Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές" (1971-1973), -μέλος της ομάδας αυτής υπήρξε ο Γιάννης Βαλαβανίδης- ανανεώνουν το εικαστικό τοπίο της δεκαετίας του εξήντα. Επιδιώκουν να αποδεσμευθούν από το αξίωμα της ελληνικότητας που χαρακτήριζε, για δεκαετίες, την ελληνική τέχνη. Ανανεώνουν τη μορφή, χωρίς, όμως, να οδηγηθούν στην αφαίρεση. Δημιουργούν κάποιους άλλους όρους για να γίνει κατανοητό το εικαστικό έργο. Οι "νέοι ρεαλιστές" δημιουργούνται το 1971 και αποτελούν μια παρέα' συζητούν, δημοσιεύουν κείμενα, όπως τα τρία μανιφέστα για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης, στο Χρονικό του Μπαχαρ...

Ακολουθούν τέσσερα σημαντικά κείμενα-ντοκουμέντα των "Νέων ελλήνων ρεαλιστών". Το πρώτο, το μανιφέστο της ομάδας, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1971, με τίτλο "Η λειτουργία του έργου τέχνης". Τις παραμονές των εγκαινίων της έκθεσής τους, Απρίλιος του 1972, κυκλοφόρησε το δεύτερο κείμενο. Δύο-τρεις μέρες πριν από την έκθεση στο Γκαίτε κυκλοφόρησε ένα ακόμη κείμενο που το υπέγραψαν δύο εκ των καλλιτεχνών (Μπότσουγλου, Βαλαβανίδης). Το τέταρτο γράφτηκε με την ευκαιρία της έκθεσής τους στη Θεσσαλονίκη. Πέγκυ Κουνενάκη

Ακολουθούν τέσσερα σημαντικά κείμενα-ντοκουμέντα των "Νέων ελλήνων ρεαλιστών". Το πρώτο, το μανιφέστο της ομάδας, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1971, με τίτλο "Η λειτουργία του έργου τέχνης". Τις παραμονές των εγκαινίων της έκθεσής τους, Απρίλιος του 1972, κυκλοφόρησε το δεύτερο κείμενο. Δύο-τρεις μέρες πριν από την έκθεση στο Γκαίτε κυκλοφόρησε ένα ακόμη κείμενο που το υπέγραψαν δύο εκ των καλλιτεχνών (Μπότσουγλου, Βαλαβανίδης). Το τέταρτο γράφτηκε με την ευκαιρία της έκθεσής τους στη Θεσσαλονίκη. Πέγκυ Κουνενάκη