Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, και πριν ακόμα εκδώσω τα δικά μου ποιήματα συγκέντρωνα υλικό από ποιητικές συλλογές συνομήλικων ή και νεότερων μου που εξέδιδαν βιβλία ή δημοσίευαν ποιήματά τους σε λογοτεχνικά περιοδικά. Με τον καιρό το υλικό που συγκέντρωσα ήταν αρκετό για να δημοσιευτεί σε ένα βιβλίο ως δείγμα της ποίησης που γράφεται στην Κύπρο μετά το 1990. Την ιδέα για την έκδοση μιας ανθολογίας των νεότερων ποιητών από την Κύπρο μοιράστηκα με το φίλο ποιητή και εκδότη Κώστα Κρεμμύδα. Μέσα από συλλογική εργασία φτάσαμε στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μα...

Ενενήντα ελάχιστα ποιήματα της μιας στροφής άναρχα συντεταγμένα σε τρεις ενότητες και μία αφιέρωση, τέσσερα motti και δεκαπέντε ονοματεπώνυμα, ένα απολίθωμα και ένας υπότιτλος, ο Gabor Szaboκαι ο Antonio Porchia, ο Andre Breton και οTristan Tzara - με το βλέμμα πλανημένο κάπου στον ουρανό. THESCRIBE Χάζευε τη μύγα να περιστρέφεται Να βουίζει ν’ αγγίζει το δέρμα Αίφνης σχηματίστηκε καθώς Τ’ αυτί ενοχλημένο το χέρι έπαψε Την κίνηση και με κάτι Περισσότερο από αιχμηρό σκάλισε Αρθρώνοντας το γράμμα ζήτα.

Μία επιστροφή επιχειρεί, ο Κώστας Ρεούσης, με το ανά χείρας βιβλίο, Καρίνα (ποιήματα 1993-1997). Μία έκθεση ολιγόστιχων ποιημάτων, ζυμωμένων μες στην τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα, που εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα μίας λοξοδρομημένης ποιητικής ενός σαλεμένου δημιουργού. Άτσαλα χαραγμένα γράμματα οδηγούνται σε άξεστες λέξεις, σε ανοίκειους στίχους, σε άμορφα ποιήματα-σχήματα. Τρεις επάλληλοι κύκλοι τερματίζουν ταυτόχρονα... την αφετηρία. Η μετάβαση από το ένα ποίημα στο άλλο αγγίζει το πεδίο του επιγραμματικού αφορισμού. Ανάπηρος ο λόγος τραυλίζει την ύπαρξη του...

Με ψυχογεωγραφικό πλαίσιο κυρίως την παλιά πόλη της Λευκωσίας, ο Κώστας Ρεούσης, μετέρχεται σωματικά τις έννοιες του υπό και του υπέρ ως πρώτα συνθετικά λέξεων που ελαύνουν της πραγματικότητας, εκβιάζοντας μία πρωτόγνωρη αναπνοή γραφής. Ο ποιητής Μιχάλης Παπαδόπουλος έχει αναφέρει σχετικά: "Το βάναυσο ξύσιμο όλων των σοβάδων της γλωσσικής ευπρέπειας -η αγριότητα μιας ευγένειας που δεν έχει όνομα ή τόπο σ' αυτό τον κόσμο", ενώ ο φιλόλογος Γιώργος Μύαρης τον προσδιορίζει ως: "Αβόλευτη παρουσία σε πληθυσμούς βολεμένους στη λησμοσύνη". Στο βιβλίο "Ο κρατήρας του γέλιου μου", εν...