Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν είδα ποτέ ανθρώπους τόσο ξαφνιασμένους, όσο τους περαστικούς που είχαν σταματήσει εκείνο το πρωινό της 6ης Μαΐου στο μεγάλο δρόμο που συνδέει την Καλκούτα με το Σαντερναγκάρ: άντρες, γυναίκες, παιδιά, τόσο Ινδοί όσο και Άγγλοι, φανέρωναν τα αδιάψευστα σημάδια της έκπληξής τους. Και, μα την πίστη μου, ένα τόσο βαθύ συναίσθημα έκπληξης ήταν ολωσδιόλου φυσικό. Με την ανατολή του ήλιου, σ' ένα από τα τελευταία προάστια της πρωτεύουσας των Ινδιών και ανάμεσα σε δύο πυκνές σειρές περίεργων, ξεπρόβαλε ένα παράξενο σύνολο - αν βέβαια μπορεί κανείς να δώσει αυτό το όνομα στην ε...

Στους "Μύθους της Αλάμπρα" ο συγγραφέας μας ξεναγεί στον κόσμο των θρυλικών Μαυριτανών και της ρομαντικής Ισπανίας. Εδώ ανακαλύπτουμε μια ρομαντική ατμόσφαιρα με ζωντανές εικόνες, γεμάτες ευαισθησία και αισθαντικότητα, πνεύμα και συγκίνηση. Στο βιβλίο συνυπάρχουν από τη μια οι ισπανικοί θρύλοι και παραδόσεις, και από την άλλη η ρεαλιστική εικόνα της Αλάμπρα, όπως ήταν τον περασμένο αιώνα. Αλήθεια, ποιος δεν θα εγκατέλειπε -έστω και για μια νύχτα μόνο- τις ανέσεις του σπιτιού του για να ακολουθήσει τα βήματα του Ουάσινγκτον Ίρβινγκ στους σεληνόφωτους κήπους και τις μαγικέ...

Οι μύθοι που σταχυολογήθηκαν από τον Αλέξανδρο Δουμά στη διάρκεια των πολυάριθμων ταξιδιών του δεν συγκεντρώθηκαν ποτέ σε ένα ενιαίο έργο. Ο συγγραφέας του βιβλίου "Οι τρεις σωματοφύλακες" διέσχισε την Ευρώπη, τη Μεσόγειο, τη Ρωσία, πραγματοποιώτας ταξίδια που του έδωσαν την ευκαιρία να ακούσει θαυμάσιες ιστορίες, τις οποίες μετέγραψε και διηγήθηκε σε κείμενα ταξιδιωτικού περιεχομένου, πολλά από τα οποία, δυστυχώς, μεταγενέστερα, μη τυχαίνοντας ιδιαίτερης λογοτεχνικής εκτίμησης και προσοχής, αγνοήθηκαν και χάθηκαν οριστικά. Σε κάθε του βήμα, πίσω από ένα βράχο ή στις όχθες...

Όταν έμαθε το θάνατο της αυτοκράτειρας, ο πρίγκιπας ντε Λίνι φώναξε: "Η Μεγάλη Αικατερίνη (ελπίζω πως η Ευρώπη θα επικυρώσει αυτό το όνομα που της έδωσα), η Μεγάλη Αικατερίνη δεν υπάρχει πια. Είναι φρικτές αυτές οι λέξεις! Έσβησε το πιο λαμπρό άστρο που φώτισε το ημισφαίριό μας". Αυτός ο επικήδειος δεν προσθέτει τίποτα στην αίγλη της νεκρής. Σε όλη της τη ζωή η Μεγάλη Αικατερίνη δούλεψε για τη δική της δόξα. Στην πραγματικότητα, από πόλεμο σε πόλεμο, από κατάκτηση σε κατάκτηση, μεγάλωνε αυτή η ίδια. Αυτός ο βράχος θέλησης έχει περίπλοκη υφή. Οι ευγενικές φιλελεύθερες ιδέ...

"Ζω σημαίνει φεύγω" έλεγε συχνά η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ, και αυτό έκανε σ' όλη της τη ζωή. Καβάλα στο αγαπημένο της άλογο, τον Σουφ, περιπλανιόταν στην απεραντοσύνη της ερήμου, και αυτή η ανεμπόδιστη ελευθερία, αυτή η απόλυτη σιωπή την έκαναν ευτυχισμένη. Η Έμπερχαρντ δεν έγραφε επειδή ήταν συγγραφέας. Έγραφε μόνο όταν ένιωθε τη συγκίνηση να την πλημμυρίζει και αισθανόταν την ανάγκη να εκφραστεί. Αντλούσε το υλικό της από τα μαυριτανικά καφενεία στις καθημερινές ατέλειωτες συζητήσεις της με τους ντόπιους, τις αέναες μετακινήσεις της στην έρημο και το συγχρωτισμό της με τους ν...

"Ζω σημαίνει φεύγω" έλεγε συχνά η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ, και αυτό έκανε σ' όλη της τη ζωή. Καβάλα στο αγαπημένο της άλογο, τον Σουφ, περιπλανιόταν στην απεραντοσύνη της ερήμου, και αυτή η ανεμπόδιστη ελευθερία, αυτή η απόλυτη σιωπή την έκαναν ευτυχισμένη. Η Έμπερχαρντ δεν έγραφε επειδή ήταν συγγραφέας. Έγραφε μόνο όταν ένιωθε τη συγκίνηση να την πλημμυρίζει και αισθανόταν την ανάγκη να εκφραστεί. Αντλούσε το υλικό της από τα μαυριτανικά καφενεία στις καθημερινές ατέλειωτες συζητήσεις της με τους ντόπιους, τις αέναες μετακινήσεις της στην έρημο και το συγχρωτισμό της με τους ν...

Το πρόσωπό του είναι μονίμως καλυμμένο από μια μάσκα. Διασχίζει τις ατέλειωτες εκτάσεις του νότιου Μεξικού έφιππος, εμφανίζεται πάντα νύχτα και φορτίζει την μπαταρία του φορητού κομπιούτερ του από τους αναπτήρες των αυτοκινήτων των δημοσιογράφων, συγγραφέων και τουριστών που καταφθάνουν στην περιοχή Τσιάπας για να δουν από κοντά τον τελευταίο επαναστατικό μύθο της εποχής μας. Για να συναντήσει τον υποδιοικητή Μάρκος, ο Μάνουελ Βάλκεθ Μονταλμπάν προχωρά στα βάθη της ζούγκλας Λακαντόνα και, σε μια αποκλειστική συνέντευξη-διάλογο, ανταλλάσσει μαζί του απόψεις για «την παγκοσμι...

Η Μαλένα, ένα σπινθηροβόλο πνεύμα, είναι το κεντρικό πρόσωπο μιας πλούσιας οικογένειας της σημερινής Μαδρίτης, στην οποία κυριαρχεί η ιερατική φιγούρα ενός σκοτεινού παππού, που η διπλή ζωή του πρόσφερε απογόνους πολλούς και ανεξέλεγκτους. Σε αντίθεση με τη δίδυμη αδελφή της, τη Ρένια, η Μαλένα είναι μια επαναστάτρια: έχει τις πρώτες της σεξουαλικές εμπειρίες με τον ξάδελφό της, ενώ τελικά παντρεύεται έναν άντρα που δεν τον αγαπά. Πάνω της πλανάται η σκιά του Ροδρίγο, του τυχοδιώκτη από τον οποίο ξεκίνησε η απόκτηση της οικογενειακής περιουσίας... H αισθησιακή Μαλένα κυρ...

Στα 1988, όταν συμπληρώνονταν εκατό χρόνια από τον θάνατο του Μπάυρον, το μεγάλο βρετανικό περιοδικό "Illustrated London News", θρηνούσε γιατί τό αγγλικό έθνος είχε πάψει πια να γοητεύεται από τη μορφή του μεγάλου ποιητή. Όμως, συνέχιζε το περιοδικό, "η ευγνωμοσύνη των Ελλήνων για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στη χώρα τους φαίνεται πως έζησε περισσότερο από την αγγλική εκτίμηση για τη συνεισφορά του στη λογοτεχνία μας". Πραγματικά, "η Ελλάς ευγνωμονούσα" θυμόταν και τότε τον Τζωρτζ Γκόρντον Μπάυρον, όπως τον θυμάται και σήμερα και θα τον θυμάται για πάντα. Κι όχι μόνο γιατ...

Μια διπλή κίνηση χαρακτηρίζει την ιδιωτική ζωή στις σύγχρονες κοινωνίες: αφενός μια ελάττωση των δεσμών εξάρτησης μεταξύ των γενεών και των φυλών προς όφελος μιας καλύτερης ποιότητας των διαπροσωπικών σχέσεων, αφετέρου μια αύξηση του κρατικού και του κοινωνικού παρεμβατισμού με τη διαμεσολάβηση του σχολείου, των οικογενειακών και πολιτικών μεθόδων και των ψυχολογικών γνώσεων. Έτσι, η "προσωποποίηση" των σχέσεων μεταξύ των συζύγων καθώς και μεταξύ των γονέων και των παιδιών -τόσο των εφήβων όσο και των ενηλίκων- συμβαδίζει με μια κοινωνικοποίηση της ιδιωτικής σφαίρας. Γενικό...

"Η μοναστική ψυχή του Άθω, οι ασκητές, φαντάστηκαν το δράμα μιας κρύπτης, και τοποθέτησαν το ωχρό χρυσάφι των ενοράσεών τους μέσα στο αυστηρό, σκιασμένο και πνιγμένο στις εικόνες όστρακο ενός ιερού. Ωστόσο, αν και περιορισμένου όγκου, αυτή η αρχιτεκτονική μου εμπνέει τον θαυμασμό και ώρες πολλές κυλούν για να συλλαβίσω τη σταθερή και δογματική της γλώσσα. Η Ακρόπολη, που η επίπεδη κορφή της φέρει τους ναούς, προσελκύει το ενδιαφέρον, όπως το μαργαριτάρι μέσα στην αχιβάδα του. Ψαρεύουμε την αχιβάδα αποκλειστικά για το μαργαριτάρι. Οι ναοί αποτελούν την αιτία αυτού του τοπίο...