Orton Joe Kingsley 1933-1967
Orton Joe Kingsley
Ο Τζον Κίνγκσλι Όρτον γεννήθηκε στο Λέστερ της Αγγλίας την 1η Ιανουαρίου του 1933. Ενώ σπούδαζε με υποτροφία στη RADA, γνώρισε τον κατά επτά χρόνια μεγαλύτερό του Κένεθ Χάλιγουελ, ηθοποιό και συγγραφέα, ο οποίος θα γινόταν φίλος του, μέντοράς του, εραστής του και, εν τέλει, ο δολοφόνος του. Προκλητικός και ανοιχτά ομοφυλόφιλος σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν έγκλημα, ο "Τζο" Όρτον υπήρξε το ανερχόμενο αστέρι μιας "εναλλακτικής βρετανικής διανόησης". Το πρώτο του θεατρικό έργο, "Τα γούστα του κύριου Σλόαν" ("Entertaining Mr. Sloane", πρώτη παράσταση: 1964), σημείωσε τεράστια επιτυχία, ενώ το "Loot" (πρώτη παράσταση: 1965) κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο καλύτερου θεατρικού έργου της εφημερίδας "Evening Standard". Παραμερισμένος από την μεγάλη επιτυχία και διασημότητα του Όρτον, ο Κένεθ Χάλιγουελ τον δολοφόνησε τον Αύγουστο του 1967 και στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Στη σύντομη αλλά παραγωγική καριέρα του, ο Τζο Όρτον κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με τον όρο "μαύρη κωμωδία" και να καθιερωθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της φάρσας τον 20ού αιώνα.
Loot
Orton Joe Kingsley 1933-1967
Scripta (2010)
Πρόκειται για ένα αριστούργημα μαύρης κωμωδίας. Στο "Loot" γινόμαστε μάρτυρες των περιπετειών δύο νεαρών εγκληματιών και της προσπάθειάς τους να κρύψουν τα λάφυρα της τελευταίας τους ληστείας. Το έργο έχει χαρακτηριστεί ως "ένας φροϋδικός εφιάλτης", γεμάτος από προκαταλήψεις για τη ζωή και τον θάνατο. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1966 και παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του συγγραφέα. Πιστεύω στο προπατορικό αμάρτημα. Οι άνθρωποι είναι κακοί αλλά υπερβολικά αστείοι. Joe Orton "Είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ του μεταπολεμικού κοινωνικού κράτους και του υποκριτικού καθωσπρεπ...
Τα γούστα του κυρίου Σλόαν
Orton Joe Kingsley 1933-1967
Ηριδανός (2011)
Ο Τζο΄Ορτον παρουσιάστηκε ως συγγραφέας το 1964 με το έργο " Τα γούστα του κυρίου Σλόαν" ("Entairtaining Mr Sloane"), πολλοί κριτικοί θεώρησαν, ενώ άλλοι κριτικοί αντέδρασαν εντελώς αρνητικά, χαρακτηρίζοντάς το. Ο Όρτον χάρηκε όχι τόσο για τις καλές κριτικές όσο για την κατακραυγή, φτάνοντας στο σημείο να γράφει ο ίδιος γράμματα διαμαρτυρίας σ' εφημερίδες και περιοδικά με διάφορα ψευδώνυμα.