Γκλεν Γκουλντ ή Η αναγκαία επινόηση
Συλλογικό έργο
Εκκρεμές (2012)
Μια συμφωνική ημερίδα. Έτσι θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη των συνέδρων του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας της Αναλυτικής Κλινικής εκείνο το απόγευμα της 4ης Φεβρουαρίου 2006. Προς έκπληξη όλων κατά την είσοδό τους στο μεγάλο αμφιθέατρο ηχούσε η μουσική του Μπαχ. Οι "Παραλλαγές Γκόλντμεργκ" έτσι όπως τις ερμήνευσε ο μεγαλοφυής Καναδός πιανίστας Γκλεν Γκουλντ. Με τις ευλογίες, λοιπόν, του Γκουλντ αυτές οι εργασίες στο Στρασβούργο έλαβαν τη μορφή μιας συμφωνικής συζήτησης, όπου ο καθένας έπαιζε το δικό του μέρος προς τέρψιν όλων. Από την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε γράφτηκαν...
Πέρα από το συνειδητό
Συλλογικό έργο
Εξάντας (2004)
Mια νέα ιστορία της ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης; Αναμφίβολα. Κυρίως όμως μια διαφορετική ιστορία, γιατί αυτό το έργο διερευνά ξανά τόσο την ανθρώπινη όσο και την επιστημονική περιπέτεια αυτών των δύο πεδίων μέσω μιας πλούσιας εικονογράφησης, ελάχιστα γνωστής, κάποιες φορές ανέκδοτης, που μάλλον έχει αγνοηθεί από όσους συγγραφείς ασχολήθηκαν ως τώρα με το θέμα. Εντούτοις, από την εποχή του Μεσαίωνα, οι άρρωστοι και οι αρρώστιες, οι θεραπευτές και οι θεραπευτικές μέθοδοι, οι χώροι θεραπείας και η καθημερινή ζωή των νοσηλευόμενων δημιούργησαν μια δαψιλή εικονογραφία. Όμ...
Φρόυντ
Major René
Κασταλία (2007)
"Έχω περάσει πράγματι μεγάλο μέρος της ζωής μου προσπαθώντας να διαλύσω και τις δικές μου αυταπάτες κι εκείνες της ανθρωπότητας". Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντι...
Φρόυντ
Major René
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2009)
Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1936) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. Αυτή η βιογραφία του ανθρώπου Φρόυντ είναι "αναλυτική" με την έννοια ότι η φροϋδική μέθοδος αλλάζει όχι μόνο τον τρόπο γρα...