Γεροκώστα Εύη
Η Εύη Γεροκώστα γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και λογοτεχνική μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Εργάστηκε σε οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος (Αρχέλων-Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία), στο ΕΚΕΜΕΛ-Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου, από το 2004 έως το 2014 ήταν υπεύθυνη του τμήματος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, ενώ από το 2014 συνεργάζεται με το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Έχει μεταφράσει από τα γαλλικά και τα αγγλικά περισσότερα από 130 βιβλία για παιδιά και ενήλικες. Έχουν εκδοθεί εννιά εικονογραφημένα βιβλία της για μικρούς και μεγάλους: "Πώς γεννήθηκαν τα όνειρα", εκδ. Μεταίχμιο 2010, "Αστέρια στον πάτο της λίμνης", εκδ. Μεταίχμιο 2011-βραβείο Πηνελόπη Μαξίμου του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, "Ο βάτραχος και το φιλί", εκδ. Μεταίχμιο, 2013, "Μια μέρα που έγινε νύχτα", εκδ. Χριστάκης 2013, "Μια καρδιά στα δεξιά", εκδ. Παρρησία 2014, "Μικρά ξυπνήματα", εκδ. Παρρησία 2016, "Ασφοντυλίτης", εκδ. Καλειδοσκόπιο 2017, "Η γυναίκα που κοιμάται", εκδ. Καλειδοσκόπιο 2018 -βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για την εικονογράφηση της Μάριας Μπαχά, "Το κλουβί με τα όνειρα", εκδ. Καλέντης 2018. Το 2002 μια κόκκινη κλωστή την έφερε στο δρόμο της αφήγησης. Αφηγείται επαγγελματικά σε μικρούς και μεγάλους από το 2003 και παραστάσεις της φιλοξενούνται σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, μουσικές σκηνές, θέατρα, φεστιβάλ κ.α., στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει ιστορίες προφορικής παράδοσης από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου που άκουσε, διάβασε, ή μετέφρασε, κυρίως όμως ιστορίες που τη "διάλεξαν". Έχει πειραματιστεί συνδυάζοντας την αφήγηση με άλλες τέχνες: μουσική, ζωγραφική, χορός, θέατρο. Τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί στην αφήγηση παραμυθογραμμένων ιστοριών της λογοτεχνίας. Άλλες απευθύνονται σε μικρούς, άλλες σε ενήλικες. Μια άλλη προσέγγιση της λογοτεχνίας, ιστορίες που σαγηνεύουν όσους τις ακούν, κυρίως όμως εκείνη. Από το 2015 μοιράζεται την εμπειρία της με τους ενήλικες σπουδαστές της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών.
Μιρέιγ
Drillon Ann-Fleur
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2020)
Μια τρυφερή ιστορία - διαδρομή ζωής, με ένα μικρό μοναχικό αγόρι που περνάει τις μέρες των διακοπών του καλοκαιριού με τα άπιαστα όνειρά του και με τις αέρινες ζωγραφιές των ονείρων του. Μοναδική του συντροφιά ένα ...χαμογελαστό χελιδόνι, η Μιρέιγ, που ακούει τις σκέψεις του, τις αγωνίες του, τα σχέδιά του, τα ανέλπιδα. Και τον βοηθάει με την τρυφερή σιωπηλή της παρουσία να ανεβαίνει ψηλά στα σύννεφα, να πετάει ελεύθερα, ανάλαφρα. Ώσπου μια μέρα εμφανίζεται ένας απίθανα περίεργος ηλικιωμένος, ο Λεόν, που θα τον βοηθήσει να περπατήσει στα μονοπάτια του ουρανού, όπως πετά και...
Μικρά ξυπνήματα
Γεροκώστα Εύη
Παρρησία (2016)
Ένας κύκλος από εικόνες για τον ύπνο και τον ξύπνιο. Ανάμεσα, μικρές μπουκιές ζωής. Αυτά είναι τα μικρά ξυπνήματα.
Μια μέρα που έγινε νύχτα
Γεροκώστα Εύη
Χριστάκης (2013)
Μια παραμυθοϊστορία για μεγάλα παιδιά, που... ...ξεκίνησε με μια λέξη. Και η μία λέξη έγινε δύο, τρεις, κι όλο μεγάλωνε... Ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος που στέκεται στο κατώφλι ενός παλιού σπιτιού και λέει ιστορίες για τη μοναξιά. Κάθε μέρα λέει και μια καινούρια ιστορία. Οι άλλοι δράκοι τον ακούνε με τα μάτια και τ' αυτιά ορθάνοιχτα. Όλοι τον κοιτάζουν, κανείς όμως δεν κοιτάζει τον διπλανό του. Τα βράδια, ένα κίτρινο φως ανάβει στο μέτωπό τους, αυτοί όμως δεν το βλέπουν. Και ο καιρός περνάει. Μια μέρα που έγινε νύχτα, ο κίτρινος λαστιχένιος δράκος αποφά...
Μια καρδιά στα δεξιά
Γεροκώστα Εύη
Παρρησία (2014)
Ένα μικρό κορίτσι. Μια μεγάλη πόλη. Ένα μικρό δάσος. Ένα μεγάλο δέντρο. Το κορίτσι ονειρεύεται ένα φόρεμα. Ένα φόρεμα πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη, κατακόκκινη βελούδινη καρδιά στο μέρος της καρδιάς. Αν είχε ένα τέτοιο φόρεμα, σαν θησαυρό θα το φύλαγε... Το δέντρο ακούει, μα απάντηση δε δίνει, αφού τα φύλλα του μένουν ήσυχα. Το κορίτσι πηγαίνει ξανά στο δάσος. Κι όταν φτάνει κοντά στο δέντρο, δεν πιστεύει στα μάτια του. Σ' ένα κλαδί κρέμεται ένα φόρεμα. Πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη βελούδινη καρδιά....
Μεγάπολις
Dieudonné Cléa
Κόκκινο (2015)
Η Μεγαλόπολις είναι ο ιδανικός τουριστικός προορισμός εδώ και αιώνες. Οι άνθρωποι ταξιδεύουν από πολύ μακριά για να την επισκεφθούν. Μια μέρα, μάλιστα, έφτασε εκεί ένας επισκέπτης από άλλον γαλαξία...
Μαντάμ Μπατερφλάι
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2017)
Καημένη Μπατερφλάι...! Έχουν δίκιο όσοι λένε ότι κάθε φορά που αγγίζουμε τα φτερά μιας πεταλούδας την καταδικάζουμε. Μια γιαπωνέζα γκέισα, η Μπατερφλάι, παντρεύεται τον Πίνκερτον, έναν αμερικανό αξιωματικό, πιστεύοντας στις εφήμερες υποσχέσεις του. Εκείνος την εγκαταλείπει, εκείνη τον περιμένει για τρία ολό-κληρα χρόνια. Όταν ο Πίνκερτον επιστρέφει για να διεκδικήσει αυτό που νομίζει ό,τι του ανήκει, όλα είναι διαφορετικά... Πρόκειται για ένα λιμπρέτο βασισμένο στην ομώνυμη όπερα του Τζάκομο Πουτσίνι και στο βιβλίο του Πιερ Λοτί "Η κυρία Χρυσάνθεμο".
Κούβα, όπως τη φωτογράφισε ο Κόρντα
Loviny Christophe
Μεταίχμιο (2003)
Ο κουβανός φωτογράφος Αλμπέρτο Κόρντα είναι διάσημος για το πορτρέτο του Τσε, που έχει αναπαραχθεί τις περισσότερες φορές στην ιστορία της φωτογραφίας. Δεν είναι ωστόσο δημιουργός μίας και μοναδικής φωτογραφίας. Μέχρι τα τριάντα του, εργάζεται ως φωτογράφος μόδας. Ταλαντούχος, καταφέρνει με τη γοητεία του να πείσει τις ωραιότερες γυναίκες να ποζάρουν για εκείνον. Από το 1959 εργάζεται για την εφημερίδα Revoluciόn. Από τότε ο Κόρντα φωτογραφίζει την ιστορία: τον Φιντέλ Κάστρο, τον Τσε Γκεβάρα, το ανώνυμο πλήθος που τους δοξάζει. Γίνεται προσωπικός φωτογράφος του λίδερ μάξιμο...
Κούβα όπως τη φωτογράφησε ο Κόρντα
Loviny Christophe
Μεταίχμιο (2003)
Ο κουβανός φωτογράφος Αλμπέρτο Κόρντα είναι διάσημος για το πορτρέτο του Τσε, που έχει αναπαραχθεί τις περισσότερες φορές στην ιστορία της φωτογραφίας. Δεν είναι ωστόσο δημιουργός μίας και μοναδικής φωτογραφίας. Μέχρι τα τριάντα του, εργάζεται ως φωτογράφος μόδας. Ταλαντούχος, καταφέρνει με τη γοητεία του να πείσει τις ωραιότερες γυναίκες να ποζάρουν για εκείνον. Από το 1959 εργάζεται για την εφημερίδα "Revoluciόn". Από τότε ο Κόρντα φωτογραφίζει την ιστορία: τον Φιντέλ Κάστρο, τον Τσε Γκεβάρα, το ανώνυμο πλήθος που τους δοξάζει. Γίνεται προσωπικός φωτογράφος του "Λίδερ Μάξ...
Κάρμεν η μικρή χορεύτρια του φλαμένκο
Dierickx - Brax Johana
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2016)
Η Κάρμεν ονειρεύεται να γίνει τόσο καλή χορεύτρια όσο η μαμά της. Κάθε φορά, όμως, που κοιτάζεται στον καθρέφτη απογοητεύεται. Ώσπου φτάνει η μέρα της παράστασης. Πώς θα σταθεί στη σκηνή κάτω από τα φώτα; Πώς θα χορέψει μπροστά στο κοινό; Η Κάρμεν είναι τόσο φοβισμένη που αποφασίζει να κρυφτεί μέσα στην ντουλάπα της μαμάς με τον γάτο της. Κρατάει σφιχτά το μενταγιόν, που της έχει χαρίσει ο μπαμπάς της, κι εκείνο αρχίζει να ζεσταίνεται...Ξαφνικά, μπροστά στα μάτια της, γεννιούνται τρεις μαγικές εικόνες. Άραγε θα βρει η Κάρμεν τη δύναμη να βγει από την κρυψώνα της και να χ...
Κάποτε... 10 υπέροχες γυναίκες
Διόπτρα (2020)
Πιλότος ή προστάτιδα του περιβάλλοντος, χημικός ή υπέρμαχος των δικαιωμάτων των παιδιών, κοσμοναύτισσα, συγγραφέας, ζωγράφος... Aυτές οι δέκα υπέροχες γυναίκες αφηγούνται τη ζωή τους και γίνονται έμπνευση για όλα τα παιδιά που ονειρεύονται να κατακτήσουν τον κόσμο!
Καληνύχτα με τις 4 εποχές
N'jie Haddy Jatou
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2018)
Τα παιδιά κοιμούνται. Κοιμούνται κι οι μεγάλοι. Κοιμούνται κι οι εποχές του χρόνου. Οι αδερφές Χάντι Τζάτου Έντζιε και Λίζα Αϊσάτο ήθελαν πολύ να δημιουργήσουν μαζί ένα εικονογραφημένο βιβλίο. Ένα βιβλίο για τις εποχές του χρόνου, που κοιμούνται και γεννιούνται ξανά, ένα βιβλίο για να διαβάζει κανείς λίγο πριν κοιμηθεί, όλες τις εποχές του χρόνου. Για παιδιά ηλικίας 4+
Καιρός να πούμε αντίο
Sena Kim
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2020)
Η Μία και η Λούσι. Ένα κορίτσι και μια κουκουβάγια. Μια δυνατή φιλία. Έρχεται η στιγμή να πουν αντίο. Η Λούσι πρέπει να φύγει. Γιατί; Πού θα πάει; Το κορίτσι και η κουκουβάγια περπατούν εκεί που συναντήθηκαν για πρώτη φορά και θυμούνται όσα έζησαν μαζί. Ο χρόνος τελειώνει, σύντομα θ' αποχωριστούν. Δε χρειάζεται να πουν πολλά. Σημασία έχει μόνο ότι τα βράδια θα κοιτάζουν το ίδιο φεγγάρι. Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία που μας βοηθά να βρούμε έναν τρόπο να ξεπεράσουμε τον φόβο του αποχωρισμού και να τον κατανοήσουμε. Μια γεμάτη ευαισθησία ιστορία που μας αγγίζει βαθιά...
Ιππότες και κάστρα
Vandewiele Agnes
Ηλέκτρα (2007)
Η μικρή μου εγκυκλοπαίδεια Larousse: ανακαλύψτε, διασκεδάζοντας. Πώς ζούσαν οι ιππότες πίσω από τα ψηλά τείχη των κάστρων τους, με συναρπαστικές λεπτομέρειες και διασκεδαστικές εικόνες.