Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός, κατά κόσμον Παναγιώτης Κάρταλης, του Διονυσίου και της Βασιλικής, γεννήθηκε το 1929 στην Κορώνη Μεσσηνίας. Τελείωσε το Λύκειο Καλαμάτας και ολοκλήρωσε ευρύ κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών. Υπηρέτησε ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης (1955-1978). Είναι κάτοχος των πτυχίων του Πανεπιστημίου Αθηνών: Θεολογικής Σχολής, Κλασικής Φιλολογίας, Φιλοσοφικής Σχολής Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Sorbon Paris (1976-1982) και διαφόρων πιστοποιητικών μεταπτυχιακών σπουδών και επιμόρφωσης. Γνωρίζει εβραϊκά, αρχαία ελληνικά, λατινικά και σλαβονικά. Τον Ιανουάριο του 1982 μπήκε στις τάξεις του κλήρου και εκάρει μοναχός. Χειροτονήθηκε ως Διάκονος το Φεβρουάριο του 1983 στις Λειβανάτες Λοκρίδας και μετά από ένα μήνα ως Πρεσβύτερος στη Μητρόπολη Λαμίας. Προεχειρίσθη σε Αρχιμανδρίτη τον ίδιο χρόνο. Υπηρέτησε έκτοτε ως εφημέριος, ιεροκήρυκας και πνευματικός σε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά της Φθιώτιδας και Λοκρίδας μέχρι το 1985. Την περίοδο 1985-1988 υπηρέτησε στην Ι. Μονή Δαμάστας. Μετά από αίτησή του πήρε κανονικό απολυτήριο για την Ι. Μητρόπολη Αττικής. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας και εφημέριος στον Ι. Ν. Τιμίου Προδρόμου Μαραθώνα Αττικής. Έχει δεκαετή εγκαταβίωση στο Άγιο Όρος και διετή θητεία στην αλλοδαπή, δυνάμει της υπ' αριθμ. 61-61/18-1-1994 της Ι΄ Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας. Επίσης θήτευσε για επτά έτη στην "Ανάληψη του Κυρίου" στη Στουτγάρδη. Ετέλεσε με απόσπαση στη Ροδόπολη (Λύριον Ίδρυμα ΝΜΝ στην Ενορία Αγ. Βαρβάρας Ν. Μάκρης, 1998). Από 7-9-1999 στον Ι. Ν. Αγ. Στυλιανού Καματερού. Μετά από έγγραφο της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Αγίου Όρους (17-4-1998), έλαβε κανονικό απολυτήριο ύστερα από αίτησή του. Το όνομα Παντοκρατορινός το χρησιμοποιεί ως ψευδώνυμο. Από το 1960 ασχολείται με τη λογοτεχνία. Έχει στο ενεργητικό του εννιά μυθιστορήματα, εννιά συλλογές διηγημάτων, πέντε ποιητικές συλλογές, μία υμνογραφία, ένα θεατρικό και διάφορες ομιλίες και λόγους. Το συγγραφικό του έργο συμπεριλαμβάνεται στη λογοτεχνική σειρά "Άπαντα Αρχ. Αθηναγόρα Παντοκρατορινού" (εκδόσεις Ιωλκός).
Ηλιοτρόπια, εντελβάις, χαμομήλια
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Δείγμα γραφής: Παλινωδία Σ' οποιοδήποτε τέναγος του αίσχους κι αν κατρακυλήσω, διάδημά μου η αλήθεια, λάμια τρανή η συνείδηση με ξαναφέρνει πίσω...
Ερειπωμένα κάστρα και ξωκλήσια
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Δείγμα γραφής: ΚΑΤΑΡΑΧΗ Δεσπότη μου Πανάρετε, που να σε πιάσει... τάγκα, που 'καμες τον παπάν αργό κι εζήτας πέντε φράγκα!
Γυαλόβολα, πετράδια, βότσαλα, κοχύλια
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Δείγμα γραφής: Φιλαργυρίας "Εγκώμιο" Της τσιγκουνιάς τα πέρατα κανένας δε γνωρίζει· κι είναι πολύ της αδικιάς, για να το φέρνουν λίγοι στο κούτελό τους φωναχτό το μισητό πινόμι, μια και το Μαμμωνά βλογούν Προφητ' αλί! κι οι νόμοι!
Το δέντρο της φωτιάς
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Πρόκειται για μια περιγραφή εντυπώσεων από την Κεντρική Αφρική, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και οδοιπορικό. Αλλά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ των άλλων οδοιπορικών μας, η εξής: Απ' αρχής μέχρι τέλους κύρια ιδέα είναι η φιλοσοφική αντίληψη της ζωής και του θανάτου των ανθρώπων, που την κατοικούν και το φάσμα του κόκκινου δέντρου (Flabuagia), υφέρπει σε όλες σχεδόν τις σελίδες και σε πεζό και ποιητικό λόγο, διαπλέκοντας και συναρμολογώντας το συνεχές και ενιαίον του θέματος. Έτσι, εκτός από την παράθεση γεγονότων και ψυχογραφία προσώπων, υπολανθάνει ο με...
"Αγιοβαλεντίνος" ο Β΄
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Το βιβλίο αποτελεί μια πτυχή της καταπράσινης και ευλογημένης γης της Αφρικής με την ανεκδιήγητη πανίδα και χλωρίδα της, αλλά και της τριτοκοσμικής φιλοσοφίας ενός, βασανισμένου από προλήψεις και μαγείες αλλά και σκληρούς δυνάστες, λαού της πράσινης και όχι μαύρης ηπείρου. Ο Βαλεντέν, ο ήρωάς μας εκφράζει τον κακόηχο χρησμό "το παιδί ενός κατώτερου Θεού". Αντιπροσωπευτικός τύπος του γηγενή που πολλαπλασιάζεται χωρίς όραμα και προδιαγραφή επιβίωσης. Εξαρτάται από σκληρούς εργοδότες που τον ταπεινώνουν και χαρίζουν στον αναγνώστη απείρου κάλλους υπερβολές και εκτροπές ανθ...
Τ' ανέκδοτα του παπα-Αβέρκιου
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Ο συγγραφέας στην αρχή είχε ονομάσει το βιβλίο αυτό "Συλλογή αφηγημάτων και νουβελών". Σε ύστερη, όμως, παρατήρηση και σκέψη, του άλλαξε όνομα, με τίτλο "Τ' ανέκδοτα του παπα-Αβέρκιου". Επειδή τα ενώνει όλα μαζί ένα και το αυτό πρόσωπο. Ο κύριος αφηγητής Αβέρκιος, στον ίδιο τόπο την Τατάρνα Ευρυτανίας, μοναστήρι καταγεγραμμένο από το 1090 μ.Χ. στην οροσειρά των Αγράφων και τόπος εξορίας πάλαι ποτέ και εκτίσεως ποινής κληρικών. Ένας εξ αυτών και ο παπα-Αβέρκιος, ο κύριος αφηγητής του έργου και στο αυτό χρονικό στίγμα, το Πάσχα του 1973.
Οι κολασμένοι και κατατρεγμένοι
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Το μυθιστόρημα ξεδιπλώνεται λιτά, γοργά, συνοπτικά μέσα σε δύο ενότητες. 1) Στο μέγα βάθος, και 2) Στη χαβούζα της σήψης. Συμφυρμός καλού και κακού. Το κακόν μεγαλύνεται και θριαμβεύει πανηγυρικά. Δυο τόποι αλαργινοί της ελληνικής επαρχίας, η αιγαιοπελαγίτικη Λέρος και ο Αλφειός στο μεταίχμιο Γορτυνίας και Ολυμπίας δένουν τους ήρωες του δράματος. Οι συμπτώσεις απίστευτες, όλοι συναντώνται στα άντρα και κολαστήρια ενδιαιτήματα της Σωφρονιστικής Υπηρεσίας. Κέρκυρα και Γεντί Κουλέ αποτελούν μοιραίες καταλήξεις των υπηρετών του κακού. Οι κολασμένες ψυχές, θαμώνες πλέον τ...
Το δάκρυ του φονιά
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2013)
Στα χρόνια του Μεσοπολέμου, ένας ορφανός από πατέρα, θύμα πολέμου, γόνος μιας κεφαλλονίτικης οικογένειας, ο μεγάλος γιος, Τηλέμαχος Διαβόλης, απροσκύνητο και ανήσυχο πνεύμα εξ απαλών ονύχων, ενηλικιωθείς γίνεται μύστης αριστερών φρονημάτων και συγκρούεται με μιαν άλλη οικογένεια γειτόνων του γερμανόφιλων και μαυραγοριτών. Η αδυναμία του δε προς το βενιαμίν της οικογένειάς του, Αγγελή, που τραυματίζουν σοβαρά εξ ενέδρας οι μνημονευθέντες εχθροί του, τον οποίον και νομίζει σκοτωμένον, διατελών πλέον εκτός εαυτού και εν βρασμώ ψυχής, σκοτώνει πέντε άτομα με τρεις μπαταριές...
Οι "αγριοφουντουκιές"
Αθηναγόρας Παντοκρατορινός Αρχιμανδρίτης
Ιωλκός (2012)
Δεν πρόκειται για κυριολεξία καρποφόρων δέντρων εδώ, αλλά για αλληγορία του τόπου που εξελίσσεται η αρχαιοκαπηλική δραστηριότητα και διασύνδεση επίορκων ιερωμένων με αδίστακτους κάπηλους και συγχόνως πειρατές, των οσίων και ιερών της παραδόσεως και της πίστεως, χάριν του κακώς εννοουμένου συμφέροντος, των "έξυπνων φρούτων" της διαπλοκής του όλου μυθιστορήματος.