Κολόκας Παναγιώτης
O Παναγιώτης Κολόκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Είναι πτυχιούχος του Προγράμματος Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό πτυχίου 9,58 (Άριστα) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του τμήματος Ε.Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό 9,83 (Άριστα). Κάτοχος νόμιμης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Ψυχολόγου. Υπότροφος με σειρά επιτυχίας "1" στο Φ.Π.Ψ. από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) και υπότροφος (Ι.Κ.Υ.) για την επίδοση στο μεταπτυχιακό 1998-99. Απασχολήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1998-99), με πεδίο αρμοδιότητας τις φροντιστηριακές ασκήσεις προπτυχιακών φοιτητών. Μέλος οργανωτικής επιτροπής τρίμηνου επιμορφωτικού σεμιναρίου του ΚΕΣΥΠ με θέμα: "Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός: Δομή ΣΕΠ - Αγορά Εργασίας - Νέες Τεχνολογίες- Νέες Δεξιότητες". Μέλος της "Ελληνικής Αντλεριανής Εταιρείας". Βραβεύθηκε για την προσφορά του στην Ειδική Αγωγή. Σήμερα εργάζεται ως Ψυχολόγος σε Σχολεία Ειδικής Αγωγής.
"Διπλή αλλοτρίωση" της ύστερης νεωτερικότητας υπό το φως του έργου του A. Camus
Κολόκας Παναγιώτης
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2019)
Σκοπός της έρευνας είναι, όπως φαίνεται, να δοθεί μια απάντηση στο ερώτημα "ποια είναι τα όρια του ανθρώπινου μέσα στην οπτική της αλλοτρίωσης". Ο συγγραφέας στηρίζεται στην επισήμανση του J. Oury ότι "η αλλοτρίωση είναι διπλή" και "η μια της πλευρά εκφράζεται από τη θεωρητική γραμμή των Freud και Lacan... η άλλη, εκφράζεται μέσω της θεωρητικής γραμμής του Marx", που συμπληρώνεται από το επιχείρημα ότι "η μία δεν υπάρχει χωρίς την άλλη, έστω κι αν η καθεμία ακολουθεί διαφορετική λογική" Με αφορμή τον παραπάνω προβληματισμό ξεκινάει μια παράλληλη και κατ' αναλογία εξέτ...
Διδασκαλία επτά βασικών εννοιών της ψυχανάλυσης
Nasio Juan - David
Εκδόσεις Πατάκη (2004)
Οι κρίσιμες έννοιες της ψυχανάλυσης είναι ο ευνουχισμός, η διάκλειση, ο ναρκισσισμός, ο φαλλός, το υπερεγώ, η ταύτιση, η μετουσίωση. Το βιβλίο αυτό στοχεύει στο να αποτελέσει ένα ευμεταχείριστο εργαλείο για τη δουλειά του κλινικού και ένα άνοιγμα προς την ψυχανάλυση για τον αναγνώστη που δεν είναι αναλυτής - ψυχολόγο, γιατρό, δικαστή, παιδαγωγό, νοσηλευτή. Είναι επίσης μια πρωτότυπη συμβολή στην ψυχαναλυτική σκέψη.