Χαλλιορής Κώστας
Ο Κώστας Χαλλιορής γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1910 στη Χίο. Τα πρώτα του γράμματα διδάχθηκε στην Αστική Σχολή και στην συνέχεια αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή Χίου. Η ανάγκη για έκφραση, καθώς και η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για ενασχόληση με τα πνευματικά πράγματα του τόπου, οδήγησε τους τρεις φίλους, Χαλλιορή, Μουτάφη, Αγγουλέ στην έκδοση ενός πρωτοποριακού για την εποχή τους περιοδικού. Ήταν το "Νησί", μηνιαίο φιλολογικό και καλλιτεχνικό περιοδικό, που φιλοξένησε στις σελίδες του ποιήματα, διηγήματα και πνευματικές εργασίες Χίων και μη. Μεταξύ αυτών, των Θ. Αθανασιάδη, Στ. Βίου, Στ. Καββάδα, Αρ. Καράβα, Γ. Θεοτοκά, Ουρ. Διοματάρη, Ανδρέα Λοΐζου, Γ. Βαλέτα κ.ά. Το "Νησί" κάτω από τη διεύθυνση του ενός ή του άλλου από τους Χαλλιορή, Μουτάφη, Αγγουλέ συνέχισε την έκδοσή του μέχρι τον Οκτώβρη του 1939. Λοχίας του 9ου λόχου του 23ου Συντάγματος ο Κώστας Χαλλιορής έζησε το έπος του '40 στο Αλβανικό μέτωπο. Αργότερα ύστερα από ένα ατελείωτο ταξίδι για την Μ. Ανατολή, έφθασε στην Χάιφα, όπου εντάχθηκε στην δύναμη του Ελληνικού Στρατού. Κάιρο, Δαμασκός, Συρία, Ιεροσόλυμα, Τομπρούκ, υπήρξαν σταθμοί του. Τακτικός συνεργάτης με καθημερινή στήλη, στην εφημερίδα του Καΐρου "Ταχυδρόμος", συνέχισε να ασχολείται με την ποίηση και το 1943 εξέδωσε την πρώτη του συλλογή "Οράματα". Με την απελευθέρωση επέστρεψε στη Χίο. Από τη περίοδο αυτή ανέπτυξε πολύπλευρη δράση, η οποία τον έφερε στο προσκήνιο σ' όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και πνευματικής ζωής του νησιού. Πρόεδρος του Συνδέσμου Φίλων Στρατού, Πρόεδρος της Φανέλας του Στρατιώτη, του Ομίλου Αντισφαίρισης, των Ποδοσφαιρικών Σωματείων Χίου, Πρόεδρος των Εφέδρων Αξιωματικών Χίου, του Κυνηγετικού Συλλόγου, των παλαιών Πολεμιστών '40-'45, είναι κάποιες από τις διαφορετικές θέσεις από τις οποίες υπηρέτησε την τοπική κοινωνία. Διετέλεσε ακόμη, για τρεις τετραετίες, Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Χίου, μέλος της Ανωτέρας Ενοριακής Επιτροπής και της Επιτροπής Εθνικού Γυμναστηρίου Χίου. Το 1965 παντρεύτηκε την Αντωνία Ανδρεάδου και απέκτησαν τρία παιδιά. Χωρίς διακοπή, παρά τις επαγγελματικές ασχολίες του, συνέχισε την προσφορά του στον Φιλοτεχνικό Όμιλο Χίου. Η ζωή του Κ. Χαλλιορή στον Φιλοτεχνικό Όμιλο αριθμεί τα 40 χρόνια. Τα 20 από αυτά υπήρξε πρόεδρος του. Το 1980 οι ευεγέρτες του τόπου Μιχαήλ και Σταματία Ξυλά του ανέθεσαν τη Διεύθυνση του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου. Υπηρέτησε το Ίδρυμα μέχρι το 1985. Από το 1972 ήταν τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το 1981 το Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Λογοτεχνών "τιμώντας την αρετήν και την αξιόλογον συμβολήν του εις την ανάπτυξιν και ανύψωσιν του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού" του απένειμε, σε ειδική τελετή στην Αθήνα, τιμητικό δίπλωμα "προς επιβράβευσιν των εξαίρετων αυτού προσπαθειών και επιτεύξεων". Το Δεκέμβρη του 1996 τιμήθηκε από το Φιλοτεχνικό Όμιλο Χίου "για τη παρουσία του στην ποίηση και τη συμμετοχή του στην πολιτιστική ζωή της Χίου". Ο Κ. Χαλλιορής υπήρξε ακόμη τακτικός συνεργάτης όλων των τοπικών εφημερίδων, δημοσιεύοντας, εκτός από τα ποιήματα, και μια σειρά άρθρων σχετικών με τα κατά καιρούς προβλήματα του τόπου. Πέθανε το 2000.
