Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ Γέμισα πια απ' τον αέρα σου Με έπνιξε το βλέμμα σου Και τι κρίμα που η πατρίδα σου με όριζε σαν ξένο Η μορφή σου απροσδιόριστη Και μόνο απ' τις σκιές που αφήνεις πίσω σου μαντεύω τα ψήγματα του πόνου σου. Αψήφησες τις ρωγμές σου, σ' αψήφησαν κι αυτές Κι ίσως γι αυτό είσαι ακόμα ζωντανή Όμως τι κι αν μπορείς και περπατάς; Τι κι αν ουρλιάζεις τα τραγούδια που λέγαμε τότε; Αφού από συνήθεια περπατάς και τραγουδάς από συνήθεια Από συνήθεια κλαις και από συνήθεια προσκυνάς Ποιο έρεβος στέκει πάνω στις δάφνες και σε ντύνει με σιωπές; Μας τυ...