Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Turgenev Ivan Sergeevic
Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ (1818-1883) είναι ένας από τους σημαντικούς Ρώσους πεζογράφους και θεατρικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα. Αρχικά ασχολήθηκε με την ποίηση, γρήγορα όμως στράφηκε στην πεζογραφία και τη δραματουργία. Αν και γεννήθηκε σε πλούσια αριστοκρατική οικογένεια, η οποία είχε πολλούς δουλοπάροικους στην ιδιοκτησίας της, αγωνίσθηκε σθεναρά για την κατάργηση της δουλοπαροικίας. Το 1833 άρχισε να σπουδάζει φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και από το 1838 συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο. Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία το 1841, εργάστηκε στο υπουργείο Εσωτερικών αλλά, σύντομα, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Η λογοκρισία δεν επέτρεψε να ανέβουν όλα τα θεατρικά του έργα επί σκηνής, μερικά από τα οποία σήμερα θεωρούνται ορόσημα στην ιστορία του ρωσικού θεάτρου. Η γνωριμία του με την τραγουδίστρια της όπερας Παυλίνα Βιαρντό, η οποία ήταν και ο μεγάλος αλλά ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής του, τον παρακίνησε να ταξιδεύει συχνά στην Ευρώπη προκειμένου να βρίσκεται κοντά της. Δεδομένης της αντίδρασης που συναντούσε από τη ρωσική κοινωνία η άποψη για τον εξευρωπαϊσμό της Ρωσίας -άποψη την οποία υποστήριζε σθεναρά ο Τουργκένιεφ-, η αρνητική κριτική στο μυθιστόρημα του "Πατέρες και παιδιά" (1863) στάθηκε η αφορμή για να εγκαταλείψει τη χώρα οριστικά· αρχικά, εγκαταστάθηκε στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας, ενώ σύντομα μετακόμισε στο Λονδίνο και, τελικά, το 1871 έγινε μόνιμος κάτοικος του Παρισιού. Εκεί γνώρισε επιτέλους την αναγνώριση, εξελέγη μάλιστα αντιπρόεδρος του Διεθνούς Λογοτεχνικού Συνεδρίου το 1878, ενώ το επόμενο έτος τού απονεμήθηκε τιμητικός τίτλος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ακόμη και η Ρωσία του επεφύλασσε θερμότατη υποδοχή όποτε την επισκεπτόταν. Έργα του: "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι", "Μουμού" (1854), "Άσία" (1858), "Η πρώτη αγάπη" (1860), "Ο βασιλιάς Ληρ στη στέπα" (1870) "Ρούντιν" (1856), "Η φωλιά των ευγενών" (1859), "Την παραμονή" (1860), "Πατέρες και παιδιά" (1862), "Ο καπνός" (1867), "Απάτητη γη" (1876). Θεατρικά: "Ένας μήνας στην εξοχή" (1855).
Ένας κυνηγός θυμάται
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1991)
Η γλώσσα όλων των ρώσων κλασικών είναι μαγευτική σ' όλα τα έργα τους. Αλλά η γλώσσα του Ι. Σ. Τουργκένιεφ ξεχωρίζει σε χάρη και κομψότητα. Ο συγγραφέας των "Ανοιξιάτικων νερών", του "Ρούντιν" κ.ά. κεντάει με τη ρωσική γλώσσα χαρακτήρες, την ομορφιά των ηρωίδων του, την καλοσύνη και την αφέλεια του μουζίκου, τα τοπία, την απλή, φτωχική καθημερινή ζωή στις ίζ-μπες και την πλούσια και σπάταλη ζωή του τσιφλικά στο αρχοντικό του. Ο Τ. είναι ο μάγος της γλώσσας, το πρώτο βιολί στη μουσική της, στο μεγαλείο της, στην ασύγκριτη ομορφιά της!
Δύο αφηγήσεις μυστηρίου
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Διαλέγεσθαι (2018)
Στις "Δύο αφηγήσεις μυστηρίου" ο Ιβάν Τουργκένιεφ μάς αποκαλύπτει μια διαφορετική πτυχή της δημιουργίας του, στην οποία κυριαρχεί η γοητεία που ασκούν πάνω μας τα μυστηριώδη φαινόμενα, είτε αυτά εκδηλώνονται στην περιβάλλουσα φύση είτε φωλιάζουν στην ανθρώπινη ψυχή. Με τη ρεαλιστική γραφή και την ποιητική ματιά του, αποτυπώνει σκέψεις και συναισθήματα που προβάλλουν στο κατώφλι της συνείδησης: στην "Παράξενη ιστορία" ερευνά την έλξη των Ρώσων για το μυστικισμό, ενώ στο "Όνειρο" καταγράφει ονειρικές παραστάσεις ανιχνεύοντας τα σύνορα ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότη...
Άσια η γλυκιά Άννα
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Ερατώ (2016)
Ένας εικοσιπεντάχρονος, εύπορος Ρώσος βρίσκεται σε μια μικρή γραφική γερμανική πόλη του Ρήνου για διακοπές, όπου συναντά τυχαία δύο συμπατριώτες του, έναν νεαρό καλλιτέχνη ονόματι Γκάγκιν και ένα δεκα-επτάχρονο κορίτσι, με μια μυστηριώδη και ατίθαση συμπεριφορά, δημιουργώντας στα μάτια του νεαρού Ρώσου την εικόνα ενός δειλού, ντροπαλού και ανήσυχου κοριτσιού, με το όνομα Άσια (υποκοριστικό του ονόματος Άννα, που σπάνια χρησιμοποιούν οι Ρώσοι), και την οποία ο Γκάγκιν συστήνει ως αδελφή του. Γρήγορα ο νεαρός Ρώσος γίνεται φίλος με τον Γκάγκιν και την Άσια και σύντομα αναρωτ...
Ανοιξιάτικοι χείμαρροι
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Ροές (2008)
Επιστρέφοντας στη Ρωσία από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία, ο νεαρός Ντιμίτρι Σάνιν κάνει μια στάση στη Φρανκφούρτη και για πρώτη φορά ερωτεύεται παράφορα. Πεπεισμένος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία που αισθάνεται ότι περιμένει τον ίδιο και την αρραβωνιαστικιά του, αποφασίζει να πουλήσει τα κτήματά του στη Ρωσία και να αρχίσει μια καινούργια ζωή, αγνοώντας ότι το ευάλωτο της νεαρής του ηλικίας τον καθιστά λεία ενός σκοτεινού και καταστροφικού πάθους. Οι "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι" γράφτηκαν τριάντα χρόνια μετά από τα γεγονότα που εξιστορούνται σ' αυτές...
Ανοιξιάτικοι χείμαρροι
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2010)
Ο νεαρός Ντιμίτρι Σάνιν, επιστρέφοντας στη Ρωσία από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία, κάνει μια στάση στη Φρανκφούρτη και, για πρώτη φορά, ερωτεύεται παράφορα. Βέβαιος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία που αισθάνεται ότι περιμένει τον ίδιο και την αγαπημένη του, αποφασίζει να πουλήσει τα κτήματά του στη Ρωσία και να αρχίσει μια καινούργια ζωή. Αγνοεί, ωστόσο, ότι η ευάλωτη νιότη του τον καθιστά λεία ενός σκοτεινού και καταστροφικού πάθους... Ο Τουργκένιεφ, σε τούτο το εξαιρετικό και εν μέρει αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, πραγματεύεται ένα από τα αγαπημένα...
Ανοιξιάτικα νερά
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1990)
Μέχρι που αντίκρισε την Τζέμα, ο Σάνιν δεν είχε δοκιμάσει ποτέ στη ζωή του τον κεραυνοβόλο έρωτα. Αλλά η σκληρή πραγματικότητα -στο πρόσωπο της Μαρίας Νικολάγιεβνα- τον δίδαξε ότι η αγάπη και ο έρωτας είναι απλές ψευδαισθήσεις, όνειρα και φαντασιώσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον πόνο και στην πίκρα... Ο Τουργκένιεφ και στο έργο του αυτό αναδεικνύεται "ποιητής". Ύφος μουσικό και γοητευτικό, άπειρη χάρη και λεπτότητα, σκέψεις σπινθηροβόλες μαζί με έντονη λυρική ανάταση και έξαρση.
Άμλετ και Δον Κιχώτης
Turgenev Ivan Sergeevic 1818-1883
Αρμός (2004)
Οι Δον Κιχώτες ανακαλύπτουν, οι Άμλετ επεξεργάζονται. Πώς, όμως, θα μας ρωτήσουν, μπορούν οι Άμλετ να επεξεργαστούν οτιδήποτε, όταν αμφιβάλλουν για τα πάντα και δεν πιστεύουν σε τίποτα; [...] Με βάση το σοφό καταμερισμό της φύσης, απόλυτοι Άμλετ, όπως και απόλυτοι Δον Κιχώτες, δεν υπάρχουν: αυτοί είναι απλά ακραίες εκφράσεις δύο διαφορετικών κατευθύνσεων, σταθμοί που οριοθετούνται από τους ποιητές σε διαφορετικές ατραπούς [...] Όπως η αρχή της ανάλυσης έφτασε στον Άμλετ στα όρια της τραγικότητας, έτσι και η αρχή του ενθουσιασμού έφτασε στον Δον Κιχώτη στα όρια του κωμικού,...