Δανιήλ Ιακώβ Ι.
Τακτικός καθηγητής στο Φιλολογικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1992 (στο ίδιο Τμήμα διδάσκει από το 1982). Έργα του: "Η ενότητα του χρόνου στην αρχαία ελληνική τραγωδία" (διδακτορική διατριβή, 1982)· "Πίνδαρος, Πυθιόνικοι" (1994)· "Η ποιητική της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας" (1998)· "Η αρχαιογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη και άλλες νεοελληνικές δοκιμές" (2001). Η ερευνητική του δραστηριότητα επικεντρώνεται κυρίως σε θέματα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, της αριστοτελικής "Ποιητικής" και της πινδαρικής ποίησης.
Ηρόδοτος
Bichler Reinhold
Καρδαμίτσα (2006)
Ο Ηρόδοτος, με τις Ιστορίες του, μας κληροδότησε ένα έργο εκπληκτικού μεγέθους και τεράστιας επίδρασης. Κανένας άλλος συγγραφέας της αρχαιότητας δεν αφιερώθηκε σε ανάλογο βαθμό στην επιδίωξη να δώσει στο μελλοντικό αναγνώστη μια εικόνα ολόκληρου του κόσμου σε όλη του την ποικιλία, μια εικόνα του ζωτικού χώρου των λαών, των εθίμων και πολιτισμικών πράξεων, της μοίρας των λαών, προκειμένου να αποκτήσει ένα μέτρο για τη γνώση της δικής του ιστορίας – της ιστορίας των Ελλήνων - και ταυτόχρονα να αναγνωρίσει τους συσχετισμούς της με το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Οι Reinhold Bichler...
Ομήρου Ιλιάδα
Hainsworth John Bryan
University Studio Press (2004)
Το εξάτομο υπόμνημα στην Ιλιάδα επιμελήθηκε ένας από τους διαπρεπέστερους ομηριστές του 20ού αιώνα, ο G.S. Kirk. Ο ίδιος ανέλαβε τους δύο πρώτους τόμους (ραψωδίες Α-Θ), ενώ τον κατά στίχο σχολιασμό των υπόλοιπων δεκαέξι ραψωδιών τον ανέθεσε σε νεότερους ευφήμως γνωστούς μελετητές του Ομήρου. Είναι αναμενόμενο ότι, παρά τις γενικές οδηγίες του επιμελητή της σειράς, κάθε φιλόλογος κατένειμε τις εμφάσεις ανάλογα με τα εξειδικευμένα ερευνητικά ενδιαφέροντά του, και έτσι προέκυψε μια πολυφωνική προσέγγιση, που πρέπει να προσμετρηθεί στα πλεονεκτήματα των τόμων αυτών. Το έγκυρο α...
Οκτώ δοκίμια για το αρχαίο δράμα
Βαλάκας Κώστας
Δαίδαλος Ι. Ζαχαρόπουλος (2003)
Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί μία φιλόδοξη πρωτιά για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί εγκαινιάζει μία εκδοτική πρακτική, αυτή των συλλογικών τόμων σε ένα κοινό θέμα, που θέλουμε να ελπίζουμε πως θα βρει συνέχεια στον χώρο των κλασσικών σπουδών και της εκδοτικής παρουσίας τους στην Ελλάδα. Και δεύτερον, μάλλον δε σπουδαιότερο, γιατί προσφέρει στον αναγνώστη μία ενδιαφέρουσα γεύση των τάσεων και των κατευθύνσεων, στις οποίες εργάζονται σήμερα οι νεοέλληνες ελληνιστές που ασχολούνται με το αρχαίο δράμα. Έχουν επομένως συγκεντρωθεί εδώ οκτώ μελέτες σε θέματα που αφορούν κυρίως στην ερμ...