Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Alexandre Koyre είναι χωρίς αμφιβολία η κεντρική μορφή της σύγχρονης ιστοριογραφίας της επιστήμης. Όχι μόνο γιατί το έργο του θεωρείται θεμελιώδες αλλά γιατί στη ρίζα κάθε ερευνητικού προβλήματος ή μεθοδολογικής διχογνωμίας μπορεί να ανιχνεύσει κανείς μια δική του, προκλητική συνήθως, τοποθέτηση. Το έργο του Koyre θα αποτελέσει υπόδειγμα για ένα νέο τρόπο προσέγγισης της επιστήμης του παρελθόντος. Στα χέρια του η ιστορία της επιστήμης γίνεται ιστορία ιδεών: διαφαίνεται η ενότητα της ανθρώπινης σκέψης σ' όλες τις δημιουργικές της μορφές - φιλοσοφία, θρησκεία, τέχνη, επιστ...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Εισαγωγή του επιμελητή 2. Theodor W. Adorno, H Αναθεωρημένη ψυχανάλυση (1946) [μετάφραση: Ζήσης Σαρίκας] 3. Theodor W. Adorno, Κοινωνιολογία και ψυχολογία, I-II (1955) [μετάφραση: Φώτης Τερζάκης] 4. Επίμετρο 1: Talcott Parsons, Ψυχανάλυση και κοινωνική δομή (1954) [μετάφραση: Φώτης Τερζάκης] 5. Επίμετρο 2: Max Horkheimer, O Ernst Simmel και η φροϋδική φιλοσοφία (1948) [μετάφραση: Φώτης Τερζάκης]

Κριτική της διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου Οι εμπορευματικές ελευθερίες σκιαγραφούν και αρνούνται τις ανθρώπινες ελευθερίες Δεν υπάρχουν κεκτημένα δικαιώματα, υπάρχουν μόνο δικαιώματα προς κατάκτηση Από τα δικαιώματα χωρίς καθήκοντα στη δημοκρατία ενός στυλ ζωής

Έργο κεφαλαιώδους σημασίας, η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887) γράφτηκε δύο χρόνια μετά το Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα και απέβλεπε να ρίξει περισσότερο φως στις ιδέες που εκφράζονταν στο δημοσιευμένο πριν ένα χρόνο Πέρα από το καλό και το κακό. Στο "Ecce Homo" ο ίδιος ο Νίτσε συνοψίζει με εξαίρετο τρόπο το περιεχόμενό του: "Οι τρεις πραγματείες που αποτελούν τη "Γενεαλογία της ηθικής" είναι ίσως το πιο αλλόκοτο πράγμα που γράφτηκε μέχρι σήμερα... Η αλήθεια της πρώτης πραγματείας είναι η ψυχολογία του χριστιανισμού: η γέννηση του χριστιανισμού από το πνεύμα της μνησικακίας, όχ...

Έργο κεφαλαιώδους σημασίας, η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887) γράφτηκε δύο χρόνια μετά το Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα και απέβλεπε να ρίξει περισσότερο φως στις ιδέες που εκφράζονταν στο δημοσιευμένο πριν ένα χρόνο Πέρα από το καλό και το κακό. Στο "Ecce Homo" ο ίδιος ο Νίτσε συνοψίζει με εξαίρετο τρόπο το περιεχόμενό του: "Οι τρεις πραγματείες που αποτελούν τη "Γενεαλογία της ηθικής" είναι ίσως το πιο αλλόκοτο πράγμα που γράφτηκε μέχρι σήμερα... Η αλήθεια της πρώτης πραγματείας είναι η ψυχολογία του χριστιανισμού: η γέννηση του χριστιανισμού από το πνεύμα της μνησικακίας, όχ...

Η "Γενεαλογία της ηθικής" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1887, ένα χρόνο μετά το "Πέρα από το καλό και το κακό" και τρία μετά το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα". Είναι το πιο συστηματικό και συγκροτημένο έργο του Νίτσε, στο οποίο προσπαθεί να δείξει, όπως λέει ο Μ. Sautet, ότι οι ηθικές και φιλοσοφικές αξίες της Δύσης, όχι μόνο συνέβαλαν στην εξασθένηση του ανθρώπου, αλλά και έφθειραν τα θεμέλια της γνώσης και των επιστημών. Με το έργο αυτό ο Νίτσε εγκαινιάζει την προσπάθειά του για μια επαναξιολόγηση όλων των αξιών, προσπάθεια που θα σταματήσει όμως με βίαιο τρόπο η τρέλα (188...

Στις κωμωδίες "Βαβυλωνία" και "Γυναικοκρατία" ο πρωτουργός και Θεόφιλος του νεοελληνικού θεάτρου Δ. Κ. Βυζάντιος (1790-1853) σατιρίζει εκπληκτικά όχι μόνο τη γλωσσική ασυννενοησία που κυριαρχούσε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του 1821, αλλά κυρίως τα ήθη, τις τάσεις, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές και τους επηρεασμούς των Ελλήνων της ταραγμένης και μεταβατικής εκείνης εποχής.

Στις κωμωδίες "Βαβυλωνία" και "Γυναικοκρατία" ο πρωτουργός και Θεόφιλος του νεοελληνικού θεάτρου Δ. Κ. Βυζάντιος (1790-1853) σατιρίζει εκπληκτικά όχι μόνο τη γλωσσική ασυννενοησία που κυριαρχούσε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του 1821, αλλά κυρίως τα ήθη, τις τάσεις, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές και τους επηρεασμούς των Ελλήνων της ταραγμένης και μεταβατικής εκείνης εποχής.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι, κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, όλα τα γραπτά για την μαζική κουλτούρα θεωρούν πως η κοινωνία μας επαναλαμβάνει ένα παλιό πρότυπο παρακμής και πτώσης. Εξετάζοντας τις σημαντικότερες θεωρίες για την μαζική κουλτούρα, από τους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας και Ρώμης, δια μέσου των Μαρξ, Νίτσε, Φρόυντ, Ορτέγκα υ Γκασέτ, Έλιοτ, των θεωρητικών της Σχολής της Φραγκφούρτης και μέχρι τον Μάρσαλ ΜακΛιούαν και τον Ντάνιελ Μπελ, ο Μπράντλιντζερ δείχνει πως η πίστη στο αναπόφευκτο της κοινωνικής παρακμής έχει γίνει σήμερα η κυρίαρχη άποψη της μαζικής κουλ...

Σε όλες τις εποχές, οι Έλληνες επιδόθηκαν μέσω του κωμικού στοιχείου περισσότερο σε μια οξεία κριτική του κόσμου και της ζωής, παρά σε μια απλή, αβλαβή επίδειξη χαριτολογίας. Τα μεγάλα τους προτερήματα ήταν μεταξύ άλλων η ικανότητα να εντοπίζουν τις ατέλειες του κόσμου και των ανθρώπων και η δεξιότητα να εκφράζουν τις παρατηρήσεις τους με την πιο εύστοχη και κατάλληλη γλωσσική μορφή. Επίσης, η προσαρμοστικότητά τους στα ερεθίσματα που προσέφερε η γεωγραφική τους θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η οποία τους επέτρεψε να αφομοιώσουν δημιουργικά ποικίλα στοιχεία και να επιδράσο...