Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πραγματικότητα βρίσκεται μέσα μας, γιατί τα έξω είναι απατηλά. Λίγο κουράγιο χρειάζεται. Τίποτε άλλο. Τότε, απομονώνεσαι από το ψεύτικο, και ο κόσμος σε κοιτά χάσκοντας. Ένα γέρος ερχόταν στο σπίτι μας. Ζητιάνος. Από περηφάνια και υποκρισία κρατούσε πάντα κάτι στην μητέρα: χόρτα του βουνού, που ήταν η αδυναμία της, έτσι που μοσχοβολούσαν. Εγώ παιδί πράμα, κοίταζα τη γενειάδα του, τα βρώμικά του πόδια, και τον θαύμαζα. Όχι γιατί μου φαινόταν μεγάλος, μα μικρός. Ένας ασήμαντος υποκριτής του ψωμιού και του λαδιού. Και θυμάμαι, πως έκανα προσευχή να του δώσει η μάνα περισσό...