Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Αλ Κάιντα του Οσάμα μπιν Λάντεν, εκτός από την 11η Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, που υπήρξε η πλέον εντυπωσιακή της ενέργεια, ευθύνεται και για πολλές άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, παρέχοντάς μας δείγματα της ικανότητά της να πετυχαίνει τους στόχους της ακόμα και με αυξημένα μέτρα ασφαλείας. Επιπλέον, συνεργαζόμενη με διάφορες ισλαμικές ομάδες, οργάνωσε και υποστήριξε πλήθος άλλων τρομοκρατικών επιχειρήσεων, που η πλειονότητα των κατοίκων του πλανήτη αγνοεί ή γνωρίζει ελάχιστα. Ο Ρόαν Γκουναράτνα, σύμβουλος του ΟΗΕ σε θέματα τρομοκρατίας, ο καλύτερος...

Ο Αρίσταρχος από τη Σάμο, ο Κοπέρνικος της αρχαιότητας, ήταν εκείνος που, σύμφωνα με τον Αρχιμήδη, παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο το ηλιοκεντρικό σύστημα, τις πρώτες δεκαετίες του Γ΄ π.Χ. αιώνα, συνθέτοντας σε μια μεγαλειώδη σύλληψη τις προηγούμενες αστρονομικές και μαθηματικές γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων, πολλές από τις οποίες ήδη ανάγονταν στην Ε΄ προ Χριστού εκατονταετία. Επιπλέον, πρώτος αυτός κατανόησε τις ιλιγγιώδεις αποστάσεις μεταξύ των ουρανίων σωμάτων, τα μεγέθη τους, ή εξέφρασε την πεποίθηση ότι η γη στρέφεται γύρω από τον άξονά της καθώς και περί τον ήλι...

Έξι ποικίλης εκτάσεως έργα, αναφερόμενα στα Πάθη, τη Σταύρωση, την εις Άδου Κάθοδο, την Ανάσταση και την Ανάληψη του Κυρίου, συνταγμένα με περισσή πίστη και ευλάβεια σε ένα μακροχρόνιο διάστημα, συνθέτουν τα απόκρυφα κείμενα του παρόντος τόμου. Το πρώτο απ' αυτά (Υπομνήματα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού πραχθέντα επί Ποντίου Πιλάτου) συνδέεται, κατά την γνώμη των ειδικών, με τα επί Ποντίου Πιλάτου γενόμενα άκτα, δηλαδή με τις σημειώσεις που κρατούσαν οι γραφείς του Ρωμαίου επάρχου κατά την ανάκριση, τη δίκη και την καταδίκη του Ιησού. Το δεύτερο, Διήγησις περί του πάθους το...

Κάποιος ζωγράφισε υπομονετικά σε δεκατρείς πόρτες μιας πολυκατοικίας, στο Παρίσι, ένα τεσσάρι μεγάλο και μαύρο, που βλέπει ανάποδα, με βάση πλατιά. Κάτι που κάνει τον επιθεωρητή Ανταμσμπέρ ν' αναρωτιέται διστακτικά, μήπως πρόκειται για κάποια απειλή ή είναι μια απλή ζωγραφιά; Στην άλλη μεριά της γαλλικής πρωτεύουσας, ο Τζος, άνεργος ναυτικός από τη Βρετάνη, πρώην κατάδικος, διαλαλεί καθημερινά στο Μονπαρνάς ειδήσεις κι αγγελίες πληρωμένες, κάνοντας τον ντελάλη. Μα τελευταία κάποιες απ' αυτές του φαίνονται τελείως ακατανόητες, ενώ ο παππούς του ψιθυρίζει επίμονα τις νύχτες...

Βράδιαζε, και η κίνηση στην οδό γυναικών περίσσευε συνεχώς όσο περνούσε η ώρα. Ναυτικοί, που περπατούσαν σαν η γη να ήταν καράβι που το κουνούσε βίαια μια παγκόσμια φουρτούνα, πλούσιοι με ρούχα μεταξωτά, φτωχοί, ντυμένοι φορεσιές ανάλογες από σακολέβα, όλοι έβρισκαν τη θέση τους στην αγορά του έρωτα. Κι αυτό, ενώ φήμες δυσοίωνες κυκλοφορούσαν σ' ολόκληρη τη Βασιλεύουσα, ότι ο μέγας Ιουστινιανός, ο δίκαιος αυτοκράτορας και αύγουστος, τρελάθηκε τελείως και πούλησε την ψυχή του στον Σατανά. Τον είχαν δει, υποστήριζαν πολλοί, μια νύχτα σκοτεινή να τριγυρίζει στο Μέγα και Ιερό Π...

Το κυριότερο διδακτικό έπος της κλασικής γραμματείας μας κι ένα αριστουργηματικό ποίημα ταυτοχρόνως (παρά τη φθορά και την εξαχρείωση που υπέστη από διάφορους ραψωδούς της αρχαιότητας) σε μια νέα ποιητική και ακριβή μετάφραση. Σ' αυτό, ο Ησίοδος, ποιητής εμπνευσμένος κατευθείαν από τις Ελικωνιάδες Μούσες, σύμφωνα με ένα προσωπικό βίωμα που περιγράφει παραστατικότατα ο ίδιος, μιλά για τον αγροτικό βίο και την εν γένει ζωή της εποχής του, κρίνει την κοινωνία του καιρού του και προφητεύει τα δεινά που θα γνωρίσουν οι άνθρωποι του σιδερένιου γένους, φθάνοντας μάλιστα ως τα δικά...

Μια διπλή δολοφονία σε κάποιο κεφαλοχώρι της Βόρειας Ελλάδας, τον Μάιο του 1959, αναστατώνει τους κατοίκους της περιοχής και τους παρασύρει στον απόηχό της μαζί με εκπροσώπους της τότε εξουσίας και τους ποικιλώνυμους υπηρέτες της, καθώς και αγωνιστές και πολιτικάντηδες της μιας και της άλλης πλευράς, όλους ανεξαιρέτως, υποψιασμένους και ανυποψίαστους. Και στο κέντρο της προσοχής πάντοτε οι εννέα μορφές (και συνακόλουθα οι εννέα ζωές) της Νίνας Καλογιάννη, της Ωραίας που ήταν ταυτόχρονα γυναίκα-στοιχειό και αγία, ευφυής και αθώα, πολύξερη και απλοϊκή, και εξουσίαζε είτε μυστ...

Το τραγικότερο και πλέον ένθεο από τα δράματα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, έργο γεμάτο παραφορά και με υψηλές ποιητικές κορυφώσεις. Θέμα του η διαρκής ύβρις της εξουσίας απέναντι στους θεούς (και συνακόλουθα στους ανθρώπους) και η δίκαιη τιμωρία, που οι μακάριοι κάτοικοι του Ολύμπου επιφυλάσσουν πάντα για τον όποιον υβριστή. Ταυτόχρονα, ο ποιητής διδάσκει στους συγχρόνους του (και τους κατοπινούς) την αξία της σωφροσύνης και του ήρεμου βίου και διακηρύσσει ότι η ζωή του ανθρώπου είναι σύντομη και επομένως το κυνήγι των μεγάλων πραγμάτων μονίμως περιττό και άνευ λόγου....

Δύο συγγραφείς με δύο ομότιτλα έργα τους σε ένα βιβλίο. Θέμα τους ο Εύξεινος Πόντος της αρχαιότητας, θάλλασα μαγική που διήγειρε τη φαντασία των Ελλήνων ακόμη από τους μυθικούς χρόνους, τώρα προσμετρημένος βήμα βήμα στα παράλιά του από (έναν δόκιμο συγγραφέα) τον Αρριανό, αλλά και η ίδια η θάλασσα όπως την παρουσιάζει ένα κατοπινός Ανώνυμος μιμητής του,. Κα οι δύο περίπλοι, πάντως, αποδεικνύουν λεπτομερειακά και τεκμηριωμένα ότι ο Εύξεινος ήταν ήδη από τον Η΄ π.Χ. αι. (και ως το ύστερο Βυζάντιο βέβαια) ένα ελληνικό πέλαγος, μια περιοχή καίρια για τα ελληνικά πράγματα όσο κα...

Το καλύτερο από τα σωζόμενα μαρτυρολόγια, δείγμα ενός ιδιαίτερου είδους της χριστιανικής γραμματείας μας, γραμμένο το 202 μ.Χ. στην Καρχηδόνα πιθανώς από τον Τερτυλλιανό, πολέμιο αρχικά του χριστιανισμού και κατόπιν οπαδό αφοσιωμένο του Ιησού. Το σημαντικό στην περίπτωση αυτού του κειμένου είναι ότι η Αγία Βίβια Περπέτουα, γνώστης καλός της ελληνικής όπως δηλώνεται καθαρά από τους συμμάρτυρές της, καταγόμενη από αρχοντική και πλούσια οικογένεια, καταγράφει η ίδια με το χέρι της τις εμπειρίες από τη φυλάκιση και την ανάκριση της, καθώς και τις σκέψεις και τα οράματά της. [.....

Τρία έργα, προϊόντα της πίστης ορισμένων λαϊκών ανθρώπων, που έγραψαν στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, προσπαθώντας να συμπληρώσουν τα κενά των θεόπνευστων βιβλίων της Καινής Διαθήκης όσον αφορά τον επί της γης βίο του Χριστού και της Παναγίας. Ιδιαίτερη σημασία έχει κυρίως το πρώτο απ' αυτά, το γνωστότερο ως Πρωτοευαγγέλιον, ο συγγραφέας του οποίου χρησιμοποιώντας το όνομα του Ιακώβου του Αδελφοθέου, για να προσεγγίσει ευκολότερα τον όποιον αναγνώστη, αναφέρεται στους γονείς της Θεοτόκου, το γενέσιον και την ανατροφή της[...]

Ποιος υπήρξε ο άνθρωπος, που άλλαξε τόσο καίρια τη φιλοσοφία ώστε να ονομάζεται ύστερα από κείνον προσωκρατική και σωκρατική ή μετασωκρατική; Ήταν μονάχα ο άκρως δίκαιος πολίτης, όπως μας παρωθεί να πιστέψουμε ο Ξενοφών; ο κατά καινοτόμο τρόπο ηθικός φιλόσοφος, που ζωγραφίζει στους διαλόγους του ο Πλάτων, αυτός που κατέβασε τη φιλοσοφία από τον ουρανό και την έμπασε στα σπίτια και τις πόλεις των ανθρώπων, καταπώς μας λέει ο Κικέρων; Ή μήπως υπήρξε ο ενάρετος και προ Χριστού χριστιανός, που θανατώθηκε με την επενέργεια πονηρών δαιμόνων, σύμφωνα με τον φιλόσοφο και μάρτυρα Ιο...

"Αν εξέταζες την παιδεία, που επέβαλε ο Αλέξανδρος, θα έβλεπες ότι έμαθε στους Υρκανούς να παντρεύονται και στους Αραχώσιους να καλλιεργούν τη γη, πως έπεισε τους Σογδιανούς να τρέφουν τους γονείς τους και να μην τους σκοτώνουν, του Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους, αλλά και να μην τις παντρεύονται. Ω η θαυμαστή εκείνη φιλοσοφία του, μέσω της οποίας οι Ινδοί προσκυνούν τους ελληνικούς θεούς, κι οι Σκύθες θάβουν τους νεκρούς και δεν τους τρώνε... Πιο ευτυχισμένοι, λοιπόν, είναι αυτοί που υποτάχθηκαν στον Αλέξανδρο από εκείνους που ξέφυγαν από την εξουσία του, γιατί αυτών...

Αν δεν ήταν τόσο καλός ποιητής και τόσο εμποτισμένος από την ποίηση και αφοσιωμένος σ' αυτήν, ο Ανέστης Ευαγγέλου θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί σε αξιόλογο πεζογράφο, ίσως μάλιστα να είχαμε μια άλλη περίπτωση Γιώργου Ιωάννου... Οι επιδόσεις του Ανέστη Ευαγγέλου στον πεζό λόγο, αν και λίγες και (απ' όσο ξέρω) εντοπισμένες σε μια σχετικά μικρή χρονική περίοδο -από το 1958 μέχρι το 1972, κι αυτό κατά δύο σύντομα χρονικά διαστήματα- δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες, θα έλεγα μάλιστα ότι εντάσσουν σαφώς τα πεζά του στο πεζογραφικό κλίμα της Θεσσαλονίκης...