Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Οι τοιχογραφίες "murals" της Ειρήνης Δανιόλου Νεοφύτου αποτελούν πολύτιμοι εικαστικό υλικό για τη μελέτη και αξιολόγηση του trompe l'oeil, τεχνοτροπία που δεν βασίζεται στη μίμηση, αλλά γεννιέται από ένα παιχνίδι οπτικών ψευδαισθήσεων. Με τη γνώση και την εμπειρία που απέκτησε στην Αγγλία όπου σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες, τοιχογραφία, μεικτές τεχνικές, τεχνοτροπίες και trompe l'oeil, ανήκει σε μία ομάδα καλλιτεχνών που ειδικεύονται σε αυτό το ιδιαίτερο είδος διακοσμητικής ζωγραφικής με σκηνογραφική αισθητική αντίληψη και έντονη θεατρικότητα. Η συγκεκριμένη μορφή τέχν...

300 σελίδες, 480 φωτογραφίες, 62 κατοικίες συνθέτουν ένα συλλεκτικό δίγλωσσο τόμο (Ελληνικά - Αγγλικά). Η επιλογή του υλικού έγινε με ποικίλα κριτήρια. Ιστορικά: σπίτια με σημαίνουσα παρουσία στην ελληνική πολιτική σκηνή του παρελθόντος. Πολιτιστικά: κατοικίες σημαντικών καλλιτεχνών του χτες και του σήμερα. Αρχιτεκτονικά: σπουδαίοι αρχιτέκτονες σχεδίασαν αξιόλογες κατοικίες. Από τα νεοκλασικά και τους πύργους μέχρι τις σύγχρονες κατασκευές. Αισθητικά: η προσωπική άποψη που αποτυπώνεται σε ιδιωτικούς χώρους, που μας γεμίζουν με διακοσμητικές ιδέες. Όσοι αγαπάμε την Αίγινα, π...

To βιβλίο αυτό προέκυψε από την ανάγκη να χωρέσει σ' ένα λεύκωμα όλη η ομορφιά των εσωτερικών χώρων των αστικών σπιτιών της Άνδρου. Τα παλιά αυτά σπίτια στέγασαν όλη την ιστορία του νησιού. Βρίσκονται ανέπαφα, στέκουν ακόμα περήφανα και θυμίζουν μια εποχή που έφυγε. Φωτογραφίες από τις εξωτερικές επιβλητικές προσόψεις με τις μαρμάρινες σκάλες σε οδηγούν σε αυλές και σκεπαστές βεράντες. Μπαίνοντας στα σπίτια μένεις έκπληκτος από τις επιβλητικές σάλες με τα ζωγραφισμένα ταβάνια, τα πολύχρωμα πλακάκια και τους τοίχους βαμμένους με περίτεχνες "τεχνοτροπίες". Τα δωμάτια στολισμέ...

Σε 3 ώρες... Αν θες να φτάσεις στην Πρέσπα τόσο χρειάζεσαι το 2010! Ξεκινάς από τη Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητο, παίρνεις την Εγνατία Οδό και μετά 3 ώρες πίνεις τσίπουρο στους Ψαράδες και κάνεις βαρκάδες. Αυτό και μόνο το γεγονός είναι ικανό να αλλάξει τη φυσιογνωμία της περιοχής. Άλλοι λένε προς το καλύτερο και άλλοι προς το χειρότερο. Αν σκεφτείτε ότι στην "προβλήτα" των Ψαράδων κατασκευάστηκε πρόσφατα ναός με κόκκινο ζωγραφιστό τούβλο ο οποίος από τα αναμμένα κεράκια προσφέρει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στην εκκλησία του χωριού, τότε η απόφαση είναι δική σας. Είναι η...

[...] Η αδιαίρετη Θράκη είχε το θλιβερό προνόμιο να βιώσει όσο καμία άλλη περιοχή, τα πολιτικοστρατιωτικά γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση του βυζαντινού κράτους. Προσαρτήθηκε εύκολα από τους Οθωμανούς και από τότε ουσιαστικά άρχισε να αποκτά τα δημογραφικά χαρακτηριστικά που τη χαρακτηρίζουν έως σήμερα. Ο επί αιώνες ενιαίος πολιτισμικά χώρος της Θράκης είναι σήμερα γεωγραφικά μοιρασμένος στην Τουρκία, την Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Ο ανά χείρας τόμος της σειράς "Ρίζες των Ελλήνων" περιορίζεται εξ αντικειμένου στη λαογραφία των ελληνόφωνων πληθυσμών της Δυτικής Θράκης συμπ...

Αν θέλαμε να δώσουμε έναν ορισμό που έχει σχέση με τον χώρο, θα λέγαμε ότι Μακεδόνες είναι οι κάτοικοι του δυτικού γεωγραφικού διαμερίσματος της βόρειας ηπειρωτικής Ελλάδας, της Μακεδονίας. Η Μακεδονία είναι το μεγαλύτερο διαμέρισμα της ελληνικής επικράτειας (κατέχει το 25,9% της συνολικής της έκτασης) και το δεύτερο μεγαλύτερο σε πληθυσμό. Συνορεύει βόρεια με την ΠΓΔΜ σε μήκος 244 χλμ. και με τη Βουλγαρία σε ίσο περίπου μήκος, ανατολικά με την Ξάνθη της Θράκης, με διαχωριστική γραμμή τον ποταμό Νέστο, νότια με το Αιγαίο Πέλαγος, από τις εκβολές του Νέστου έως τον Πλαταμώνα...

Ο οδηγός περιέχει τις ενότητες: "Αναμνηστικές φωτογραφίες", "Βουτιές και χαλάρωση", "Σαν στο σπίτι σας", "Κλείστε τραπέζι" και "Έξοδος".

Κατ' αρχήν το παιχνίδι φαίνεται στημένο: ένας ακόμη οδηγός για τη Θεσσαλονίκη; Η πόλη-λιμάνι. Η "προσφυγούπολη". Η "φοιτητούπολη". Η "πόλη της γεύσης". Με χιλιάδες κλισέ στο κεφάλι ταξιδεύουμε με αυτοκίνητα, αεροπλάνα, τρένα, μόνο και μόνο για να καταφέρουμε να τα ξεφορτωθούμε. Να γνωρίσουμε αυτήν την πόλη από την αρχή. Περπατάμε. Νοικιάζουμε μηχανάκια -η κίνηση στο κέντρο δεν παλεύεται. Μπροστά στο Βασιλικό Θέατρο μας παίρνουν τις πινακίδες, χάνουμε κινητά- μας τα βρίσκουν. Τρώμε στο πόδι (κι όμως, κι όμως...) κοιμόμαστε ελάχιστα (και όχι επειδή κάνουμε μπαρότσαρκες- ή του...

Δεν έτυχε να γεννηθώ ούτε να μεγαλώσω σε κάποιο "αρχοντικό". Πάντα στα σπίτια όπου έμενα η αρχιτεκτονική ήταν ταπεινή, λαϊκή, σοφή όμως κι αυτή με τον τρόπο της. Τα μεγάλα και ωραία αρχοντόσπιτα όμως τα θαύμαζα ανέκαθεν. Δεν ζήλευα τον πλούτο των ιδιοκτητών τους, αλλά τη μοναδική αίσθηση τού να ξυπνάς κάθε μέρα και να περνάς τις ώρες σου μέσα σε έναν αισθητικά και λειτουργικά άρτιο χώρο. Στεφόμουν και αυτούς τους φιλοσοφημένους αρχιτέκτονες που όχι μόνο εκπλήρωναν τις ανάγκες - απαιτήσεις του εκάστοτε ιδιοκτήτη, αλλά έβρισκαν λύσεις μαγικές, ενώ ταυτόχρονα εξέφραζαν κομμάτι...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Μια βόλτα στα νησιά, μια προσεκτική ματιά σε σπίτια με θερινή... αύρα που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα, μια αποκάλυψη παλιών εργασιακών χώρων που σήμερα έχουν βάλει τα καλά τους και λειτουργούν ως κατοικίες. Όλα βρίσκονται στο λεύκωμα "Ελληνικά καλοκαιρινά σπίτια", τα οποία προτείνει το περιοδικό "Ταχυδρόμος". Με το χάδι του ζεστού, καλοκαιριάτικου ήλιου.

Οι παραλίες ανήκουν στους ανεκτίμητους θησαυρούς της Ελλάδας. Μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί; Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού μας πλούτου αλλά πολιτισμό δεν "παράγουν". Ποιος είπε όμως ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Κοιτάξτε τις μικρές κοινωνίες των ανθρώπων που σχηματίζονται σε καθεμία θαλασσινή αγκαλιά. Από το Super Paradise όπου η μουσική ακούγεται πιο δυνατά από τα κύματα και τις ομιλίες των ανθρώπων μέχρι τον Κήπο της Σαμοθράκης όπου το μπάνιο είναι τελετουργία κάθαρσης, οι λουόμενοι εναποθέτουν έστω και για μερικές ώρες τον δικό τους "πολιτισμό" στην ακρογιαλιά...

Καμάρες από πέτρα, τοξωτά αριστουργήματα, περίτεχνα μνημεία της ανάγκης επικοινωνίας των ανθρώπων στους αιώνες που πέρασαν. Τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια εξακολουθούν να μαγνητίζουν το βλέμμα και την ψυχή των ανθρώπων ως σήμερα. Μπορεί να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού εκείνα που χρησιμοποιούνται καθημερινά, όμως τίποτε δεν μειώνει την αξία τους και -το πιο σημαντικό- κανένα δεν προσβάλλει την αισθητική του χώρου. Θα τα θαυμάσετε να γεφυρώνουν και τις σελίδες του λευκώματος που κρατάτε στα χέρια σας και θα αναρωτηθείτε πού ήταν είναι κρυμμένος τόσος πλούτος. Κι όταν απ...

Στολίδια σε υψόμετρο. Όλα πέτρινα, όλα διαφορετικά μεταξύ τους και όλα τόσο όμοια στη μορφολογία. Τη ζωή στο βουνό τη διαμορφώνει... το βουνό! Ο άνθρωπος δεν αντιστέκεται. Προσαρμόζεται, βρίσκει λύσεις και όταν μπορεί γίνεται καλλιτέχνης. Φροντίζει το σπιτικό του, εξωτερικεύει το μέσα του, το προσφέρει σε δημόσια θέα. Ο χρόνος στα ορεινά λέμε ότι κυλάει πιο αργά. Κάποιες φορές σταματάει κιόλας. Κάπως έτσι κατάφεραν και διατηρήθηκαν οι περισσότεροι οικισμοί που σήμερα θαυμάζουμε. Χωρίς δραστηριότητα, χωρίς ανθρώπους, χωρίς ζωή. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στις μέρες μας. Η το...

Ακόμα ένα ταξίδι στην Ελλάδα αρχίζει με το πολυτελές λεύκωμα που κρατάτε στα χέρια σας. Ένα ομολογουμένως αλλιώτικο ταξίδι με πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες, μέσα από τα μάτια των φωτογράφων και τις περιγραφές όσων έγραψαν τα μικρά περιεκτικά κείμενα. Αντικείμενο... η πατρίδα μας. Με κάστρα, μοναστήρια, γεφύρια, ορεινούς οικισμούς, απίθανες θαλασσινές πολιτείες, λίμνες, ποτάμια, βουνά και φαράγγια... Ποιος είπε ότι ζούμε σε μια φτωχή χώρα! Κάθε άλλο. Ο πλούτος της είναι ανεξάντλητος κι εμείς δοκιμάσαμε να σας μεταφέρουμε περισσότερο τη μοναδικότητα της αίσθησης μέσα...

Στο παράθυρο της Πρέσπας Γεια σας, θα θέλαμε με αυτή την απλή επιστολή εν είδει προλόγου να μας γνωρίσετε καλύτερα. Είμαστε αυτοί που φτιάχνουν τους ταξιδιωτικούς οδηγούς "Ανακαλύψτε την Ελλάδα". Παρά το γεγονός ότι ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα και τα δικά του προβλήματα αισθανόμαστε σαν ένα κομμάτι, έχουμε μια ψυχή. Ταξιδιάρα ψυχή. Σκεφτείτε ένα μάτσο κεριά... αν ανάψει το ένα, παίρνουν όλα μαζί φωτιά. Κάπως έτσι. Στην Πρέσπα ανάψαμε -συγγνώμη ταξιδέψαμε- όλοι μαζί. Μπήκαμε στα αυτοκίνητα και κάναμε χίλια χιλιόμετρα και βάλε. Περπατήσαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε...

Σαν τα μικρά παιδιά, όταν δούμε νερό, τρέχουμε κοντά του. Σε μια χώρα που μοιάζει να αναδύθηκε μέσα από το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, αυτό φαίνεται φυσιολογικό. Αλλά με τα τόσες εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής και ένα τόσο ονομαστό αρχιπέλαγος όπως το Αιγαίο, θα νόμιζε κανείς πως οι λίμνες δεν θα ασκούσαν κάποια ιδιαίτερη έλξη πάνω μας. Κι όμως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές ακόμα και μια εποχική συγκέντρωση νερού μάς κάνει να νιώθουμε ομορφότερα. Στολίζει το τοπίο κι εμείς στολίζουμε την ύπαρξή της με παραμύθια που περνάνε από στό...

Η κινούμενη κούκλα είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία της οποίας η ιστορία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Σύμφωνα με άρθρο του Σωκράτη Καραντινού "οι κούκλες στάθηκαν οι πρόδρομοι των ζωντανών ηθοποιών κι ήταν ακόμα αντικείμενα ιερά, όταν οι άνθρωποι με σάρκα και οστά άρχισαν να μιμούνται την τέχνη τους. [...] Η αλήθεια είναι όμως πως η κούκλα έχει δυνατότητες αισθητικής υποβολής απεριόριστες, θα λέγαμε τόσο μαγικές όσο περίπου πίστευαν οι πρωτόγονοι.[...]