Μαράκα Λίλα
Maráka Líla
Η Λίλα Μαράκα είναι θεατρολόγος και φιλόλογος, καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Γερμανική Φιλολογία και Θεατρολογία, όπου απέκτησε τον διδακτορικό τίτλο με διατριβή πάνω σε ένα θέμα Δραματουργίας του επαγγελματικού γερμανικού θεάτρου του 17ου αιώνα (Μπαρόκ). Διετέλεσε καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε νεότερη γερμανική Λογοτεχνία, και τώρα διδάσκει Ιστορία και Δραματολογία του ευρωπαϊκού θεάτρου των νεότερων χρόνων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τη γερμανόφωνη και την ελληνική δραματολογία κυρίως του 20ού αιώνα, συγκριτικά ζητήματα αυτών των δύο περιοχών, την υποδοχή και πρόσληψη της γερμανικής δραματουργίας στον ελληνικό χώρο κλπ. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, δοκίμια και μελέτες πάνω σε διάφορα θέματα γερμανικής λοτοτεχνίας αλλά και ευρωπαϊκού και ελληνικού δράματος και θεάτρου, καθώς και τα βιβλία: "Κάφκα, Μπύχνερ, Βάις. Δοκίμια" (Αθήνα: Διογένης, 1977), "Εντέν Χόρβατ" (Αθήνα: Διογένης, 1983), "Μαξ Φρις. Τα θεατρικά" (Θεσσαλονίκη: University Studio Press, 1987) και "Η αθηναϊκή επιθεώρηση" (Αθήνα: Ερμής, 1977 - σε συνεργασία με τον Θ. Χατζηπανταζή), "Ελληνική Θεατρική Επιθεώρηση 1894-1926. Τέσσερα κείμενα", Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2000), "Θέατρο και δράμα. Μελετήματα για τη γερμανόφωνη δραματολογία", Αθήνα: Πολύτροπον, 2005.
Δράμα και παράσταση
Μαράκα Λίλα
Πολύτροπον (2006)
Στην έκδοση περιλαμβάνονται κείμενα με θέματα θεατρολογικά και δραματουργικά που αφορούν στο νεοελληνικό θέατρο και αποτυπώνουν το φάσμα των ερευνητικών αναζητήσεων της συγγραφέως, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια μικρή συμβολή στην ιστορία του ελληνικού δράματος και θεάτρου. Από ιστορική σκοπιά ξεκινούν από την πρώτη, ηρωική εποχή της συγκρότησης του επαγγελματικού νεοελληνικού θεάτρου στα μέσα και το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, στη συνέχεια αναπτύσσονται νεότερες πτυχές και φαινόμενα από την περίοδο της μετάβασης στις αρχές του 20ού, περνούν στην περίοδο του Μεσοπολέμου και...
Ελληνική θεατρική επιθεώρηση 1894-1926
Ελληνικά Γράμματα (2000)
Ελληνική θεατρική επιθεώρηση 1894-1926
Ελληνικά Γράμματα (2000)
Η αθηναϊκή επιθεώρηση
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1977)
Θέατρο και δράμα
Μαράκα Λίλα
Πολύτροπον (2005)
Από τον 18ο αιώνα, που με τον μεγάλο γερμανό συγγραφέα του Διαφωτισμού Γκότχολντ Έφραϊμ Λέσσινγκ η δραματουργία των γερμανόφωνων λαών έκανε με αξιώσεις την εμφάνισή της, κατέκτησε και διατηρεί μέχρι σήμερα μια πολύ σημαντική θέση μέσα στο σύνολο της ευρωπαϊκής δραματολογίας. Οι συγγραφείς του κινήματος της Θύελλας και Ορμής, οι κλασικοί Γκαίτε και Σίλλερ, ο Κλάιστ, ο Μπύχνερ, ο Χέμπελ, ο Χάουπτμαν, ο Χόφμασταλ, ο Βέντεκιντ, η ομάδα των δραματουργών του γερμανικού Εξπρεσιονισμού, αλλά και ο Στέρνχαϊμ, ο Μπρεχτ, ο Τσούκμαγερ, οι νεότεροι Πέτερ Χακς, Ρολφ Χόχουτ, Πέτερ Βάις, Φ...
Πρακτικά πανελλήνιου συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη
Συλλογικό έργο
Περί Τεχνών (2006)
[...] Το έργο του Καμπανέλλη και η σημασία του είναι γνωστά - θα αναδειχθούν άλλωστε αρκούντως κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου. Για να μην προβώ σε αξιολογήσεις, περιορίζομαι στον μετρημένο χαρακτηρισμό του Καρόλου Κουν για τον Καμπανέλλη: "Ένας ανανεωτής της ελληνικής θεατρικής γραφής". Στις λίγες αυτές λέξεις νομίζω ότι κρύβεται πολύ μεγάλης σημασίας προσφορά στη νεοελληνική τέχνη και ευρύτερα στον νεοελληνικό πολιτισμό. Το γεγονός επιπλέον ότι το έργο του Καμπανέλλη αποτέλεσε και αποτελεί "καθρέφτη της συλλογικής μας συνείδησης" (Κ. Γεωργουσόπουλος), όπως το έργο άλλων με...
Της Αγνής: υστερόγραφο
Συλλογικό έργο
Ergo (2008)
Η Αγνή Μουζενίδου ήταν μια περήφανη ψυχή που κρυβόταν για να μη φανεί η χαρισματική προίκα της ως έπαρση, ως αλαζονεία. Μεγαλωμένη μέσα σε ένα σπίτι λογίων, μέσα στην, ίσως, πλουσιότερη βιβλιοθήκη θεατρικής γνώσης της Ελλάδας, από νωρίς ένιωσε την ανάγκη να είναι επιφυλακτική απέναντι στην προπέτεια των πολλών και την επιδειξιομανία των ολίγων. Θησαύρισε γνώσεις και πρακτικές με τις σπουδές της στο εξωτερικό και με τα πτυχία που εκόμισε επέστρεψε τα τροφεία των κρατικών υποτροφιών με το παραπάνω. Τη σκίαζε η πληθωρική, απαιτητική προσωπικότητα του πατέρα της και με τη φόβο...