Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ρωσία την επόμενη της κατάργησης της δουλείας. Οι πατέρες: σπλαχνικοί, λίγο κουρασμένοι, σκεφτικοί, αλλά και πεπεισμένοι ότι μια γερή δόση αγγλικού φιλελευθερισμού θα λύσει τα προβλήματα μιας χώρας που είναι ακόμη φεουδαρχική. Οι γιοί: μελαγχολικοί, πικραμένοι, πρόωρα απογοητευμένοι, που μισούν κάθε ιδέα μεταρρύθμισης, που πιστεύουν μόνο στην άρνηση, στο "ξεκαθάρισμα", στην καταστροφή οποιασδήποτε τάξης. Σαν Άμλετ πριν από την επανάσταση, ο Μπαζάροφ προχωρά πέρα από έναν παράλογο θάνατο, η υστεροφημία του μετεωρίζεται ανάμεσα στους "δαίμονες" του Ντοστογέφσκι και στους μ...

Ακόμα και στους πολυγραφότατους και ταλαντούχους συγγραφείς υπάρχει κάποιο έργο τους που ξεχωρίζει απ' όλα τα άλλα, το αριστούργημα τους. Ένα τέτοιο ξεχωριστό έργο του Ιβάν Τουργκένιεφ είναι το μυθιστόρημα "Πατέρες και παιδιά". Ο ήρωας του, ο Μπαζάροφ, είναι ο τύπος του σκληρού, οργισμένου νέου μιας εποχής που δε χωράει στα καθιερωμένα πλαίσια, που όλα τα ειρωνεύεται, τα κατηγορεί, ανυπότακτος, με τις τσεκουράτες αλήθειες του -ως το μηδενισμό- αλλά και με τις γκάφες του, ακαταστάλακτος. Και ο τρόπος που πεθαίνει είναι ευθυγραμμισμένος με τον τρόπο που σκεφτόταν και ενεργούσ...

Οι θησαυροί της ρομαντικής λογοτεχνίας σε μια πολύτιμη συλλογή! Ζήστε ξανά στο πάθος και την ευαισθησία της ρομαντικής εποχής μέσα από τη νέα πολυτελή σειρά βιβλίων της Ρομαντικής Λογοτεχνίας. Για πρώτη φορά στο περίπτερο και αποκλειστικά από την DeAgostini μια συλλογή από μεγάλα έργα του ρομαντισμού, βιβλία με μοναδικές ιστορίες αγάπης και έρωτα. Μια μοναδική έκδοση που θα σας συναρπάσει και θα σας συγκινήσει!

Η "Πρώτη αγάπη" γράφηκε στα 1860. Ο συγγραφέας γι' αυτή τη νουβέλα είχε πει επανειλημμένα: "Έχω περιγράψει ένα πραγματικό γεγονός χωρίς τίποτα να προσθέσω εκεί μέσα και, όταν το ξαναδιαβάζω, τα πρόσωπα ορθώνονται μπροστά μου, λες και ήτανε ζωντανά". Το ωμό θέλγητρο του έργου έκανε τον Φλωμπέρ να λέει: "Για μένα, είναι το τέλειο". Η νουβέλα "Αντσάρ", γράφτηκε στα 1854. Το αντσάρ είναι δέντρο φαρμακερό της στέπας. Την εποχή που ο συγγραφέας γράφει το Αντσάρ ο έρωτας γι' αυτόν ήταν "σαν τη χολέρα", μια σκλαβοποίηση, πηγή θανάτου.

Περιέχονται τα διηγήματα: Αλεξάντερ Πούσκιν: "Η Ντάμα Πίκα", Ιβάν Τουργκένιεφ: "Ένα ζωντανό ερείπιο", Μαξίμ Γκόρκι: "Ο διάβολος".

"Ταλέντο: κανένα· ποιητικότητα: ίχνος· ικανότητα εργασίας: ανύπαρκτη· μνήμη: καταπληκτική... Όμως δόξα το Θεό, καμία απ' αυτές τις αξίες δεν συγκαταλέγεται σ' εκείνες που αρέσουν στις γυναίκες! Αυτός, δεν έχει γοητεία, δεν έχει χάρη, όπως εσύ κι εγώ." Έτσι αποτιμά ο γλύπτης Παβέλ Σούμπιν, ένας από τους πιο αφοπλιστικούς χαρακτήρες του Τουργκένιεφ, το νεαρό Βούλγαρο επαναστάτη, Ινσαρώφ. Ο ένας, είναι καλλιτέχνης· ο άλλος άνθρωπος της δράσης: και οι δύο ερωτεύονται με πάθος την αυθόρμητη και ευαίσθητη Έλενα Νικολάγιεβνα. Το ίδιο και ο "φιλόσοφος" Αντρέι Μπερσιένεφ. "Την παρ...

Μα υπάρχουν περιττοί άνθρωποι; Βεβαίως και υπάρχουν, απαντάει ο Ιβάν Τουργκένιεφ και μέσα από τις σελίδες του σύντομου αυτού αριστουργήματος προσδίδει τον χαρακτηρισμό αυτό σε όλους τους παρόμοιους με τον ήρωά του στη νουβέλα αυτή ανθρώπους, που με την αδύναμη θέλησή τους δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τις επιθυμίες τους και τα δικαιώματά τους στο πέρασμα της ζωής τους. Πρόκειται για μια εξαιρετική απεικόνιση της ψυχοσύνθεσης πολλών διανοούμενων της εποχής του και όχι μόνο, προϊόν ίσως και της ομόφωνα εχθρικής στάσης των ομοτέχνων του απέναντί του, που τον οδήγησε να εγ...

Ο "Χερσότοπος" (1877) είναι το τελευταίο μυθιστόρημα της μεγάλης παρακαταθήκης που άφησε ο Τουργκένιεφ. Αμέσως πριν από τη συγγραφή του, ο δημιουργός του ζούσε εκτός Ρωσίας. Τα προηγούμενα έργα του είχαν επικριθεί σε μεγάλο βαθμό, και μάλιστα λέγεται ότι ο Ντοστογιέφκσυ έκανε λόγο με καυστικό τρόπο για αποκοπή του Τουργκένιεφ από την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη Ρωσία. Έτσι, ο Τουργκένιεφ μέσω του "Χερσότοπου", που έμελλε να αποτελέσει το κορυφαίο έργο του, σκόπευε να αποδείξει ότι είναι γνώστης της κατάστασης που υπήρχε στη χώρα του, ιδίως σε κοινωνικό και...