Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το πρωί ήταν πια πολύ προχωρημένο. Οι υπηρέτες είχαν ήδη σηκωθεί. Όλα τα φάρμακά μου βρίσκονταν στο εργαστήριο, μια απόσταση αρκετά μεγάλη: έπρεπε να κατέβω τα σκαλιά δύο ορόφων, να διασχίσω το διάδρομο ως το πίσω μέρος του σπιτιού και στη συνέχεια την ανοιχτή αυλή και το αμφιθέατρο της Ανατομίας· κι όλα αυτά ενώ βρισκόμουν σε μιαν κατάσταση απόλυτου τρόμου. Θα μπορούσα βέβαια να καλύψω το πρόσωπό μου. Αλλά και πάλι, σε τι θα μου χρησίμευε κάτι τέτοιο αφού δεν μπορούσα να κρύψω την αλλαγή στο μπόι μου; Και τότε με ανακούφισε η σκέψη ότι οι υπηρέτες ήταν συνηθισμένοι κιόλας...

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο γνωστότερος Άραβας ποιητής του 8ου μ.Χ. αιώνα, ο Αμπού Νουουάς -ψευδώνυμο που στα Αραβικά σημαίνει "Αμπού ο μπουκλομακρυμάλλης"- παραμένει αμετάφραστος στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Πολύ απλά γιατί οι στίχοι του είναι αποκαλυπτικοί και πολλές φορές σοκαριστικοί για τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ο Αμπού Νουουάς έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βαγδάτη, απολαμβάνοντας τις ηδονές στην αυλή του Χαλίφη, χωρίς ποτέ να γίνει αυλοκόλακας. Με το ανεξάρτητο πνεύμα που τον διέκρινε δε δίσταζε να σαρκάζει ακόμα και τον ίδιο το Χαλίφη! Α...

Η πρώτη λέξη στον τίτλο του βιβλίου αυτού είναι η λέξη "θεωρία". Η χρησιμοποίηση της λέξης αυτής ίσως να μοιάζει αρκετά φιλόδοξη. Ωστόσο, το γεγονός ότι το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε τρεις βασικούς άξονες, δικαιολογεί τη χρησιμοποίησή της. Πρώτο: Το κείμενο του έχει για βάση ορισμένες Μαθηματικές Αρχές, που εύκολα μπορεί να διαπιστωθούν από ένα απλό ξεφύλλισμα των σελίδων του. Δεύτερον: Θεμελιώνεται πάνω σε μια συγκεκριμένη εφαρμογή της "Θεωρίας των Παιγνίων", η οποία, στην ουσία της, δεν είναι τίποτα άλλο από την αυστηρή μαθηματικοποίηση της μοντέρνας Διαλεκτικής....

Το κλασικό αριστούργημα που καταδεικνύει τη διφυή φύση της ανθρώπινης ψυχής. Το καλό και το κακό αδιάσπαστα συνενωμένα, η επιστημονική γνώση και τα αβυσσαλέα πάθη, που οδηγούν τον άνθρωπο, άλλοτε στα ύψη εκπληκτικών τεχνολογικών ανακαλύψεων κι άλλοτε στα πιο φρικτά εγκλήματα.

Το κλασικό αριστούργημα που καταδεικνύει τη διφυή φύση της ανθρώπινης ψυχής. Το καλό και το κακό αδιάσπαστα συνενωμένα, η επιστημονική γνώση και τα αβυσσαλέα πάθη, που οδηγούν τον άνθρωπο, άλλοτε στα ύψη εκπληκτικών τεχνολογικών ανακαλύψεων κι άλλοτε στα πιο φρικτά εγκλήματα.

Τα θέματα που ο Russell θίγει σε τούτο δω το βιβλίο, καθώς και οι απαντήσεις που ο ίδιος δίνει σ' αυτά, δεν θα ήταν εύκολο να γίνουν απόλυτα κατανοητά αν δεν λαβαίναμε υπ' όψη μας δύο, αποφασιστικούς για την όλη προβληματική του συγγραφέα, παράγοντες. Οι παράγοντες αυτοί είναι: α) Το ότι το βιβλίο γράφτηκε - όπως ο ίδιος ο Russell μας πληροφορεί στο προλογικό του σημείωμα - το 1917, δηλαδή στην πιο κρίσιμη χρονιά του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και β) Η φιλοσοφική, στη γενικώτερη έννοιά της, προϊστορία του ίδιου του συγγραφέα. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)