Δεκλερής Μιχαήλ Η.
Dekléris Michaíl I.
Ο Μιχαήλ Δεκλερής σπούδασε νομικά και κοινωνικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Yale των Η.Π.Α. Υπότροφος και διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Yale. Μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 1958 έως το 1999, και Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος κατά την δεκαετία 1990-1999, οπότε το Δικαστήριο αυτό διεμόρφωσε την πρωτοποριακή και πλούσια νομολογία του για την Προστασία του Περιβάλλοντος και την Βιώσιμη Ανάπτυξη. Ασχολήθηκε επί πολλά χρόνια με την επιστήμη των συστημάτων μεγάλης κλίμακος και δίδαξε σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της ημεδαπής και αλλοδαπής. Ίδρυσε την Ελληνική Ομάδα Συστημάτων και την Ευρωπαϊκή Ένωση Συστημάτων με έδρα το Παρίσι. Είναι καθηγητής της Δημόσιας Πολιτικής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοικήσεως. Δίδαξε επίσης με περιβαλλοντικά συστήματα στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, όπου και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ για την προσφορά του στην Συστηματική και Περιβαλλοντική Επιστήμη. Τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις για το εθνικό έργο του στην προστασία του περιβάλλοντος, μεταξύ των οποίων και το Χρυσό Μετάλλιο του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ίδρυσε (1999) το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος του οποίου είναι Πρόεδρος. Εξετέλεσε σημαντικές κρατικές αποστολές ως εμπειρογνώμων στο Κυπριακό, στην Διεθνή Διάσκεψη του Ρίο για το Περιβάλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Προστασία Προσωπικών Δεδομένων, Σύμβαση Schengen). Ασχολήθηκε ειδικά με τη συνταγματική πτυχή του Κυπριακού και συνέπραξε στις ενισχυμένες ενδοκυπριακές συνομιλίες των ετών 1972-1974, σαν ειδικός εμπειρογνώμονας (συνταγματολόγος). Συμμετέσχε, επίσης, στη Διεθνή Διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό (1974). Έγραψε βιβλία και άρθρα, μεταξύ των οποίων: The Process of Reaction to Crisis Situations, Εξέλιξη και Εξαναγκασμός στο Σύγχρονο Κράτος, Συστηματική Θεωρία, Διοίκηση Συστημάτων, Handbook of Systems Science, Towards Expert Government, Δίκαιο Βιωσίμου Αναπτύξεως κ.ά.
Εισαγωγή στη βιώσιμη πολιτεία
Δεκλερής Μιχαήλ Η.
Βιώσιμος Κόσμος (2005)
[...] Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται το κρίσιμο θέμα της εποχής μας, δηλαδή που οδεύει ο κόσμος μας. Η αιφνιδία κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" κατά την τελευταία δεκαετία του 20ού αι. προκάλεσε ως προς το θέμα αυτό ιδεολογική σύγχυση, από την οποία δεν έχει ακόμη εξέλθει η ανθρωπότης. Καθ' όλο τον προηγούμενο χρόνο, ο κόσμος είχε χωρισθεί στις επικράτειες δύο ιδεολογικών μύθων, και δη του κομμουνιστικού μύθου της μελλούσης "αταξικής κοινωνίας" και του αγοραίου μύθου του διαρκούς "πλούτου των εθνών". Έτσι, τα σενάρια του μέλλοντος ήταν ωρισμένα και γνωστά, ενώ σήμερα η...
Ένα μέλλον για την Αθήνα
Συλλογικό έργο
Mendor Editions S.A. (2003)
Η πολεοδομία που κυριάρχησε μεταπολεμικά -εργαλεία και φορείς άσκησης- μακριά από να πετύχει τους στόχους της, έχει εμφανίσει σημεία ιδιαίτερης δυσκολίας και αδυναμίας να παρέμβει στα χρόνια, αλλά και στα όψιμα προβλήματα της πόλης, ενώ, στην παρούσα μορφή της, τίθεται ζήτημα επάρκειας ως προς τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τις νέες αναδυόμενες μορφές αστικότητας. Είναι πρόδηλη η ανάγκη χάραξης και εφαρμογής νέων πολιτικών που θα οδηγήσουν την πρωτεύουσα μεσο/μακροπρόθεσμα σε τροχιά (επαν)οργάνωσης στο πλαίσιο μιας ενιαίας στρατηγικής αναβάθμισης του αστικού της χώρου....
Κυπριακό 1972-1974
Δεκλερής Μιχαήλ Η.
Εκδόσεις Ι. Σιδέρης (2003)
Στην ιστορία του Κυπριακού η διετία 1972-1974 είναι κρίσιμη καμπή, γιατί τότε παρουσιάστηκε και χάθηκε η τελευταία ευκαιρία να διασωθεί η συμβίωση και συνεργασία των Ελλήνων και Τούρκων του νησιού, όπως είχαν διαμορφωθεί από το κοινό παρελθόν τους. Έλληνες και Τούρκοι κατόρθωσαν να φτάσουν πολύ κοντά στην ειρηνική λύση του προβλήματος, που στηριζόταν στο σεβασμό των εστιών και του πολιτισμού των δύο κοινοτήτων. Η επιτυχημένη αυτή προσπάθεια θα είχε τεράστια σημασία στις σχέσεις των δύο εθνών, αν δεν καταστρεφόταν απροσδόκητα από βίαια γεγονότα, άσχετα μ' αυτήν. Ο συγγραφέα...
Περιβάλλον και κοινωνία
Δεκλερής Μιχαήλ Η.
Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός (2005)
Το ζήτημα της προστασίας του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος απασχολεί όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια την επιστημονική κοινότητα και τις δημόσιες πολιτικές αλλά αποτελεί, επίσης, οικείο αντικείμενο συζήτησης των πολιτών μέσα από τις πρακτικές και τα βιώματα της καθημερινής ζωής. Η προστασία των εδαφικών πόρων, η διαχείριση του υδάτινου πλούτου, η διατήρηση της βιοποικιλότητας και το στοίχημα της αειφορικής ανάπτυξης βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο του δημόσιου και ιδιωτικού λόγου. Συνήθως, βέβαια, προβάλλεται η τεχνικοοικονομική πλευρά του περιβαλλοντικού ζη...
