Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Αν κάτι χαρακτηρίζει την ποιητική του Γιώργου Λίκου είναι η απουσία σταθερής, με την έννοια της παγιωμένης, ποιητικής έκφρασης. Η ποιητική του παραγωγή, ελάχιστη συγκριτικά με τα χρονικά όρια στα οποία παρήχθη -πρώτη ποιητική εμφάνιση το 1944, τελευταία δημοσιευμένη δουλειά του το 1990- παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία, όπου είναι εμφανής η αναζήτηση νέων ποιητικών μέσων. Ο ολιγογράφος Λίκος δηλώνει πως δεν ήθελε να επαναληφθεί, έτσι αναζητούσε συνεχώς να ανανεώσει τα ποιητικά του μέσα, όχι πάντα με ιδιαίτερη επιτυχία. Στις 14 ποιητικές ενότητες που περιλαμβάνονται στα πο...

[...] Αν κάτι χαρακτηρίζει την ποιητική του Γιώργου Λίκου είναι η απουσία σταθερής, με την έννοια της παγιωμένης, ποιητικής έκφρασης. Η ποιητική του παραγωγή, ελάχιστη συγκριτικά με τα χρονικά όρια στα οποία παρήχθη -πρώτη ποιητική εμφάνιση το 1944, τελευταία δημοσιευμένη δουλειά του το 1990- παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία, όπου είναι εμφανής η αναζήτηση νέων ποιητικών μέσων. Ο ολιγογράφος Λίκος δηλώνει πως δεν ήθελε να επαναληφθεί, έτσι αναζητούσε συνεχώς να ανανεώσει τα ποιητικά του μέσα, όχι πάντα με ιδιαίτερη επιτυχία. Στις 14 ποιητικές ενότητες που περιλαμβάνονται στα πο...

Ο χωροχρόνος στο έργο του Ν. Καββαδία (κυρίως στις συλλογές "Πούσι" και "Τραβέρσο") παρουσιάζεται εντελώς διευρυμένος, ανοικτός σε υπερβάσεις και μεταθέσεις, αφού το φαντασιακό και το υπερφυσικό συναντά το ρεαλιστικό και το διαποτίζει, το υπερβατικό καταλύει τη λογική και την κυριαρχία της· ακόμη και τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου παρουσιάζονται ασαφή. Παράλληλα όμως ο χωροχρόνος του ποιητικού σύμπαντος του Καββαδία εμφανίζεται στους αναγνώστες προσωπικός και οικείος: το μακρινό και το εξωτικό συνυπάρχουν με το άμεσο και το συγκεκριμένο, το άγνωστο με το οικείο, το διαφορε...

Αύριο θα σμίξω τα δυο σου σκέλη, μήπως γεννηθεί ένα μικρό λυπητερό παιδάκι, θα το λένε Ιούς, Μανιούς, ίσως και Aqua Marina. Φέρτε μου να γεννήσω όλα τα μωρά της πλάσης, δώστε μου να πεθάνω όλους τους θανάτους. (Μάτση Χατζηλαζάρου) "Θεωρώ τη Μάτση Ανδρέου [Χατζηλαζάρου] τη μεγαλύτερη Ελληνίδα ποιήτρια. Τα ποιήματά της μπορούν να θεωρηθούν μια κορύφωση της γυναικείας ευαισθησίας, η οποία εκφράζεται με τρόπο εντελώς προσωπικό, απολύτως πρωτότυπο και παράφορο." (Ανδρέας Εμπειρίκος) "Γεννήθηκε δεν ξέρω πού. Έζησε, όπως κι εγώ, στην Κατοχή. Κι έφυγε από την Ελλάδα, λίγο...

Το 1946-1947 η Μάτση Χατζηλαζάρου βρίσκεται στο Παρίσι. Έφυγε με το θρυλικό πλοίο "Ματαρόα" τον Δεκέμβριο του 1945, μαζί με την αφρόκρεμα νέων καλλιτεχνών, συγγραφέων, στοχαστών κι επιστημόνων, με υποτροφία του γαλλικού κράτους. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, με τον οποίο έζησε παντρεμένη μέχρι το 1943, την έχει εφοδιάσει με συστατικές επιστολές για να συναντήσει Γάλλους υπερρεαλιστές και ψυχαναλυτές. Και η Μάτση του γράφει γι' αυτές τις συναντήσεις, για τις εμπειρίες της και για τις εντυπώσεις της από το Παρίσι, που ανασυντάσσεται μετά τον πόλεμο. "Καθώς η ζωή και το έργο της Μά...

Ήταν Ιούνιος του 2014, τέλος της δεύτερης χρονιάς της Πιλοτικής και συγκεκριμένα η μέρα των εξετάσεων στο μάθημα της λογοτεχνίας, όταν μπήκα να δώσω και να εξηγήσω τα θέματα στο τμήμα Β1. Πριν ξεκινήσω να μιλάω, ένας μαθητής είπε αυθόρμητα: "Καλά, κυρία, τι θα γράψουμε; Αφού όλη τη χρονιά δεν κάναμε μάθημα!". Στιγμιαία άλλαξα μάλλον πολλά χρώματα. Με κατέκλυσε μια ασυναίσθητη ντροπή και σκέψεις του τύπου "Τι θα σκεφτεί άραγε ο συνάδελφος επιτηρητής που ακούει;". Πολύ γρήγορα, ωστόσο, ευτυχώς, βρήκα την ψυχραιμία μου, έβαλα τον συντηρητικό εαυτό μου στη θέση του και, γυρνώντ...

Ο Ανδρέας Καμπάς υπήρξε μια ιδιόμορφη περίπτωση στα νεοελληνικά γράμματα του 20ού αιώνα· μια sui generis περίπτωση. Η πρώτη του εμφάνιση στην ποίηση στα Νεοελληνικά Γράμματα και στα Νέα Γράμματα το 1939, και ενώ ο ίδιος ήταν σε ηλικία μόλις είκοσι χρονών, έτυχε θερμής υποδοχής και χαιρετίστηκε από ειδικούς και ομότεχνους. Το πρώτο του πεζό, στο περιοδικό Τετράδιο, ανθολογήθηκε από τον Robert Levesque το 1947 στον συλλογικό τόμο Domaine Grec, μαζί με έργα έγκριτων και καταξιωμένων Ελλήνων λογοτεχνών (Σικελιανός, Καζαντζάκης, Βρεττάκος, Βενέζης, Θεοτοκάς, Σεφέρης, Ελύτης κ.ά....

Ο Ανδρέας Καμπάς υπήρξε μια ιδιόμορφη περίπτωση στα νεοελληνικά γράμματα του 20ού αιώνα· μια sui generis περίπτωση. Η πρώτη του εμφάνιση στην ποίηση στα Νεοελληνικά Γράμματα και στα Νέα Γράμματα το 1939, και ενώ ο ίδιος ήταν σε ηλικία μόλις είκοσι χρονών, έτυχε θερμής υποδοχής και χαιρετίστηκε από ειδικούς και ομότεχνους. Το πρώτο του πεζό, στο περιοδικό Τετράδιο, ανθολογήθηκε από τον Robert Levesque το 1947 στον συλλογικό τόμο Domaine Grec, μαζί με έργα έγκριτων και καταξιωμένων Ελλήνων λογοτεχνών (Σικελιανός, Καζαντζάκης, Βρεττάκος, Βενέζης, Θεοτοκάς, Σεφέρης, Ελύτης κ.ά....

ΗΜΕΡΟΣ ΥΠΝΟΣ Χιόνι σεντόνι τρυφερό για του φιδιού τον ύπνο. Χιόνι και πένθιμο σκυλί βραχνός προφήτης. Με νύχια παγωμένα ο λύκος κρύβεται. Με φόβο οι ζωντανοί την πόρτα κλείνουν. Κοιτάς απ' το παράθυρο: Καπνίζουν τα πηγάδια. Χιόνι· κι ανάψαν τη φωτιά στον κάτω κόσμο. Ο κυνηγός στο πέρασμα το σπίρτο πίνει. Τον λύκο, που χύμηξε πίσω του, δεν τον βλέπει. Νύχτα με πένθιμο σκυλί στον σάπιο φράχτη. Κι οι πεθαμένοι ακούν· και περιμένουν.