Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μεσημέρι ήτανε... Οι μύγες ζουζούνιζαν κι εγώ νύσταζα ...και νανουριζόμουν απ’ τη ζέστη κι ούτε υποψιαζόμουν το δράμα που με περίμενε. Βγήκε ο Κωστής απ’ το σπίτι. Έκανα πως δεν τον είδα. Μπήκε στο αχούρι και σε λίγο όρμηξε έξω φορώντας κάτι παλιοπάπουτσα που έμοιαζαν να τον στενεύουν. Στο χέρι κρατούσε ένα σχοινί με μια θηλιά στην άκρη. Εγώ αδιάφορος πάντα. Πήγε με φούρια στο γουρούνι... Του άνοιξε την πόρτα και το βγαλε έξω με το ζόρι... Ο φόβος άρχισε να μου μουδιάζει την πλάτη. Με έλυσε και πήδησε πάνω μου. Πάγωσα. Κάθισε για λίγο στη ράχη μου ακίνητος. Το γουρούνι περ...

Υπάρχουν άραγε συνταγές γραφής; Τρόποι που "ξεκλειδώνουν" τη φαντασία; Τεχνικές που πυροδοτούν την έμπνευση; Το Εργαστήρι Λογοπλεκτικής δίνει απάντηση σε όλα αυτά αλλά προ πάντων δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους που αγαπούν το γράψιμο να αποτυπώσουν στο χαρτί σκέψεις, συναισθήματα, όνειρα, ιδέες... Και να μοιραστούν το χρόνο τους με ποιότητα και αλληλοσεβασμό.

Πώς γράφεται ένα αστυνομικό διήγημα; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του ρομάντζου; Τι είναι το μαύρο χιούμορ; Είναι καλό να αναμιγνύονται τα είδη, π.χ. αισθηματικό με αστυνομικό; Το Εργαστήρι Λογοπλεκτικής επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήματα με το δεύτερο συλλογικό του έργο "Νέα κολεξιόν". Διηγήματα που "πλέχτηκαν" με υλικά τη φαντασία, την ευαισθησία, τη μυθοπλαστική μεταλλαγή των προσωπικών βιωμάτων των μελών του. Ευγενία Ασλανίδου-Μπουρλέτσικα: Η ζωή της γυναίκας: Τα "πρέπει" και τα "θέλω" / Δίαιτα / Χρέη /Εγκλωβισμοί / Καταφύγιο / Ένοχος...

Είμαστε τελικά, τόσο σκάρτοι, τόσο κακοπροαίρετοι εμείς οι άνθρωποι; Η ζωή πάει απ' το κακό στο χειρότερο ή μήπως όχι; Μπορούμε στ' αλήθεια να ελπίζουμε; Σ' αυτό το τελευταίο ερώτημα προσπαθεί να δώσει καταφατική απάντηση το Εργαστήρι Λογοπλεκτικής με το τρίτο του συλλογικό έργο. Κείμενα που επιλέχθηκαν με στόχο να κάνουν τον αναγνώστη να χαμογελάσει, είτε υπογραμμίζοντας την έμφυτη καλοσύνη του ανθρώπου είτε διακωμωδώντας το κακό, που τελικά δεν είναι παρά μία γελοία πλάνη.