Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια μελέτη για το χασίς, τη βία, τον αστυνόμο, τον μάγκα, τη γυναίκα, την αργκό, τον χώρο εν τέλει των ρεμπέτικων τραγουδιών: οι παραπάνω έννοιες είναι και οι δεσπόζουσες συμβολικές αναφορές των ρεμπέτικων. Η πραγμάτευσή τους αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο το υποκείμενο αψηφά ή και αγνοεί τη δύναμη του θεσμοποιημένου ρόλου, τόσο για το ίδιο όσο και για τον άλλο, προσαρμόζει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του στη δική του συμβολική αλλά πρωτίστως πρακτική ανάγκη, διαμορφώνοντας έτσι και κατοχυρώνοντας την ετερότητά του. Τίθεται έτσι διαρκώς το ερώτημα ποιος είναι ο χ...

Η θεμελιώδης έννοια στην ψυχανάλυση για την ερμηνεία της τέχνης είναι η μετουσίωση. Η μετουσίωση, με βάση τη θεωρία των ενορμήσεων του Φρόυντ, συνδέεται με τη διοχέτευση της σεξουαλικότητας, μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας, σε έναν κοινωνικά αναγνωρισμένο σκοπό. Είναι δυνατή όμως η ανάγνωση του ασυνειδήτου στο έργο τέχνης και ιδιαίτερα στο λογοτεχνικό κείμενο; Στο ψυχαναλυτικό βλέμμα διαγράφεται μια τομή αναφορικά με την ερμηνεία της τέχνης. Η τομή αυτή συνίσταται στη μετάβαση από τις φροϋδικές καταβολές και την ανίχνευση της παθολογίας στο έργο τέχνης, όπου η μετουσίωσ...

Οι συγγραφείς προσεγγίζουν πολιτισμικές πρακτικές και ψυχικές δραστηριότητες που ορίζουν το υποκείμενο σε συνθήκες νεωτερικότητας, με επίκεντρο τα άγχη και τις ελπίδες του. Η ψυχανάλυση, η παιδαγωγική, η υπαρξιακή φιλοσοφία οδηγούν στον εντοπισμό των τόπων της ιδεολογικής απώθησης, της απάρνη-σης και της απόρριψης. Η κριτική θεωρία του πολιτισμού, η αισθητική κριτική και η πολιτική φιλοσοφία αναδεικνύουν μια υποκειμενικότητα που συνδέεται με εκείνη της ψυχαναλυτικής και υπαρξιακής εμπειρίας.

Περιεχόμενα: - Ο "Ριγολέττος" με μια ματιά - Σημείωμα σκηνοθέτη - Σύνοψη πρωτοτύπου - Νίκος Α. Δοντάς, "Ένα επαναστατικό έργο" - Κόρμακ Νιούαρκ, "Δύο συν δύο κάνει περισσότερο από τέσσερα: "Μια μέρα, αν θυμάμαι καλά, σε συνάντησα", "Όμορφη κόρη της αγάπης"" - Νίκος Α. Δοντάς, "Γελοτοποιοί" - Νίκος Παπαχριστόπουλος, "Κοροϊδεύοντας τον καμπούρη" - Νίκος Α. Δοντάς, "Επιλογή από τη δισκογραφία" - Χρονολόγιο - Σύντομο ιστορικό Εθνικής Λυρικής Σκηνής - Υπηρεσίες της ΕΛΣ - Πηγές

Μια ερμηνεία της φροϋδικής αισθητικής, η οποία διέρχεται από την ανάγνωση του φροϋδικού corpus στο σύνολό του. Συμπτωμική ανάγνωση, η οποία αποκρυπτογραφεί το φροϋδικό κείμενο ως έναν συμβιβασμό που το αναγκάζει να πει περισσότερα απ' ό,τι ομολογεί στην αμιγώς θεωρητική του διάσταση. Η διάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Φρόυντ είναι δέσμιος της παραδοσιακής θεολογικής και ναρκισσιστικής ιδεολογίας. Ο συγγραφέας όμως του έργου "Το μέλλον μιας αυταπάτης" δεν θα μπορούσε να αποκαλύπτει την ιδεολογική ψευδαίσθηση και ταυτόχρονα να συνεχίζει να αποδέχεται...

Μια ερμηνεία της φροϋδικής αισθητικής, η οποία διέρχεται από την ανάγνωση του φροϋδικού corpus στο σύνολό του. Συμπτωμική ανάγνωση, η οποία αποκρυπτογραφεί το φροϋδικό κείμενο ως έναν συμβιβασμό που το αναγκάζει να πει περισσότερα απ' ό,τι ομολογεί στην αμιγώς θεωρητική του διάσταση. Η διάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Φρόυντ είναι δέσμιος της παραδοσιακής θεολογικής και ναρκισσιστικής ιδεολογίας. Ο συγγραφέας όμως του έργου "Το μέλλον μιας αυταπάτης" δεν θα μπορούσε να αποκαλύπτει την ιδεολογική ψευδαίσθηση και ταυτόχρονα να συνεχίζει να αποδέχεται...

Ο Σ. Ν. Φιλιππίδης δίδαξε για 25 χρόνια κλασική και νεοελληνική φιλολογία, καθώς και θεωρία της λογοτεχνίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Με την αποχώρησή του από την ενεργό διδασκαλία, συνάδελφοι και μαθητές τον αποχαιρέτησαν με τα δοκίμια που συγκεντρώνονται σε τούτον τον τόμο. Ο αναγνώστης θα βρει εδώ μελέτες φιλολογικές, θεατρολογικές, ιστορικές, ψυχαναλυτικές και συγκριτολογικές, για τον Καζαντζάκη και τον Όμηρο, τον Καζαντζάκη σεναριογράφο ή τον Καζαντζάκη και την Αίγυπτο, για τον "Ορφέα" του Σολωμού, τον Ιωάννη Ισ. Σκυλίτση, την ελληνική υποδοχή τ...

Το σύγγραμμα αυτό αναφέρεται στις τρεις θεμελιώδεις δομές της ψυχοπαθολογίας, τις νευρώσεις, τις ψυχώσεις και τις διαστροφές, τόσο σε επίπεδο κλινικής σημειολογίας όσο και σε επίπεδο ψυχαναλυτικής ερμηνείας. Η προσέγγιση των κλινικών δομών διέρχεται από τρεις άξονες: -την ιστορία της εξέλιξής τους έως την ενσωμάτωση και την ταξινόμηση τους στο DSM και το ICD. -τη διεξοδική τους περιγραφή στις επιμέρους κατηγορίες του DSΜ και του ΙCD. -την ψυχαναλυτική θεώρηση ως προς τη διαμόρφωση και τη λειτουργία τους, διερχόμενη από το φροϋδικό συγκείμενο, άλλα και με αναφορές στη...

Το σύγγραμμα αυτό αναφέρεται στις τρεις θεμελιώδεις δομές της ψυχοπαθολογίας, τις νευρώσεις, τις ψυχώσεις και τις διαστροφές, τόσο σε επίπεδο κλινικής σημειολογίας όσο και σε επίπεδο ψυχαναλυτικής ερμηνείας. Η προσέγγιση των κλινικών δομών διέρχεται από τρεις άξονες: -την ιστορία της εξέλιξής τους έως την ενσωμάτωση και την ταξινόμηση τους στο DSM και το ICD. -τη διεξοδική τους περιγραφή στις επιμέρους κατηγορίες του DSΜ και του ΙCD. -την ψυχαναλυτική θεώρηση ως προς τη διαμόρφωση και τη λειτουργία τους, διερχόμενη από το φροϋδικό συγκείμενο, άλλα και με αναφορές στη...

Τέσσερα μελετήματα για τέσσερις συγγραφείς της νέας ελληνικής λογοτεχνίας -Παπαδιαμάντης, Καζαντζάκης, Πεντζίκης, Εμπειρίκος- στη λογική της ψυχαναλυτικής ανάγνωσης· μιας ανάγνωσης η οποία δεν εξαντλείται στην εφαρμογής ενός ψυχαναλυτικού κανόνα στο κείμενο αλλά αναπλάθει το ίχνος μιας πρωταρχικής απώλειας: καθώς το ίδιο το λογοτεχνικό κείμενο εφοδιάζει τον αναγνώστη με ένα κενό, ένα θεμελιώδες χάσμα ως προς την ερμηνεία και κυρίως την απόλαυσή του, ο ψυχαναλυτικός λόγος, αφήνοντας τα δικά του ίχνη επ' αυτού, έρχεται να επιβεβαιώσει την απώλεια αυτήν, να δείξει ότι το λογοτ...

Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ, ιατρικώς υποβοηθουμένη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία· και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόρασή και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα... Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλεόν από την πλευρά του "παιδιού βασιλιά" αλλά βάσει τη...

Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ, ιατρικώς υποβοηθουμένη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία· και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόρασή και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα... Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλεόν από την πλευρά του "παιδιού βασιλιά" αλλά βάσει τη...

Το βιβλίο αποτελεί μια επιλογή δεκατεσσάρων επιστημονικών ανακοινώσεων που παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο "Νίκος Καζαντζάκης 2007: Πενήντα χρόνια μετά" (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ηράκλειο & Ρέθυμνο, 18-21 Μαΐου 2007). Στόχος του Συνεδρίου ήταν να διαγραφεί η τοποθέτηση της σύγχρονης επιστημονικής κοινότητας απέναντι στο έργο του Καζαντζάκη, ενός συγγραφέα που εξακολουθεί, όπως φαίνεται και από τα συμπεριλαμβανόμενα μελετήματα, να αποτελεί "σημείον αντιλεγόμενον". Είναι χαρακτηριστικό ότι για το magnum opus του Καζαντζάκη, την Οδύσεια, υπάρχουν περιορισμένης μάλ...

Ο μαρξισμός και η ψυχανάλυση, για την πλειονότητα των μαρξιστών θεωρητικών, ήταν μία ασύμβατη πρακτική. Ο Λένιν αποκηρύσσοντας τις φροϋδικές θέσεις περί σεξουαλικότητας, καταδίκασε απερίφραστα την ψυχανάλυση. Ο Τρότσκυ αποτέλεσε σπάνια περίπτωση μπολσεβίκου επαναστάτη ο οποίος εξέφρασε δημοσίως το ενδιαφέρον του για την ψυχανάλυση, με διαρκείς αναφορές στον Φρόυντ, προσδοκώντας πως η ψυχανάλυση θα μπορούσε να αγγίξει τον διαλεκτικό υλισμό χάρη στην θεωρία των εξαρτημένων αντανακλαστικών του Παβλώφ. Στο σύγγραμμα αυτό παρουσιάζεται διεξοδικά η στάση του Τρότσκυ προς την ψ...

Η ψυχανάλυση, εισάγοντας την οπτική του ασυνείδητου στο επίκεντρο της ψυχολογίας, άλλαξε ριζικά τη γνώση του ανθρώπου. Σκοπός της μελέτης αυτής είναι, ο απολογισμός της ιδιαίτερης συμβολής της στις κοινωνικές επιστήμες: πώς ακριβώς η ψυχολογία του βάθους συνέβαλε στην ερμηνεία του συλλογικού, από την εθνολογία ως την κοινωνική ψυχολογία, από την κοινωνιολογία έως την επιστήμη του δικαίου και την εγκληματολογία, από τη μυθολογία έως την επιστήμη των πολιτισμών. Ο απολογισμός αυτός διέρχεται από μια ζωτική ανασυγκρότηση της γένεσης και της θεματολογίας της φροϋδικής θέσεως...