Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια γυναίκα με πλούσιο παρελθόν αναζητά καταφύγιο σ' ένα σπίτι στο δάσος, κοντά στον ωκεανό. Εκεί προσπαθεί να συναρμολογήσει τα κομμάτια της, να θυμηθεί ένα προς ένα τα στάδια της ζωής της: ζωγραφική στην Αμερική, αρχιτεκτονική στην Ιταλία, καριέρα στη Γαλλία, καταφύγιο στην Αμερική... Οι τρεις σχέσεις που καθορίζουν τη ζωή της μοιάζουν με μυθιστόρημα βγαλμένο απ' την αχαλίνωτη φαντασία ενός συγγραφέα. Πόσο εύκολο είναι να ξαναβρεί την ισορροπία της; Πώς να φτάσει εκεί όταν όνειρα κι εφιάλτες, έρωτες και φόνοι ζυμώνονται όλα μαζί και κάνουν τις αναμνήσεις αφόρητες; Είνα...

- 37.000 λέξεις - 45.000 παροιμίες, ιδιωματισμοί και εκφράσεις

"Το ψωμί των πρώτων χρόνων" ξαναπλάθει, χωρίς καμιά νοσταλγία, μια Γερμανία λησμονημένη πια: τη Γερμανία των πρώτων χρόνων μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στα ερείπια, την καταστροφή, την πείνα που δεν χορταίνει με τίποτα, και το βασανιστικό όραμα του καθημερινού ψωμιού, ο Χάινριχ Μπελ στήνει αριστοτεχνικά μια απλή ερωτική ιστορία, και την κάνει να λάμψει με απίστευτα χρώματα και σε μεγάλα βάθη.

Ένας νεαρός και αφελής βασιλιάς επισκέπτεται την πιο περιζήτητη πόρνη της πόλης και, θαμπωμένος από την ομορφιά του γυμνού της σώματος, αναστατώνει την Aυλή με την επιμονή του να δει και τη βασίλισσα γυμνή. Kαλόγεροι, ειδικοί σε ζητήματα ηθικής και ιεροεξεταστές διχάζονται, μην μπορώντας ν' αποφασίσουν αν είναι ηθική ή ανήθικη αυτή η πρωτοφανής επιθυμία. O πρωθυπουργός αποφασίζει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να τον εμποδίσει, κρατώντας πεισματικά κλειστές όλες τις πόρτες που οδηγούν στα δωμάτια της βασίλισσας. Yπάρχουν όμως και κάποιοι που έχουν διαφορετική...

Όταν ο αγαπημένος της παππούς πεθαίνει από καρκίνο, η ζωή της δεκαεξάχρονης Μάγια διαλύεται. Ο παραμυθένιος κόσμος της παιδικής ηλικίας δίνει απότομα τη θέση του σε μια εφηβεία γεμάτη βία και ναρκωτικά. Συντροφιά με τις ύποπτες παρέες της η Μάγια ζει μια ζωή χωρίς κανένα ηθικό φραγμό και όριο. Από βαποράκι θα βρεθεί μπλεγμένη ακόμα και με φονιάδες, ώσπου να καταλήξει να ζητιανεύει στους δρόμους, βυθισμένη στην απόλυτη αθλιότητα. Για καλή της τύχη θα σωθεί χάρη σε μια παρέα σπλαχνικών γυναικών και με τη βοήθεια της γιαγιάς της θα κρυφτεί από τους διώχτες της στο Τσιλοέ, ένα...

Η Κάθλιν είναι Ιρλανδέζα και ζει στο Λονδίνο, αποκομμένη πολλά χρόνια απ' τον τόπο καταγωγής της. Πλησιάζοντας τα πενήντα, νιώθει απελπιστικά μόνη και βλέπει τη ζωή της να καταλήγει σε αδιέξοδο. Ώσπου αποφασίζει ν' ασχοληθεί με μια υπόθεση που συνέβη στην Ιρλανδία του περασμένου αιώνα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα. Η ιστορία εκείνης της μακρινής ηρωίδας μπλέκεται αξεδιάλυτα με τη δική της, προκαλώντας αναταραχή μέσα της και κάνοντάς τη να αναθεωρήσει ριζικά τη στάση της απέναντι στους ανθρώπους, στον έρωτα, στην ιστορία, αλλά και στον ίδιο της τον εαυτό.

"Στα σαράντα μου χρόνια, εγώ, η Σαριτέ Σεντέγια, έχω σταθεί πιο τυχερή από τις άλλες σκλάβες. Θα ζήσω πολλά χρόνια και τα γηρατειά μου θα είν' ευτυχισμένα, γιατί το άστρο μου -το z'etoile- λάμπει ακόμα κι όταν η νύχτα είναι συννεφιασμένη. Έχω την τύχη να είμαι με τον εκλεκτό της καρδιάς μου όταν τα δυνατά του χέρια μού ξυπνάνε τη σάρκα. Απέκτησα τέσσερα παιδιά κι ένα εγγόνι, και όσα απ' αυτά είναι ζωντανά, είν' ελεύθερα. Η πρώτη μου ευτυχισμένη ανάμνηση είναι απ' την εποχή που ήμουν ακόμα ένα κοκαλιάρικο κι άγουρο κοριτσάκι και το σώμα μου λικνιζόταν στον ήχο των τυμπάνων....

"Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων". Σαμψών ο ήρωας: Ένας γενναίος πολεμιστής, ηγέτης κι αφιερωμένος στο Θεό; Ή ένας απροσάρμοστος βουτηγμένος στην ακολασία και στη λαγνεία, που απέτυχε να εκπληρώσει τον προορισμό του; Στο "Μέλι του λιονταριού", ο βραβευμένος συγγραφέας Νταβίντ Γκρόσμαν καταπιάνεται μ’ έναν από τους πιο ζωντανούς κι αμφιλεγόμενους χαρακτήρες της Βίβλου. Ξαναδιαβάζει την ιστορία του Σαμψών, μας λέει για την περίφημη πάλη του με το λιοντάρι, για τις πολλές γυναίκες του και για την προδοσία του απ' όλες -ακόμη κι από τη μόνη που αγάπησε-, δημιουργώντ...

Η γάτα του Τόρου Οκάντα εξαφανίζεται κι αυτό αναστατώνει τη γυναίκα του, που γίνεται όλο και πιο απόμακρη. Ύστερα αρχίζει μια σειρά από μυστηριώδη τηλεφωνήματα. Και καθώς ξετυλίγεται αυτή η συναρπαστική ιστορία, η απλή, μετρημένη και κάπως ανιαρή ζωή του Οκάντα (ο οποίος μαγειρεύει, διαβάζει, ακούει τζαζ και όπερα και πίνει μπίρα στο τραπέζι της κουζίνας του) έρχεται τα πάνω κάτω, και ξεκινάει ένα αλλόκοτο ταξίδι με αφανείς οδηγούς διάφορους παράξενους ανθρώπους, που ο καθένας έχει να διηγηθεί και μια ιστορία. Ο Μουρακάμι γράφει για τη σύγχρονη Ιαπωνία και το σημερινό κό...

ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Δεν καταλάβατε καλά. Σκοπεύω να μετακομίσω σε μεγαλύτερο διαμέρισμα. ΜΑΜΑΕΦ: Μεγαλύτερο! Δεν έχετε τα μέσα να διατηρήσετε αυτό και θα πάρετε μεγαλύτερο! ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Ναι! ΜΑΜΑΕΦ: Έχετε καθόλου μυαλό στο κεφάλι σας; Με ποια λογική...; ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Δεν υπάρχει λογική... Μόνο βλακεία. ΜΑΜΑΕΦ: Βλακεία; Μην λέτε βλακείες! ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Δυστυχώς, κύριέ μου, η πραγματικότητα είναι ότι είμαι βλάκας με πατέντα. ΜΑΜΑΕΦ: Βλάκας; Πολύ αστείο. Δηλαδή πώς... βλάκας; ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Βλάκας... Πώς το λένε... Βλάκας! Αποφασισμένος να φτάσει πολύ ψηλά, ο νεαρός Γκλούμοφ χρησιμοποιεί όλα...

Επί επτακόσια χρόνια οι Βυζαντινοί καλλιεργούσαν μια ιδεολογία που τοποθετούσε στο κέντρο του κόσμου την Κωνσταντινούπολη και όχι τη Ρώμη ή την Ιερουσαλήμ. Η ιδεολογία αυτή, που αντικατοπτριζόταν στη στάση των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, προκάλεσε εντάσεις ανάμεσα στους Βυζαντινούς και στους Σταυροφόρους τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Οι Σταυροφόροι, όσο κι αν θεωρούσαν τη βυζαντινή κοινωνία ξένη και μακρινή, εντυπωσιάστηκαν από την αίγλη της περίλαμπρης εκείνης πόλης. Τελικά, η ακαταμάχητη έλξη που ασκούσε όλος αυτός ο πλούτος και η φινέτσα είχε καταλυτ...

"Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ τη φυγή". Στην αρχαιοελληνική μυθολογία ο Άτλας, από την παλιά γενιά θεών, τους Τιτάνες, επαναστατεί ενάντια στους νέους θεούς, τους Ολύμπιους, κι επισύρει τη θεϊκή οργή: οι Ολύμπιοι αναγκάζουν τον Άτλαντα, φύλακα του Κήπου των Εσπερίδων με τα χρυσά μήλα, να κουβαλάει για πάντα στους ώμους του το βάρος της γης και τ' ουρανού. Όταν ο Ηρακλής προσπαθεί, σ' έναν από τους δώδεκα περίφημους άθλους του, να κλέψει αυτά τα μήλα, βρίσκει τον Άτλαντα και προσφέρεται να σηκώσει προσωρινά εκείνος στους ώμους του το Σύμπαν εάν ο Τιτάνας τού φέ...

"Οι άνθρωποι ήταν ανέκαθεν μυθοπλάστες". Έτσι αρχίζει αυτή η σύντομη και συναρπαστική επισκόπηση του μύθου από την Κάρεν Άρμστρονγκ: τι είναι, πώς εξελίχθηκε και γιατί τον έχουμε ακόμη τόσο μεγάλη ανάγκη. Μας ξεναγεί από την Παλαιολιθική περίοδο και τους μύθους των κυνηγών ώς το "Μεγάλο δυτικό μετασχηματισμό" των τελευταίων 500 ετών και την αμφισβήτηση του μύθου από την επιστήμη. Η ιστορία του μύθου είναι η ιστορία της ανθρωπότητας· οι προσωπικές μας ιστορίες κι οι πεποιθήσεις μας, η περιέργεια και οι προσπάθειές μας να καταλάβουμε τον κόσμο μάς συνδέουν με τους προγόνου...

Η ιστορία αυτή γράφτηκε για τον Ανρί Φιλίπ Πεταίν, ένα αγροτόπαιδο της Γαλλίας που έφτασε να αναρριχηθεί στη θέση του Στρατάρχη του Γαλλικού Στρατού, να περάσει στα πρώτα κιτάπια της ιστορίας του ως ήρωας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και στα μαύρα κατάστιχα κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για τη συνθηκολόγησή του με τους Ναζί. Ο Charles Williams "σκηνοθετεί" με επιδέξιο τρόπο την ταπεινή παιδική ηλικία του Πεταίν στην επαρχία και την επιλογή του να υπηρετήσει το στρατό και όχι την ιεροσύνη. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πεταίν υπερασπίζεται με ηρωικό τρόπο το Βερντέν και σημ...

Λουκάς: (Σκεφτικός, στον Μπουμπνόφ.) Μας λες για την αλήθεια... Μα η αλήθεια δεν είναι πάντα καλή για τον άνθρωπο... δεν θεραπεύει πάντα την ψυχή η αλήθεια... Να σου πω ένα παράδειγμα: Είχα κάποτε έναν γνωστό που πίστευε στη χώρα της δικαιοσύνης... Μπουμπνόφ: Σε τι πράγμα; Λουκάς: Στη χώρα της δικαιοσύνης. Πρέπει να υπάρχει, έλεγε, κάπου στη γη η χώρα της δικαιοσύνης... Και σ' αυτή τη χώρα, έλεγε, πρέπει να κατοικούν ξεχωριστοί άνθρωποι, καλοί άνθρωποι! Που σέβονται ο ένας τον άλλον, που βοηθάνε ο ένας τον άλλον και όλα στη ζωή τους είναι μέλι γάλα! Και ο άνθρωπος...

Το 1830, καθώς το νεοσύστατο ελληνικό κράτος παλεύει να σταθεί στα πόδια του, ο Σκωτσέζος Ντέηβιντ Έρκαρτ κάνει ένα μακρύ και περιπετειώδες ταξίδι από την Πελοπόννησο μέχρι τον Όλυμπο, με εφόδια ένα τηλεσκόπιο, ένα ταξιδιωτικό ραβδί, το σημειωματάριό του και δυο τρία βιβλία με αρχαίους περιηγητές και γεωγράφους. Αναζητά τα ίχνη της αρχαίας δόξας, χαρτογραφεί ερείπια χαμένα στην άγρια βλάστηση, και φτάνει να διαπιστώσει, ανάμεσα σε Αρματολούς, Κλέφτες, Τούρκους και Αλβανούς, πως αυτή η καινούργια Ελλάδα δεν έχει μάλλον καμιά σχέση με την παλιά.

"Ήταν άνοιξη, όταν η Σουμίρε, στα είκοσι δύο της χρόνια, ερωτεύτηκε για πρώτη φορά. Και ήταν μια αγάπη δυνατή, ένας πραγματικός τυφώνας που σάρωσε το τοπίο της ζωής της -ισοπεδώνοντας τα πάντα στο διάβα του, παρασέρνοντας ό,τι ήταν όρθιο, διαλύοντας το, συνθλίβοντάς το. Η ένταση του τυφώνα δεν μειώθηκε καθόλου καθώς διέσχιζε τον ωκεανό, έκανε στάχτη το Άνγκορ Βατ, κατάκαψε μια ινδική ζούγκλα, μαζί με τις τίγρεις και τα άλλα ζώα, για να μετατραπεί σε αμμοθύελλα στην περσική έρημο θάβοντας ένα εξωτικό φρούριο κάτω από μια θάλασσα άμμου. Με άλλα λόγια, ήταν ένας έρωτας τεραστί...

Στην "Οδύσσεια" η Πηνελόπη -γυναίκα του Οδυσσέα και εξαδέλφη της Ωραίας Ελένης- παρουσιάζεται σαν υπόδειγμα πιστής συζύγου. Όταν φεύγει ο Οδυσσέας για την Τροία, μένει μόνη είκοσι χρόνια και καταφέρνει να διατηρήσει το βασίλειο της Ιθάκης, ν' αναθρέψει το γιο της και να κρατήσει σε απόσταση τους Μνηστήρες. Όταν γυρίζει ο Οδυσσέας στην Ιθάκη, σκοτώνει τους Μνηστήρες και -περιέργως- δώδεκα θεραπαινίδες της Πηνελόπης. Η Άτγουντ ξαναδιηγείται την ιστορία και αναθέτει την αφήγηση στην Πηνελόπη και στις δώδεκα θεραπαινίδες της, και ρωτάει: "Τι οδήγησε στον απαγχονισμό των θερα...

Αποφθέγματα για τον θάνατο