Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Λίγοι άνθρωποι αμφισβητούν τις συμβατικές πεποιθήσεις όπως ο Ίβαν Κράστεφ". Τζορτζ Σόρος Σε αυτό το προκλητικό βιβλίο, ο σημαντικός διανοούμενος Ίβαν Κράστεφ στοχάζεται το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης - καθώς και την πιθανότητα η Ένωση να μην έχει πια μέλλον. Ο Κράστεφ υποστηρίζει ότι, αν καταρρεύσει η Ένωση, η λογική του κατακερματισμού της θα είναι λογική τραπεζικού πανικού, όχι επανάστασης. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο της διάλυσης, πιστεύει, είναι να αναγνωρίσουμε τις ρίζες του στην προσφυγική κρίση, η οποία έχει αλλάξει δραματικά τη φύση της δημ...

Ο συλλογικός τόμος "Μάης του '68: Η ρωγμή" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1968, στη Γαλλία. Η συλλογή "Είκοσι χρόνια μετά" έδινε, το 1988, έναν πρώτο απολογισμό των γεγονότων. Με τις "εν θερμώ" αναλύσεις και τις ερμηνείες των ίδιων συγγραφέων, του Κορνήλιου Καστοριάδη, του Κλοντ Λεφόρ και του Εντγκάρ Μορέν, είκοσι χρόνια μετά, η παρούσα έκδοση παρέχει στον αναγνώστη μια πολυδιάστατη θεώρηση του Μάη του '68, επιτρέποντάς του να εξετάσει αυτή την κομβική στιγμή του 20ού αιώνα.

Βραβεία: RENAUDOT PRIX DES PRIX PRIX DE LA LANGUE FRANCAISE "Ο Λιμόνοφ δεν είναι μυθιστορηματικός χαρακτήρας. Υπάρχει. Γνωριζόμαστε. Υπήρξε αλήτης στην Ουκρανία, είδωλο του σοβιετικού αντεργκράουντ, άστεγος και μετά θαλαμηπόλος ενός δισεκατομμυριούχου στο Μανχάταν, μοδάτος συγγραφέας στο Παρίσι, στρατιώτης χαμένος στα Βαλκάνια και τώρα, στο απέραντο μπουρδέλο του μετακομμουνισμού, γηραιός χαρισματικός ηγέτης ενός κόμματος νεαρών ντεσπεράντο. Ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του σαν ήρωα, άλλοι μπορεί να τον θεωρούν αγύρτη: επ' αυτού, επιφυλάσσομαι. Είναι μια ζωή επικίνδ...

Η πρωτοτυπία και η σημασία του Λένιν ως επαναστάτη ηγέτη συνδέεται συνήθως με την κατάληψη της εξουσίας το 1917. Όμως, όπως υποστηρίζει ο Σλάβοϊ Ζίζεκ σε αυτή τη νέα μελέτη και συλλογή πρωτότυπων κειμένων, το αληθινό μεγαλείο του Λένιν μπορεί να ιδωθεί καλύτερα τα δύο τελευταία χρόνια του πολιτικού βίου του. Η Ρωσία είχε ξεπεράσει μια ξένη εισβολή, ένα εμπάργκο και έναν τρομακτικό εμφύλιο πόλεμο, καθώς και εσωτερικές εξεγέρσεις όπως στην Κρονστάνδη το 1921. Αλλά το νέο κράτος ήταν εξαντλημένο, απομονωμένο και αποπροσανατολισμένο μπροστά στην παγκόσμια επανάσταση που έμοιαζε...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία απόπειρα διερεύνησης των μηχανισμών που χρησιμοποιεί η εξουσία για τη διαμόρφωση των συνειδήσεων μέσω της παρεχόμενης γνώσης από το εκπαιδευτικό σύστημα. Το κεντρικό ερώτημα που αναδύεται είναι το πώς ερμηνεύεται η αναντιστοιχία μεταξύ των διακηρυγμένων στόχων περί δημοκρατικού πολίτη και της ακολουθούμενης χειραγωγικής πρακτικής απανθρώπισης. Η μεταμοντέρνα κριτική παιδαγωγική ασχολείται και απαντά σε τέτοια ζητήματα πρακτικών εκπαιδευτικής πολιτικής.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία απόπειρα διερεύνησης των μηχανισμών που χρησιμοποιεί η εξουσία για τη διαμόρφωση των συνειδήσεων μέσω της παρεχόμενης γνώσης από το εκπαιδευτικό σύστημα. Το κεντρικό ερώτημα που αναδύεται είναι το πώς ερμηνεύεται η αναντιστοιχία μεταξύ των διακηρυγμένων στόχων περί δημοκρατικού πολίτη και της ακολουθούμενης χειραγωγικής πρακτικής απανθρώπισης. Η μεταμοντέρνα κριτική παιδαγωγική ασχολείται και απαντά σε τέτοια ζητήματα πρακτικών εκπαιδευτικής πολιτικής.

Ο γάλλος διανοητής Σερζ Λατούς προσπαθεί σε αυτό το μικρό κείμενο να ταξινομήσει ένα σύνολο θεματικών που εντάσσονται στο σχέδιο για μια κοινωνία της αποανάτυξης και συνηχούν με τη σκέψη του Καστοριάδη. Η ταξινόμηση αυτή γίνεται γύρω από δύο κύριους άξονες: την οικολογική δημοκρατία, αφενός, και την αποαποικιοποίηση του φαντασιακού, αφετέρου.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της οικονομικής σκέψης. Με φιλοσοφικές, πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, αφορά κάθε υπεύθυνο πολίτη που θέλει να διαμορφώσει τη δική του γνώμη πάνω στα καίρια ζητήματα της κρατικής εξουσίας και της ελευθερίας του ατόμου. Το "Καπιταλισμός και ελευθερία" ίσως αλλάξει τις πεποιθήσεις σας περί οικονομικής ηθικής. Ίσως να υποθέτατε ότι η κυβέρνηση που παρεμβαίνει για να "βοηθήσει" όσο το δυνατόν περισσότερο τους ανθρώπους είναι ηθικώς ανώτερη, ο Φρίντμαν όμως μας δείχνει πώς τα ελεύθερα οικονομικά και πολιτικά συστήματα...

Την άνοιξη του 1988, σε μια σπηλιά του νησιού της Ουβεά, στη Νέα Καληδονία, μια υπόθεση αρπαγής ομήρων από ομάδα αυτοχθόνων αυτονομιστών καταλήγει σε επέμβαση του στρατού, με απολογισμό είκοσι έναν νεκρούς, εκ των οποίων οι δεκαεννιά αυτόχθονες, Κανάκ. Ανάμεσα στα θύματα, ο Αλφόνς Ντιανού, είκοσι οκτώ χρονών, μουσικός, πρώην ιεροσπουδαστής που σχεδίαζε να γίνει παπάς, θαυμαστής του Γκάντι και χαρισματικό στέλεχος του Κανάκ και Σοσιαλιστικού Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης. Τρομοκράτης ή μάρτυρας; Γάλλος ή "βάρβαρος" Κανάκ; Ειρηνιστής ή δολοφόνος; Χριστιανός ή κομμουνιστής;...

"Μεταξύ μοντέρνου και μεταμοντέρνου, πολλά, πάρα πολλά έχουν αλλάξει. Κατά πρώτο, άλλαξαν οι σχέσεις παραγωγής, γιατί η εργατική δύναμη μεταμορφώθηκε. Κατά δεύτερο, θριαμβεύοντας επί των σοσιαλιστικών αντιπάλων και ανταγωνιστών, το καπιταλιστικό καθεστώς έγινε ολοκληρωτικό και, ασφαλώς, αγριότερο. Για έναν και μόνο λόγο: δεν υποχρεώνει πια μόνο τα εργοστάσιά του να παράγουν, αλλά αναγκάζει ολόκληρη την κοινωνία να εργάζεται για τον πλουτισμό του? δεν εκμεταλλεύεται πια μόνο τους εργάτες, αλλά όλους τους πολίτες... Και τότε πώς μπορεί να διαμορφωθεί μια επαναστατική υποκε...

Αναμνήσεις απ' τον αιώνα που πέρασε, περίπατοι στην αρχαιότητα, εμβριθείς στοχασμοί και ιστορίες ζουμερές, συχνά συγκινητικές, αφηγήσεις ενίοτε επώδυνων προσωπικών εμπειριών, κοσμούν το ωραίο αυτό βιβλίο που μοιάζει με καταστάλαγμα μιας ζωής έξω απ' τους κανόνες, Ο Πωλ Βεν, ο μεγάλος ιστορικός της Ρώμης, ο οποίος κλόνισε τόσες παραδεδομένες ιδέες, αποδεικνύεται εδώ αστείος, σοβαρός, αδιάφορος για τη γνώμη των άλλων. Ακόρεστος για πολιτισμό και ποίηση, αποστασιοποιημένος απ' τον κόσμο του Πανεπιστημίου, προτιμά ν' ατενίζει τα σύννεφα παρά να συγχρωτίζεται με τους ανθρώπους.

"Ένα συμπέρασμα είναι ότι οι αρχές που διέπουν τον ηθικό και πολιτικό μας βίο έχουν εν γένει συζητηθεί με τρόπο που θυμίζει περισσότερο πεδίο μάχης παρά ακαδημαϊκή αίθουσα. (Ή μπορεί το δίδαγμα να είναι ότι οι ακαδημαϊκές αίθουσες είναι στην πραγματικότητα πεδία μάχης). Ένα ακόμη αλληλένδετο συμπέρασμα είναι ότι θα ήταν ίσως σωστό να αντιμετωπίζονται με μια ορισμένη ειρωνεία εκείνοι οι ηθικοί και πολιτικοί φιλόσοφοι των ημερών μας που μας παρουσιάζουν υψιπετή οράματα δικαιοσύνης, ελευθερίας και άλλων εριτίμων αξιών παριστάνοντας τους ψύχραιμους αναλυτές που στέκουν μακριά α...

Συνδυάζοντας το πάθος της πολιτικής στράτευσης με τη νηφαλιότητα μιας σκέψης που απλώνεται με άνεση από τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία μέχρι τη φιλοσοφία και τις επιστήμες, ο Krastev θέτει επί τάπητος τα πιο φλέγοντα ζητήματα της πανδημίας και αναλογίζεται εν θερμώ τις συνέπειες που θα έχει για όλους μας, και ειδικά για την ύπαρξη και τους θεσμούς της Ευρώπης, η πρωτοφανής υγειονομική κρίση των ημερών μας.

Μέσα σε 98 σελίδες, με σκίτσα και κείμενα, βιβλιογραφικές παραπομπές και γλωσσάρι, το βιβλίο αυτό επιλέγει να δείξει το παιδί όπως συγκροτείται έμπρακτα στη σχέση του με τους άλλους, αδιαχώριστο από τις πολλαπλές μορφές του κοινωνικού δεσμού στον οποίο είναι υποχρεωμένο να εμπλακεί. Η ψυχολογία του παιδιού ανακαλύπτει το παιδί στην αυθεντικότητά του, με τους δικούς του τρόπους έκφρασης, ως διαφορετικό από τον ενήλικο που καλείται να γίνει.

Ένας κόσμος χωρίς μ@λ@κες είναι άραγε εφικτός; Μπα, όχι. Δεν είναι. Λυπούμαστε πολύ. Μ@λ@κες συναντάμε κάθε μέρα· τους υφιστάμεθα, επίσης, καθημερινά. Είναι πανταχού παρόντες. Κι όμως, οι ψυχολόγοι και οι λοιποί ειδικοί της ανθρώπινης συμπεριφοράς ουδέποτε έχουν προσπαθήσει να ορίσουν την έννοια της μ@λ@κίας. Κι έτσι φτιάχτηκε αυτό το βιβλίο: με την ιδέα πως, ό,τι κατανοούμε καλύτερα, μπορούμε και καλύτερα να το αντιμετωπίσουμε, ακόμα κι αν είμαστε χαμένοι από χέρι. Ψυχολόγοι από όλο τον κόσμο, αλλά και φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, συγγραφείς, επιστήμονες, νομικοί, μας...

Αυτό το ιστορικό πανόραμα δεν είναι μια νέα ιστορία της υστερίας, αλλά μια ιστορία των ορισμών της υστερίας. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να οριστεί η υστερία; Μπορεί καν να οριστεί; Πολλοί συγγραφείς το προσπάθησαν, από αμνημονεύτων χρόνων. Είναι εντυπωσιακό το πόσο οι ορισμοί που έδωσαν όχι μόνο διαφέρουν, αλλά και είναι ριζικά αντίθετοι μερικές φορές. Η υστερία, που συνήθως παρατηρείται και περιγράφεται με διεξοδικές λεπτομέρειες στην άπειρη ποικιλία των συμπτωμάτων της, έμελλε να βγει βαθμηδόν από το καθαρά ιατρικό ή νευρολογικό πλαίσιο και να έρθουν στο προσκήνιο οι υποσυν...

Ας συλλάβουμε εκ νέου τον εαυτό μας, έτσι όπως είναι, σε ένα παρόν πηχτό και επιπλέον ελαστικό, που μπορούμε να το διαστέλλουμε επ' άπειρον προς τα πίσω, απομακρύνοντας ολοένα περισσότερο την οθόνη που μας κρύβει από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας συλλάβουμε εκ νέου τον εξωτερικό κόσμο έτσι όπως είναι, όχι μόνο στην επιφάνεια, στο τώρα, αλλά σε βάθος, με το άμεσο παρελθόν που τον πιέζει και του αποτυπώνει την ορμή του. Ας συνηθίσουμε, με δυο λόγια, να βλέπουμε τα πάντα sub specie durationis, "υπό το πρίσμα της διάρκειας": αμέσως, το σκληρό χαλαρώνει, το κοιμισμένο αφυπνίζεται,...

Είδωλο, μούσα ή μύθος; Για τον αναγνώστη που αγνοεί τον θρύλο της, η πρώτη επαφή με την Κέιτ Μος είναι ποσοτική. Όποιο κι αν είναι το αντικείμενο, η Κέιτ Μος σπάει τα ρεκόρ: επιτυχίας, σκανδάλων, μακροβιότητας, φήμης, χρημάτων, διάσημων εραστών, κατανάλωσης αλκοόλ... Είτε πρόκειται για την προσωπικότητά της, για τις δουλειές της ή για το ταλέντο της, είναι πάντα "υπερβολικά": υπερβολικά "κουλ", υπερβολικά αδύνατη, υπερβολικά πλούσια, υπερβολικά σκανδαλώδης... Με το ισχνό κι ευκίνητο σώμα της Κέιτ Μος εμφανίζεται στο γύρισμα του 21ου αι. μια μορφή ιδανική, ικανή να πρ...

Λίγοι όροι χρησιμοποιούνται τόσο πολύ στις διεθνείς σχέσεις και στην πολιτική επιστήμη, και με τόσο μικρή συμφωνία αναφορικά με το ακριβές τους νόημα, όσο η ηγεμονία. Στην πρώτη πλήρη ιστορική μελέτη της πορείας της ως έννοιας, ο Πέρι Άντερσον ανιχνεύει την ανάδυσή της στην αρχαία Ελλάδα και την εκ νέου ανακάλυψή της κατά την ταραγμένη περίοδο 1848-1849 στη Γερμανία. Στη συνέχεια ακολουθεί την περιπετειώδη σταδιοδρομία της στην επαναστατική Ρωσία, στη φασιστική Ιταλία, στην Αμερική του Ψυχρού Πολέμου, στη Γαλλία του Ντε Γκολ, στη Βρετανία της Θάτσερ, στη μεταποικιοκρατικ...