Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Χερσότοπος" (1877) είναι το τελευταίο μυθιστόρημα της μεγάλης παρακαταθήκης που άφησε ο Τουργκένιεφ. Αμέσως πριν από τη συγγραφή του, ο δημιουργός του ζούσε εκτός Ρωσίας. Τα προηγούμενα έργα του είχαν επικριθεί σε μεγάλο βαθμό, και μάλιστα λέγεται ότι ο Ντοστογιέφκσυ έκανε λόγο με καυστικό τρόπο για αποκοπή του Τουργκένιεφ από την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη Ρωσία. Έτσι, ο Τουργκένιεφ μέσω του "Χερσότοπου", που έμελλε να αποτελέσει το κορυφαίο έργο του, σκόπευε να αποδείξει ότι είναι γνώστης της κατάστασης που υπήρχε στη χώρα του, ιδίως σε κοινωνικό και...

Μα υπάρχουν περιττοί άνθρωποι; Βεβαίως και υπάρχουν, απαντάει ο Ιβάν Τουργκένιεφ και μέσα από τις σελίδες του σύντομου αυτού αριστουργήματος προσδίδει τον χαρακτηρισμό αυτό σε όλους τους παρόμοιους με τον ήρωά του στη νουβέλα αυτή ανθρώπους, που με την αδύναμη θέλησή τους δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τις επιθυμίες τους και τα δικαιώματά τους στο πέρασμα της ζωής τους. Πρόκειται για μια εξαιρετική απεικόνιση της ψυχοσύνθεσης πολλών διανοούμενων της εποχής του και όχι μόνο, προϊόν ίσως και της ομόφωνα εχθρικής στάσης των ομοτέχνων του απέναντί του, που τον οδήγησε να εγ...

"Ταλέντο: κανένα· ποιητικότητα: ίχνος· ικανότητα εργασίας: ανύπαρκτη· μνήμη: καταπληκτική... Όμως δόξα το Θεό, καμία απ' αυτές τις αξίες δεν συγκαταλέγεται σ' εκείνες που αρέσουν στις γυναίκες! Αυτός, δεν έχει γοητεία, δεν έχει χάρη, όπως εσύ κι εγώ." Έτσι αποτιμά ο γλύπτης Παβέλ Σούμπιν, ένας από τους πιο αφοπλιστικούς χαρακτήρες του Τουργκένιεφ, το νεαρό Βούλγαρο επαναστάτη, Ινσαρώφ. Ο ένας, είναι καλλιτέχνης· ο άλλος άνθρωπος της δράσης: και οι δύο ερωτεύονται με πάθος την αυθόρμητη και ευαίσθητη Έλενα Νικολάγιεβνα. Το ίδιο και ο "φιλόσοφος" Αντρέι Μπερσιένεφ. "Την παρ...

Περιέχονται τα διηγήματα: Αλεξάντερ Πούσκιν: "Η Ντάμα Πίκα", Ιβάν Τουργκένιεφ: "Ένα ζωντανό ερείπιο", Μαξίμ Γκόρκι: "Ο διάβολος".

Η "Πρώτη αγάπη" γράφηκε στα 1860. Ο συγγραφέας γι' αυτή τη νουβέλα είχε πει επανειλημμένα: "Έχω περιγράψει ένα πραγματικό γεγονός χωρίς τίποτα να προσθέσω εκεί μέσα και, όταν το ξαναδιαβάζω, τα πρόσωπα ορθώνονται μπροστά μου, λες και ήτανε ζωντανά". Το ωμό θέλγητρο του έργου έκανε τον Φλωμπέρ να λέει: "Για μένα, είναι το τέλειο". Η νουβέλα "Αντσάρ", γράφτηκε στα 1854. Το αντσάρ είναι δέντρο φαρμακερό της στέπας. Την εποχή που ο συγγραφέας γράφει το Αντσάρ ο έρωτας γι' αυτόν ήταν "σαν τη χολέρα", μια σκλαβοποίηση, πηγή θανάτου.

Οι θησαυροί της ρομαντικής λογοτεχνίας σε μια πολύτιμη συλλογή! Ζήστε ξανά στο πάθος και την ευαισθησία της ρομαντικής εποχής μέσα από τη νέα πολυτελή σειρά βιβλίων της Ρομαντικής Λογοτεχνίας. Για πρώτη φορά στο περίπτερο και αποκλειστικά από την DeAgostini μια συλλογή από μεγάλα έργα του ρομαντισμού, βιβλία με μοναδικές ιστορίες αγάπης και έρωτα. Μια μοναδική έκδοση που θα σας συναρπάσει και θα σας συγκινήσει!

Ακόμα και στους πολυγραφότατους και ταλαντούχους συγγραφείς υπάρχει κάποιο έργο τους που ξεχωρίζει απ' όλα τα άλλα, το αριστούργημα τους. Ένα τέτοιο ξεχωριστό έργο του Ιβάν Τουργκένιεφ είναι το μυθιστόρημα "Πατέρες και παιδιά". Ο ήρωας του, ο Μπαζάροφ, είναι ο τύπος του σκληρού, οργισμένου νέου μιας εποχής που δε χωράει στα καθιερωμένα πλαίσια, που όλα τα ειρωνεύεται, τα κατηγορεί, ανυπότακτος, με τις τσεκουράτες αλήθειες του -ως το μηδενισμό- αλλά και με τις γκάφες του, ακαταστάλακτος. Και ο τρόπος που πεθαίνει είναι ευθυγραμμισμένος με τον τρόπο που σκεφτόταν και ενεργούσ...

Η Ρωσία την επόμενη της κατάργησης της δουλείας. Οι πατέρες: σπλαχνικοί, λίγο κουρασμένοι, σκεφτικοί, αλλά και πεπεισμένοι ότι μια γερή δόση αγγλικού φιλελευθερισμού θα λύσει τα προβλήματα μιας χώρας που είναι ακόμη φεουδαρχική. Οι γιοί: μελαγχολικοί, πικραμένοι, πρόωρα απογοητευμένοι, που μισούν κάθε ιδέα μεταρρύθμισης, που πιστεύουν μόνο στην άρνηση, στο "ξεκαθάρισμα", στην καταστροφή οποιασδήποτε τάξης. Σαν Άμλετ πριν από την επανάσταση, ο Μπαζάροφ προχωρά πέρα από έναν παράλογο θάνατο, η υστεροφημία του μετεωρίζεται ανάμεσα στους "δαίμονες" του Ντοστογέφσκι και στους μ...

Στο παρόντα τόμο παρουσιάζονται δυο έξοχα διηγήματα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, που μεταφράζονται για πρώτη φορά στη γλώσσα μας. Ο νεαρός αξιωματικός και βασικός ήρωας του διηγήματος "Ο Οβριός" δεν παύει να περιφρονεί πάντα τον Οβριό Γκιρσέλ, έστω κι αν καταφεύγει στις υπηρεσίες του, έστω κι αν ερωτεύεται την πανέμορφη κόρη του, έστω κι αν προσπαθεί να σώσει τον Γκιρσέλ από τον θάνατο. Εκείνος που θα τον αποκαλέσει ελάχιστες φορές Εβραίο είναι ακριβώς ο υψηλόβαθμος αξιωματικός που τον στέλνει στον κρεμάλα, κι αυτό απλώς και μόνο λόγω της απελπιστικής τυπολατρίας που τ...

Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ ανήκει στην ομάδα των λογοτεχνών (μαζί με τους Πούσκιν, Τολστόι, Ντοστογιέφσκι κ.ά.) που δημιούργησε τον "Χρυσό Αιώνα" της ρωσικής λογοτεχνίας (19ος αιώνας), η οποία στη συνέχεια έφερε τις βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές του 20ού αιώνα. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους διηγηματογράφους, με παγκόσμια αναγνώριση. Η διαχρονικότητα του έργου του οφείλεται στον τρόπο που συνθέτει απλές, καθημερινές ιστορίες (οι οποίες αντλούνται από πραγματικά περιστατικά της πολυτάραχης ζωής του στη Ρωσία, τη Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις), στην περ...

Ο Αντβέι Ιβάνοβιτς Λουτσκόφ, ένας επιτελικός λοχαγός του ρωσικού στρατού, άξεστος παλικαράς, με αδιάφορα χαρακτηριστικά, που κανείς δεν θα μπορούσε να τον πει όμορφο, και ο Φιόντορ Φιόντοροβιτς Κίστερ, ένας Ρώσος ευγενής, γερμανικής καταγωγής, κατάξανθος, εξαιρετικά συνεσταλμένος, ευγενικός προς τους πάντες, καλλιεργημένος και διαβασμένος, που κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό κυρίως για να ικανοποιήσει την προσδοκία της οικογένειάς του, είναι οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας του Ιβάν Τουργκένιεφ. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους, που ψυχικά και...

Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία με σπαραχτικό τέλος, για την αμοιβαία αφοσίωση ανάμεσα στην πιστή σκυλίτσα Μουμού και τον γίγαντα Γκαράσιμ, έναν κωφάλαλο δουλοπάροικο με απίστευτη δύναμη και τίμια, περήφανη καρδιά. Ο Ιβάν Τουργκένιεφ έγραψε το μικρό αυτό αριστούργημα, που θ' αποτελούσε ιδεώδες φροντιστήριο για νέους συγγραφείς, στη διάρκεια ενός μήνα που παρέμεινε φυλακισμένος στην Αγία Πετρούπολη από τις τσαρικές αρχές για το έργο του, που αποκάλυπτε την απανθρωπιά της δουλοπαροικίας. Ο μεγάλος ανθρωπιστής συγγραφέας χρησιμοποίησε και το χρόνο της φυλάκισής του για...

Ο Ιβάν Τουργκένιεφ και στη νουβέλα αυτή είναι κομψοτέχνης της ρωσικής γλώσσας και βαθύς αναλυτής των λεπτών αισθημάτων. Η ευχέρεια του να παρουσιάζει ανάγλυφα την ευγένεια, την καλοσύνη, την τιμιότητα κλπ. των ηρώων του με καταπληκτική ενάργεια ξαφνιάζει τον αναγνώστη. Η ανατομία των χαρακτήρων, η αφέλεια, η άδολη πονηρία τους συγκινούν βαθύτατα. Νέοι και ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες συζητάνε άνετα, φυσικά, ανθρώπινα. Ο Ιβάν Τουργκένιεφ είναι αριστοτέχνης του διαλόγου, ένας μάγος της συνομιλίας ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους πάνω σε απλά θέματα της καθημερινής ζωής...

...Και στον "Καπνό", όπως και σε όλα τα μυθιστορήματα του Τουργκένιεφ, θα γίνουμε μάρτυρες μιας κρίσης ατομικής που εξελίσσεται σε κρίση κοινωνική. Σε πρώτο πλάνο έχουμε μια ιστορία απλή, σαν αυτές που αγαπά ο συγγραφέας: έναν δυστυχισμένο έρωτα που οφείλεται στην αδυναμία του χαρακτήρα του άντρα και στην κοκεταρία της γυναίκας. Αφορά τη μάχη ανάμεσα σε ένα χαρακτήρα μαλακό και παθιασμένο και ένα χαρακτήρα φαντασμένο, βίαιο και δεσποτικό. Σε δεύτερο πλάνο όμως εξελίσσεται μια πολιτική σάτιρα, περιγράφεται ένα πίνακας των ρωσικών ηθών που είναι γεμάτος αλήθεια, με αντιπροσωπ...

Την διασκέδαζε να ξυπνά στους άνδρες πότε ελπίδες και πότε φόβους, να τους σέρνει από τη μύτη κατά τα κέφια της -αυτό το έλεγε να κοπανάς τους ανθρώπους τον έναν με τον άλλον- εκείνοι όμως ούτε καν σκέφτονταν να της αντισταθούν και υποτάσσονταν πρόθυμα. Σε όλη της την ύπαρξη, την ζωηρή και ωραία, υπήρχε ένα ιδιαίτερα γοητευτικό μείγμα πονηριάς και ξεγνοιασιάς, προσποίησης και αφέλειας, ηρεμίας και σβελτάδας· σε όλα όσα έκανε, σε όλα όσα έλεγε, σε κάθε της κίνηση διακρινόταν μια λεπτή, ανάλαφρη χάρη, όλα πρόδιδαν μια ιδιόμορφη, παιχνιδιάρικη δύναμη. Και το πρόσωπο της άλλαξε...