Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν φτάσαμε ολόκληρο το λιμάνι ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση κιγκλιδώματα αστυνομία καραμπινιέροι παντού κατεβαίνουμε μας ρίχνουν μερικές πέτρες προσποιούμαστε ότι τους κάνουμε ντου εκείνοι το βάζουν στα πόδια ύστερα μας ανεβάζουν στο πλοίο πηγαίνουμε στη γέφυρα κι από κει βλέπαμε ολόκληρο το Κάλιαρι από ψηλά φωτισμένο και βλέπαμε όλα τα δρομάκια που οδηγούσαν στην παραλία μέχρι κάτω στο λιμάνι γεμάτα από αυτές τις ομάδες οπαδών της Κάλιαρι που κατηφόριζαν που ξεκινούσαν κατά ομάδες με τις πέτρες ενάντια στους καραμπινιέρους ουρλιάζοντας οι καραμπινιέροι τους επιτίθονταν και...

Στο ανά χείρας αφηγηματικό κείμενο του Νάνι Μπαλεστρίνι, ο συγγραφέας, με τη γνωστή του πλέον και στο ελληνικό κοινό τεχνική, έχει ως πρωταγωνιστή έναν μεταλλωρύχο που δουλεύει στη Σαρδηνία και του οποίου οι αναμνήσεις καταγράφονται κάπου ανάμεσα στο 1973 και το 1974. Είναι μια μορφή που έρχεται από τα κάτω, βγαίνει κυριολεκτικά από το υπέδαφος, κάτι ανάλογο με τον γέρο-τυφλοπόντικα που σκάβει για την επανάσταση όπως έλεγε ο Μαρξ παραφράζοντας τον Άμλετ. Με μια αφήγηση "επική", περιγράφει την πορεία ενός νεαρού ηλεκτρολόγου που από το πολεμικό ναυτικό κατά τη διάρκεια του 2...

"δηλαδή το μεγάλο λάθος όσων ασχολούνται με αυτά τα φαινόμενα είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ποιο είναι το αληθινό πρόβλημα ότι δεν είναι μόνο ζήτημα μιας ομάδας εγκληματιών δολοφόνων τρελών ανθρώπων που θέλουν να γίνουν πάμπλουτοι όσο πιο γρήγορα γίνεται αλλά είναι ένα ζήτημα νοοτροπίας του τόπου επειδή το ζήτημα είναι ότι εσύ ζεις σε ένα μέρος όπου τίποτα δεν σου είναι εξασφαλισμένο δηλαδή εσύ από τη στιγμή που γεννιέσαι δεν έχεις κανένα δικαίωμα καμία εγγύηση δεν έχεις τίποτα τίποτα απολύτως".

"...γιατί δεν υπάρχουν δύο δρόμοι αυτός είναι ο μόνος τρόπος πάντα ήταν έτσι αυτό έχω μάθει από την εμπειρία μου σε όλους τους αγώνες που έχω δώσει στη ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια διότι δύσκολα θα προθυμοποιηθούν να δώσουν πίσω όλα όσα έκλεβαν από εμάς καθημερινά τόσο καιρό γιατί έχουμε ωραία χαμόγελα και δεν υπάρχει τρόπος να διανοηθείς να κάνεις κάποια συμφωνία που φτάνει στα άκρα που χρησιμοποιεί ό,τι μέσα έχει χάσαμε σε πολλούς αγώνες και θα χάσουμε και σε άλλους αλλά σε κάποιους βγήκαμε νικητές και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε επειδή είμαστε εμείς που στο τέλος πρέπει...

Ατίθασος πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας είναι ο νεαρός εργάτης-μάζα: ο προλετάριος του Νότου που πάνω στη δική του εργασία στηρίχτηκε η ιταλική και ευρωπαϊκή βιομηχανική ανάπτυξη στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Είναι ο "εργάτης για όλες τις δουλειές". Ανειδίκευτος και με τεράστια κινητικότητα, διαδοχικά εργάτης γης, οικοδόμος, άνεργος και τελικά μετανάστης, που αφηγείται με τη δική του κοφτή γλώσσα και από τη δική του ταξική σκοπιά πώς έμαθε μέσα στις πελώριες αυτοκινητοβιομηχανίες του Βορρά να οργανώνει το δικό του δυναμικό εξέγερσης ενάντια στην εκμετάλλευση. Ύστερα...

Το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει σημεία στίξης. Θα παρακαλούσαμε τον αναγνώστη να αφεθεί στο χειμαρρώδες ύφος του και μετά τις πρώτες σελίδες, που αυτή η έλλειψη θα πάψει να τον ξενίζει, να απολαύσει έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους ιταλούς λογοτέχνες, διαπλέοντας ταυτόχρονα ένα ποτάμι, ένα ορμητικό ποτάμι: το ιταλικό κίνημα - από τις πηγές του στα 1968 μέχρι τις εκβολές του στις αρχές της δεκαετίας του '80. Αναμφίβολη κορύφωση το '77, εξαιτίας των ισχυρών ανέμων αυτονομίας που έπνεαν ενός πολύμορφου και πολυάριθμου κινήματος. Οι αόρατοι, οι ήρωες στο μυθιστόρημα του Μπ...