Μερτύρη Αντωνία
Η Αντωνία Μερτύρη σπούδασε αρχικά οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες στο ΤΕΙ Αθηνών και το Πάντειο Πανεπιστήμιο αντίστοιχα. Το 1989 ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία και την Κοινωνιολογία της Τέχνης. Η επιστημονική έρευνα και η διατριβή της που υποστήριξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το 1994, είχαν ως αντικείμενο τη Νεοελληνική Τέχνη και ιδιαίτερα την πρόσληψη και τις εδώ εκδηλώσεις του Νεοκλασικισμού και του Ρομαντισμού. Από το ακαδημαϊκό έτος 2004-2005 διδάσκει το αντικείμενο της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο οποίο το 2007 εκλέχτηκε μέλος ΔΕΠ στη βαθμίδα του Λέκτορα. Από τη σειρά του ιστορικού Αρχείου Ελληνικής Νεολαίας της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς κυκλοφόρησε το 2000 (τομ. 36) η μελέτη της "Η καλλιτεχνική εκπαίδευση των νέων στην Ελλάδα (1836-1945)", την οποία εκπόνησε το διάστημα 1995-1997 στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος του παραπάνω φορέα, σε συνεργασία με το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε. Έχει επίσης συγγράψει σειρά άρθρων με θέματα πάνω στην Ιστορία της Τέχνης, που δημοσιεύθηκαν σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες και περιοδικά. Το βιβλίο της "Το λυκόφως των ειδώλων" αποτελεί τη σύνοψη των παραδόσεων της συγγραφέως στους πρώτους φοιτητές της στο Τμήμα θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κατά το ακαδ. έτος 2004-2005.
Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ι. Δεσποτόπουλο
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (1995)
Η έκδοση του Τόμου "Ανάλεκτα νεότερης ελληνικής Ιστορίας - Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ι. Δεσποτόπουλο", αποτελεί ελάχιστη ένδειξη τιμής νεότερων ιστορικών προς τον Αλέξανδρο Ι. Δεσποτόπουλο, τον ιστορικό και πολίτη, ο οποίος προσπάθησε και επέτυχε να δρα πάντοτε σε απόλυτη συστοίχηση με τις ουμανιστικές και δημοκρατικές αξίες που ρυθμίζουν τη ζωή του. Λιτός, με υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας, διαλλακτικός, έντιμος, παντελώς αδιάφορος σε κοσμικά αξιώματα, ανιδιοτελής και γενναιόδωρος, αυτός ο ήρεμων τόνων άνθρωπος συγκροτεί θετική προσωπικότητα, έναν ανθρώπινο τύ...
Το λυκόφως των ειδώλων
Μερτύρη Αντωνία
Εκδόσεις Παπαζήση (2010)
Το ανά χείρας βιβλίο φιλοδοξεί να προσφέρει στον αναγνώστη μια συνθετική και συνάμα συνοπτική παρουσίαση των βασικών τάσεων, πειραματισμών, ρευμάτων και προβληματισμών που διατρέχουν το χώρο των εικαστικών τεχνών στην ευρωπαϊκή ήπειρο, από τα τέλη του 18ου αιώνα έως τα μέσα του 20ου. Περιλαμβάνει δεκαεπτά κεφάλαια που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους και πολιτιστικά δρώμενα και αποβλέπει στην ανάλυση της δυναμικής και των ιδιαιτεροτήτων στη φύση κινημάτων όπως είναι διαδοχικά ο Ρομαντισμός, ο Ρεαλισμός, ο Ιμπρεσιονισμός και η μετεξέλιξη του σε περισσότερο α...
Η κληρονομιά της Ιένας
Μερτύρη Αντωνία
Εκδόσεις Παπαζήση (2012)
"...Μιλάμε για την ανάδειξη μιας άλλου είδους, υστερο-επικής αναδίπλωσης στον ασφυκτικτό μικρόκοσμο της ύπαρξης, τα τραγικά γνωρίσματα της οποίας αντανακλούν όχι αποκλειστικά και μόνο, τη μορφή ενός ανθρώπου - έρμαιου της ζωής, αλλά επιπλέον τη στρεβλή εικόνα ολόκληρης της κοινωνίας και κατά συνέπεια τη συντριβή των ονείρων της, τη στιγμή ακριβώς που καταδιωκόμενη από τις σκιές των πάλαι ποτέ ισχυρών, μεταφεουδαλικών βεβαιοτήτων της, αρκείται να αποσυρθεί σε ένα αναπόφευκτα ζοφερό και στενόχωρο για το πλάτος της ψυχής, βασίλειο απόγνωσης. Αλλά αυτή η έλλειψη επικοινωνίας με...
Οι δρόμοι του "κάλλους" στην αρχαία Ελλάδα
Μερτύρη Αντωνία
Εκδόσεις Παπαζήση (2017)
... Όχι, ούτε η σύνθεση του Raffaelo ούτε πολύ περισσότερο η πρωτότυπή της δια χειρός του Ζωγράφου του Θανάτου, δε διακατέχονται απ' το αναπόφευκτα πένθιμο τούτο πνεύμα της συμπόνιας, που καθοδηγούσε τις ενοχές του τεχνίτη των "Ωρών Ροέν" καθώς ιστορούσε το "Νεκρό άνθρωπο ενώπιον του Κριτή του", εν μέσω του τρόμου της πανώλης, κυρίως δε, υπό το βάρος μιας έξωθεν υπαγορευμένης εκλογής. Τόσο το Θείο Σώμα του Χριστού στον πίνακα του Ραφαήλ όσο κι εκείνο του νεκρού οπλίτη στην πρόσοψη της αττικής ληκύθου, ανήκουν στην ίδια "ανευσεβή φυλή" - "φυλή" ενεργητική, με αυτοπεποίθηση κ...