Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο νέος πλανητάρχης Τσάο Τσάο Γη εξαναγκάζει τον Άι Βασίλη και την Ιταλιάνα μάγισσα Μπεφάνα να αποσυρθούν πια από το μοίρασμα των δώρων. Τους ανακοινώνει ότι το χριστουγεννιάτικο δώρο φέτος για όλα τα παιδιά του κόσμου είναι το ηλεκτρονικό παιχνίδι Pen Play. Το νέο όμως παιχνίδι σκορπίζει τη διχόνοια και το μίσος στον παιδόκοσμο. Θα τα καταφέρει ο αδίστακτος πλανητάρχης να υλοποιήσει το σατανικό σχέδιό του; Ο Δον Ξύστρους ή η Μαντάμ Σβήστρα θα είναι ο νικητής; Τα αγόρια ή τα κορίτσια θα είναι οι συγκυβερνήτες του από το νέο έτος; Τι ρόλο θα παίξουν οι καλικάντζαροι, τα ξω...

"Dear moon, there, high in the dome where you are, I dare you, better than you I’ll become. It’s either I win or lose it all, I swear", the fairy said and at the moon she stared.

Μια μεγάλη αγάπη γεννιέται σ΄ ένα δάσος παραμυθένιο. Πολλοί τη βρίσκουν παράξενη, άλλοι απαράδεκτη. Κι ένας μάγος κακός και ζηλιάρης θέλει να την καταστρέψει. Μα οι μεγάλες αγάπες δε σβήνουν εύκολα, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να τις εξαφανίσουν. Μια νεράιδα κι ένα νούφαρο θα καταφέρουν να το αποδείξουν μέσα σ΄ αυτό το βιβλίο που μιλάει για τη δική τους αγάπη.

Δύο μετά τα μεσάνυχτα. ο δήμαρχος έδωσε το σύνθημα και το παιχνίδι ξεκίνησε. Εκατό Άι Βασίληδες στην πόλη για να μοιράσουν δώρα. ΟΙ διευθύνσεις υπήρχαν στο χαρτάκι που κράταγαν στα χέρια τους. Αυτός που θα τελείωνε πρώτος και θα πατούσε το μεγάλο πορτοκαλί κουμπί στην πλατεία, θα ανακηρυσσόταν Άι Βασίλης της χρονιάς! Ο Άρης δεν έδειχνε να ανησυχεί. Ήταν σίγουρος πως θα τα κατάφερνε. Όμως, δεν είχε υπολογίσει τον παράξενο επισκέπτη με τ ακόκκινα ρούχα και τη μακρία γενειάδα στη σκεπή του τελευταίου σπιτιού...

Η μέρα της εφημερίας για τον δάσκαλό μας έφτασε! Εκατό παιδιά στην αυλή. Τα μάτια του τα ’χει δεκατέσσερα. Δεν ησυχάζει λεπτό. Τον παρατηρώ από μακριά. Δεν προλαβαίνει να στρίψει στη γωνιά και μια κουκουνάρα έρχεται καταπάνω του. Αναγκάζεται να σκύψει, για να την αποφύγει. - Τι σας έχω πει για τις κουκουνάρες; φωνάζει και πιάνει τον λαιμό του. "Λαρυγγίτιδα" του είχε πει ο γιατρός. Να μη μιλάει καθόλου για τρεις μέρες. - Καλά κι εγώ με νοήματα θα κάνω παρατηρήσεις; μας παραπονιόταν μες στην τάξη. Νέος δάσκαλος είναι. Δεύτερη χρονιά φέτος...

Ένα τέρας φοβερό, που κάνει επιτυχημένη καριέρα τρομάζοντας τους πάντες, μένει ξαφνικά... άνεργο. Τι δουλειά όμως μπορεί να κάνει ένα τέρας όταν κανείς δεν το χρειάζεται και όλοι τρέμουν μπροστά του; Χάρη σε ένα κρυφό του χάρισμα, το τέρας θα καταφέρει να αλλάξει επάγγελμα και ζωή και να γνωρίσει αγάπη και θαυμασμό. Μέχρι τη στιγμή που πρέπει να εμφανιστεί στο πάρτι που διοργανώνει ο νέος εργοδότης του. Θα ρισκάρει να βρεθεί και πάλι μόνο και άνεργο; Θα αντέξουν οι άλλοι την αλλαγή και την αλήθεια του;

Ο Χαμπεράς είναι ένας μαγκάκος κουτσομπόλης σκύλος που, με μεγάλη του χαρά, σπεύδει να ενημερώνει όλα τα αδέσποτα μουστάκια και ουρές για κάθε κακή είδηση που σκάει. Η φίλη του η Μπιζού, μια πεντάμορφη φουντωτή γάτα, δε μένει ασυγκίνητη από τη δυστυχία των άλλων και ξοδεύει πολύ χρόνο για να βοηθήσει όποιον μαθαίνει από τον Χαμπερά πως έχει ανάγκη. Αυτό εξοργίζει τον σκύλο μέχρι που, ανήμπορος εξαιτίας τραυματισμού του σε κάποιο σκυλοκαβγά, δέχεται βοήθεια από ένα τυφλό γατάκι. Αρχίζει τότε να βλέπει τα πράγματα με τα μάτια της καρδιάς και αποφασίζει τελικά να ακολουθήσε...

Κάτι παράξενο συνέβαινε σε αυτή την αποθήκη... Μόλις άνοιγε η πόρτα, συναγερμός χτυπούσε για όλα εμάς τα περιστέρια. Μπαίναμε σχεδόν ολόκληρα μέσα στα άχυρα, για να προστατευτούμε. Δεν έπρεπε να μας δει το φως! Θα μας έκαιγε τα φτερά! Ο πρώτος κανόνας που μάθαμε από την αρχηγό, το περιστέρι με τα γαλάζια φτερά. Νικάμε τους φόβους Διεκδικούμε την Ελευθερία

Ο διάσημος αλέκτορας Μίζα Ντελ Γκάλο, ισπανικής καταγωγής, γνωστός και ως πετεινός ή κόκορας, είναι φημισμένος για το ένα και μοναδικό παραμύθι που λέει τη μία και μοναδική νύχτα από τις τριακόσιες εξήντα πέντε νύχτες του χρόνου. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση πάππου προς πάππο, ο Μίζα Ντελ Γκάλο κάθε χρόνο στις 24 Δεκεμβρίου το βράδυ, όταν το ρολόι χτυπάει μεσάνυχτα, ώρα που τα παιδιά βλέπουν όνειρα γλυκά, ανεβαίνει στο πιο ψηλό καμπαναριό, κράζει δώδεκα φορές για να τα ξυπνήσει, και τους λέει με μπόλικο αλάτι και πιπέρι το αγαπημένο του παραμύθι: τη Νύχτα που γενν...

Ο Αχιλλέας δεν είναι απλός ήρωας. Είναι σούπερ ήρωας. Μπορεί να μη φοράει μπέρτα και στολή, όμως συνέχεια κερδίζει, και όλοι τον χειροκροτούν. Πρώτος στο σχολείο, πρώτος στο κολύμπι, πρώτος στο πιάνο, πρώτος στο καράτε, πρώτος και στο σκάκι. Ό,τι και να κάνει, έχει μάθει να βγαίνει πάντα νικητής. Γίνεται όμως να κερδίζει κανείς πάντα; Και είναι άραγε αυτό το πιο σημαντικό απ’ όλα; Μια μέρα, στο σχολείο έρχεται ένα αγόρι που γίνεται ο πιο σημαντικός αντίπαλος του Αχιλλέα στον αγώνα του για πρωτιές. Και παρόλο που ο Αχιλλέας θα τα βρει σκούρα μαζί του, θα μάθει τελικά πολλά γ...

Ο Πέτρος μια μέρα ξυπνάει κακόκεφος. Δεν έχει καμία όρεξη να πάει σχολείο, κι έτσι σκαρφίζεται ένα ψέμα. Ένα μικρό αθώο ψέμα. Το πρώτο του ψέμα. Κι εκεί που νομίζει πως το να λες ψέματα είναι πράμα απλούστατο, βρίσκεται ξαφνικά να κουβαλάει στο κεφάλι του τα ψέματα μιας ολόκληρης πόλης! Μικρά, μεγάλα, διάφανα, αστεία, μπερδεμένα, υπερβολικά, επικίνδυνα, χαριτωμένα, είναι όλα πάνω από το κεφάλι του και τον βαραίνουν. Και τώρα ένας ελέφαντας; Μα πού βρέθηκε ο ελέφαντας; Μια μέρα αρκεί για να καταλάβει πως τα ψέματα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Άραγε θα καταφέρει να...

Ένα δέντρο έμεινε μοναχό σε μια μεγάλη πολιτεία, όπου οι άνθρωποι κάθε μέρα έτρεχαν στις δουλειές τους αμίλητοι και σκυθρωποί. Το δένδρο ήταν πολύ λυπημένο, του έλειπαν οι φίλοι του κι ένιωθε μοναξιά. Ώσπου μια χειμωνιάτικη μέρα κύλησε και στάθηκε στον κορμό του μια μικρή χιονονιφάδα, η βασίλισσα του χιονιού. Έγινε φίλη του και από κείνη τη στιγμή όλα άλλαξαν σ’αυτή την παγωμένη πολιτεία. Μια τρυφερή ιστορία που μιλά για την αξία της επικοινωνίας, της αγάπης, της προσφοράς.

Η Σοφία θέλει οπωσδήποτε τα καινούρια της παπούτσια να έχουν κορδόνια. Την ημέρα που θα τα φορέσει ξεκινά το δικό της μαγικό ταξίδι στο δάσος. Πού θα την οδηγήσει άραγε η συνάντησή της με έναν σκύλο, έναν λύκο και δύο αρκούδες;

"O μπαμπάς μου με φωνάζει Γιούπιτερ. Θα μπορούσε να με φωνάζει και Δία, αλλά προτίμησε το Γιούπιτερ. Κι εμένα μου αρέσει πιο πολύ. Λέει πως είναι το όνομα ενός θεού και πως εγώ του τον θυμίζω! Ναι, είναι αλήθεια πως είμαι ένας μικρός θεός. Θα το διαπιστώσετε κι εσείς σε λίγο! Κάποτε ζούσαμε μια χαρά τα δυο μας, στο παλάτι μας, στην οδό Ολύμπου. Εγώ ζούσα για τον μπαμπά μου κι ο μπαμπάς μου ζούσε για μένα. Όλα τα κάναμε μαζί. Εδώ και αρκετό καιρό όμως στο σπίτι μας ήρθε κι ένα τεράστιο χνουδωτό πράγμα, πιο μεγάλο από όλα μου τα παιχνίδια, ακόμα κι από τον πράσινο βάτραχο...

Δεν ήθελα να πάω στο δάσος. Προσπάθησα πολλές φορές να το πω, αλλά την τελευταία στιγμή άλλαζα γνώμη. Οι εντολές της μαμάς ξεκάθαρες. «Μη λοξοδρομήσεις, μη χασομερήσεις, μη μιλήσεις σε αγνώστους». Μη, μη, μη! Και μετά από λίγο... βγήκα έξω. Το κάθε παιδί χρειάζεται την εμπειρία του για να υπερνικήσει και να επιβληθεί σε αυτά που το φοβίζουν, ώστε να μπορέσει με επιτυχία να ωριμάσει ως ένας λειτουργικός ενήλικας. Το κορίτσι της ιστορίας μας μίλησε ανοιχτά για τον φόβο του, ζήτησε βοήθεια και έτσι τον νίκησε μια για πάντα!

Σε κάθε σημείο του κόσμου, όταν γεννιέται ένα παιδί γεννιέται μια ελπίδα. Τι κι αν το λένε Γιώργο ή Τζωρτζ, Αντόνιο ή Αντουάν, Γεσού ή Ιησού, η γέννησή του έχει τη δύναμη: να μαλακώνει τις πιο σκληρές καρδιές και να χαρίζει χαμόγελα από φέτες φεγγαριού, να κάνει τ' αστέρια να λάμπουν στον ουρανό και να φωτίζουν δρόμους αγάπης στη γη. "Στο Κιπέρα, εκεί στην Αφρική Όταν γεννιέται ένα παιδί χαρά κι ελπίδα χαρίζει στη γη".

Ήταν κάποτε ένας ταχυδρόμος διαφορετικός από τους συνηθισμένους. Αν τον έβλεπε κανείς, δε θα καταλάβαινε εύκολα τη διαφορά από τους συνηθισμένους ταχυδρόμους. Ήταν πάντα βιαστικός, όπως είναι όλοι οι ταχυδρόμοι, και είχε πάντα κρεμασμένο στον ώμο του τον ταχυδρομικό του σάκο. Όμως ο σάκος του δεν είχε μέσα φακέλους και δέματα, γράμματα και λογαριασμούς, όπως οι σάκοι των συνηθισμένων ταχυδρόμων. Ο σάκος του ήταν γεμάτος με όνειρα! Ένα παραμύθι για τις αξίες της ζωής!

Μια φορά κι έναν καιρό, μπροστά σ' ένα αναμμένο τζάκι, γεννήθηκε ένα χαριτωμένο μωρό, ο Μυθούλης. Ο Μυθούλης είχε προορισμό να ψάξει, να βρει και να διηγηθεί τη δική του ιστορία, έτσι ώστε να πάρει και το όνομά του. Για να το καταφέρει αυτό, ζήτησε τη βοήθεια ηρώων άλλων παραμυθιών. Άραγε τον βοήθησαν; Τι έμαθε για τη ζωή τους όταν τελειώνει η ιστορία κάθε παραμυθιού; Γιατί στο τέλος ο Μυθούλης ονομάστηκε Παραμυθούλης; Ας ξετυλίξουμε, λοιπόν, μαζί την κόκκινη κλωστή της ανέμης παρέα με τον Μυθούλη, τον Παραμυθούλη.

Εκείνος έχει ρόδες για πόδια. Στα όνειρά του είναι ο Τρεχαλητής. Εκείνη τη φωνάζουν όλοι Τίποτα. Στα όνειρά της έχει τα πάντα. Η Τίποτα συμπαθεί πολύ τον Τρεχαλητή. Θα ήθελε όσο Τίποτα να τον πλησιάσει. Ο Τρεχαλητής ξέρει ότι καμία δε χωράει δίπλα στις μεγάλες ρόδες. Όταν ο Τρεχαλητής και η Τίποτα κοιτάζονται θα κάνουν μία μυστική συμφωνία και μία καινούρια αρχή με τα δύο Τ ενωμένα.