Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Δον Κιχώτες ανακαλύπτουν, οι Άμλετ επεξεργάζονται. Πώς, όμως, θα μας ρωτήσουν, μπορούν οι Άμλετ να επεξεργαστούν οτιδήποτε, όταν αμφιβάλλουν για τα πάντα και δεν πιστεύουν σε τίποτα; [...] Με βάση το σοφό καταμερισμό της φύσης, απόλυτοι Άμλετ, όπως και απόλυτοι Δον Κιχώτες, δεν υπάρχουν: αυτοί είναι απλά ακραίες εκφράσεις δύο διαφορετικών κατευθύνσεων, σταθμοί που οριοθετούνται από τους ποιητές σε διαφορετικές ατραπούς [...] Όπως η αρχή της ανάλυσης έφτασε στον Άμλετ στα όρια της τραγικότητας, έτσι και η αρχή του ενθουσιασμού έφτασε στον Δον Κιχώτη στα όρια του κωμικού,...

Μέχρι που αντίκρισε την Τζέμα, ο Σάνιν δεν είχε δοκιμάσει ποτέ στη ζωή του τον κεραυνοβόλο έρωτα. Αλλά η σκληρή πραγματικότητα -στο πρόσωπο της Μαρίας Νικολάγιεβνα- τον δίδαξε ότι η αγάπη και ο έρωτας είναι απλές ψευδαισθήσεις, όνειρα και φαντασιώσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον πόνο και στην πίκρα... Ο Τουργκένιεφ και στο έργο του αυτό αναδεικνύεται "ποιητής". Ύφος μουσικό και γοητευτικό, άπειρη χάρη και λεπτότητα, σκέψεις σπινθηροβόλες μαζί με έντονη λυρική ανάταση και έξαρση.

Επιστρέφοντας στη Ρωσία από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία, ο νεαρός Ντιμίτρι Σάνιν κάνει μια στάση στη Φρανκφούρτη και για πρώτη φορά ερωτεύεται παράφορα. Πεπεισμένος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία που αισθάνεται ότι περιμένει τον ίδιο και την αρραβωνιαστικιά του, αποφασίζει να πουλήσει τα κτήματά του στη Ρωσία και να αρχίσει μια καινούργια ζωή, αγνοώντας ότι το ευάλωτο της νεαρής του ηλικίας τον καθιστά λεία ενός σκοτεινού και καταστροφικού πάθους. Οι "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι" γράφτηκαν τριάντα χρόνια μετά από τα γεγονότα που εξιστορούνται σ' αυτές...

Ο νεαρός Ντιμίτρι Σάνιν, επιστρέφοντας στη Ρωσία από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία, κάνει μια στάση στη Φρανκφούρτη και, για πρώτη φορά, ερωτεύεται παράφορα. Βέβαιος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία που αισθάνεται ότι περιμένει τον ίδιο και την αγαπημένη του, αποφασίζει να πουλήσει τα κτήματά του στη Ρωσία και να αρχίσει μια καινούργια ζωή. Αγνοεί, ωστόσο, ότι η ευάλωτη νιότη του τον καθιστά λεία ενός σκοτεινού και καταστροφικού πάθους... Ο Τουργκένιεφ, σε τούτο το εξαιρετικό και εν μέρει αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, πραγματεύεται ένα από τα αγαπημένα...

Ένας εικοσιπεντάχρονος, εύπορος Ρώσος βρίσκεται σε μια μικρή γραφική γερμανική πόλη του Ρήνου για διακοπές, όπου συναντά τυχαία δύο συμπατριώτες του, έναν νεαρό καλλιτέχνη ονόματι Γκάγκιν και ένα δεκα-επτάχρονο κορίτσι, με μια μυστηριώδη και ατίθαση συμπεριφορά, δημιουργώντας στα μάτια του νεαρού Ρώσου την εικόνα ενός δειλού, ντροπαλού και ανήσυχου κοριτσιού, με το όνομα Άσια (υποκοριστικό του ονόματος Άννα, που σπάνια χρησιμοποιούν οι Ρώσοι), και την οποία ο Γκάγκιν συστήνει ως αδελφή του. Γρήγορα ο νεαρός Ρώσος γίνεται φίλος με τον Γκάγκιν και την Άσια και σύντομα αναρωτ...

Στις "Δύο αφηγήσεις μυστηρίου" ο Ιβάν Τουργκένιεφ μάς αποκαλύπτει μια διαφορετική πτυχή της δημιουργίας του, στην οποία κυριαρχεί η γοητεία που ασκούν πάνω μας τα μυστηριώδη φαινόμενα, είτε αυτά εκδηλώνονται στην περιβάλλουσα φύση είτε φωλιάζουν στην ανθρώπινη ψυχή. Με τη ρεαλιστική γραφή και την ποιητική ματιά του, αποτυπώνει σκέψεις και συναισθήματα που προβάλλουν στο κατώφλι της συνείδησης: στην "Παράξενη ιστορία" ερευνά την έλξη των Ρώσων για το μυστικισμό, ενώ στο "Όνειρο" καταγράφει ονειρικές παραστάσεις ανιχνεύοντας τα σύνορα ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότη...

Η γλώσσα όλων των ρώσων κλασικών είναι μαγευτική σ' όλα τα έργα τους. Αλλά η γλώσσα του Ι. Σ. Τουργκένιεφ ξεχωρίζει σε χάρη και κομψότητα. Ο συγγραφέας των "Ανοιξιάτικων νερών", του "Ρούντιν" κ.ά. κεντάει με τη ρωσική γλώσσα χαρακτήρες, την ομορφιά των ηρωίδων του, την καλοσύνη και την αφέλεια του μουζίκου, τα τοπία, την απλή, φτωχική καθημερινή ζωή στις ίζ-μπες και την πλούσια και σπάταλη ζωή του τσιφλικά στο αρχοντικό του. Ο Τ. είναι ο μάγος της γλώσσας, το πρώτο βιολί στη μουσική της, στο μεγαλείο της, στην ασύγκριτη ομορφιά της!

Την διασκέδαζε να ξυπνά στους άνδρες πότε ελπίδες και πότε φόβους, να τους σέρνει από τη μύτη κατά τα κέφια της -αυτό το έλεγε να κοπανάς τους ανθρώπους τον έναν με τον άλλον- εκείνοι όμως ούτε καν σκέφτονταν να της αντισταθούν και υποτάσσονταν πρόθυμα. Σε όλη της την ύπαρξη, την ζωηρή και ωραία, υπήρχε ένα ιδιαίτερα γοητευτικό μείγμα πονηριάς και ξεγνοιασιάς, προσποίησης και αφέλειας, ηρεμίας και σβελτάδας· σε όλα όσα έκανε, σε όλα όσα έλεγε, σε κάθε της κίνηση διακρινόταν μια λεπτή, ανάλαφρη χάρη, όλα πρόδιδαν μια ιδιόμορφη, παιχνιδιάρικη δύναμη. Και το πρόσωπο της άλλαξε...

...Και στον "Καπνό", όπως και σε όλα τα μυθιστορήματα του Τουργκένιεφ, θα γίνουμε μάρτυρες μιας κρίσης ατομικής που εξελίσσεται σε κρίση κοινωνική. Σε πρώτο πλάνο έχουμε μια ιστορία απλή, σαν αυτές που αγαπά ο συγγραφέας: έναν δυστυχισμένο έρωτα που οφείλεται στην αδυναμία του χαρακτήρα του άντρα και στην κοκεταρία της γυναίκας. Αφορά τη μάχη ανάμεσα σε ένα χαρακτήρα μαλακό και παθιασμένο και ένα χαρακτήρα φαντασμένο, βίαιο και δεσποτικό. Σε δεύτερο πλάνο όμως εξελίσσεται μια πολιτική σάτιρα, περιγράφεται ένα πίνακας των ρωσικών ηθών που είναι γεμάτος αλήθεια, με αντιπροσωπ...

Ο Ιβάν Τουργκένιεφ και στη νουβέλα αυτή είναι κομψοτέχνης της ρωσικής γλώσσας και βαθύς αναλυτής των λεπτών αισθημάτων. Η ευχέρεια του να παρουσιάζει ανάγλυφα την ευγένεια, την καλοσύνη, την τιμιότητα κλπ. των ηρώων του με καταπληκτική ενάργεια ξαφνιάζει τον αναγνώστη. Η ανατομία των χαρακτήρων, η αφέλεια, η άδολη πονηρία τους συγκινούν βαθύτατα. Νέοι και ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες συζητάνε άνετα, φυσικά, ανθρώπινα. Ο Ιβάν Τουργκένιεφ είναι αριστοτέχνης του διαλόγου, ένας μάγος της συνομιλίας ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους πάνω σε απλά θέματα της καθημερινής ζωής...

Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία με σπαραχτικό τέλος, για την αμοιβαία αφοσίωση ανάμεσα στην πιστή σκυλίτσα Μουμού και τον γίγαντα Γκαράσιμ, έναν κωφάλαλο δουλοπάροικο με απίστευτη δύναμη και τίμια, περήφανη καρδιά. Ο Ιβάν Τουργκένιεφ έγραψε το μικρό αυτό αριστούργημα, που θ' αποτελούσε ιδεώδες φροντιστήριο για νέους συγγραφείς, στη διάρκεια ενός μήνα που παρέμεινε φυλακισμένος στην Αγία Πετρούπολη από τις τσαρικές αρχές για το έργο του, που αποκάλυπτε την απανθρωπιά της δουλοπαροικίας. Ο μεγάλος ανθρωπιστής συγγραφέας χρησιμοποίησε και το χρόνο της φυλάκισής του για...

Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ ανήκει στην ομάδα των λογοτεχνών (μαζί με τους Πούσκιν, Τολστόι, Ντοστογιέφσκι κ.ά.) που δημιούργησε τον "Χρυσό Αιώνα" της ρωσικής λογοτεχνίας (19ος αιώνας), η οποία στη συνέχεια έφερε τις βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές του 20ού αιώνα. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους διηγηματογράφους, με παγκόσμια αναγνώριση. Η διαχρονικότητα του έργου του οφείλεται στον τρόπο που συνθέτει απλές, καθημερινές ιστορίες (οι οποίες αντλούνται από πραγματικά περιστατικά της πολυτάραχης ζωής του στη Ρωσία, τη Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις), στην περ...

Ο Αντβέι Ιβάνοβιτς Λουτσκόφ, ένας επιτελικός λοχαγός του ρωσικού στρατού, άξεστος παλικαράς, με αδιάφορα χαρακτηριστικά, που κανείς δεν θα μπορούσε να τον πει όμορφο, και ο Φιόντορ Φιόντοροβιτς Κίστερ, ένας Ρώσος ευγενής, γερμανικής καταγωγής, κατάξανθος, εξαιρετικά συνεσταλμένος, ευγενικός προς τους πάντες, καλλιεργημένος και διαβασμένος, που κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό κυρίως για να ικανοποιήσει την προσδοκία της οικογένειάς του, είναι οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας του Ιβάν Τουργκένιεφ. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους, που ψυχικά και...

Στο παρόντα τόμο παρουσιάζονται δυο έξοχα διηγήματα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, που μεταφράζονται για πρώτη φορά στη γλώσσα μας. Ο νεαρός αξιωματικός και βασικός ήρωας του διηγήματος "Ο Οβριός" δεν παύει να περιφρονεί πάντα τον Οβριό Γκιρσέλ, έστω κι αν καταφεύγει στις υπηρεσίες του, έστω κι αν ερωτεύεται την πανέμορφη κόρη του, έστω κι αν προσπαθεί να σώσει τον Γκιρσέλ από τον θάνατο. Εκείνος που θα τον αποκαλέσει ελάχιστες φορές Εβραίο είναι ακριβώς ο υψηλόβαθμος αξιωματικός που τον στέλνει στον κρεμάλα, κι αυτό απλώς και μόνο λόγω της απελπιστικής τυπολατρίας που τ...