τα ενωμένα τριαντάφυλλα της πλαγιάς παλεύουν να υπερασπιστούν. Αν πιστεύετε κι εσείς πως όλοι μαζί μπορείτε να πείσετε τους ανθρώπους να πάψουν να βάζουν τους εαυτούς τους πάνω από την υπόλοιπη πλάση, κλείστε αμέσως θέση στο όνειρο της πρώτης σελίδας και γίνετε σύμμαχοι στην προσπάθεια τ...

Επτά το απόγευμα και Ιούνης. Μοιάζει ξημέρωμα και φθινόπωρο. Τη χθεσινή νύχτα έβρεξε. Δρόσισαν τα χ(ρ)ώματα. Ο αέρας καθαρός, σχεδόν εισαγόμενος. Μυρίζει Λυών. Μυρίζει πάνω κάτω βόλτες στον Ροδανό. Οι μεγαλύτερες ομορφιές μιας πόλης αράζουν στις αποβάθρες της. Έτσι κάναμε κι εμείς. Ξαπλώναμε στα τεχνητά γρασίδια, ανάσκελα με τα χέρια ανοιχτά κι αγκαλιάζαμε. Πότε τον ουρανό, πότεο ένας τον άλλο. Όλες οι μέρες κοντά στο ποτάμι θυμίζουν Κυριακή. Όχι εκείνη τη μελαγχολική των εφηβικών σου χρόνων. Την άλλη, την καινούργια. Εκείνη που την περπατάς χέρι χέρι. Που ταΐζεις τ...

Στις σελίδες της συλλογής "Ψάρι", ταξιδεύουμε με τον Μιφσούντ ενώ εκείνος εξερευνά το μυαλό μας μέσα από τα κανάλια του κόσμου - από τις μεγάλες θάλασσες μέχρι τα πλημμυρισμένα λούκια. Από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο μέχρι την Αμερική. Στην πορεία αυτού του ταξιδιού - που εμείς επιλέξαμε - συναντάμε εκείνους για τους οποίους μια τέτοια διαδρομή δεν ήταν επιλογή. Κάποιοι έχασαν τη βάση τους και γλίστρησαν σε αυτά τα νερά. Άλλους τους έσπρωξαν εκεί. Κι έμειναν χωρίς πυξίδα, χωρίς χάρτη, χωρίς αξιόπιστους οδηγούς. Να τα καταφέρνουν με το ζόρι, μέρα τη μέρα. Να διατηρούν με τον...