Σαρίκας Ζήσης
Saríkas Zísis
Ο Ζήσης Σαρίκας γεννήθηκε το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία και φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έγραψε τα βιβλία: "Μύθοι της τεχνολογίας", Εκδοτική Θεσσαλονίκης, 1987, "Ψίχουλα: μικρά πεζά", Νησίδες, 1998· Πανοπτικόν, 2008, "Το όραμα του υπεράνθρωπου: μια ερμηνεία του έργου του Φρίντριχ Νίτσε 'Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα'", Νησίδες, 2003· Βάνιας, 2008· Πανοπτικόν, 2014, "Μακριά απ' τον κόσμο", Πανοπτικόν, 2008, "Ανθρώπινες σκιές", Πανοπτικόν, 2012, "Κυριακή ρεπό", Εστία, 2014. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά το σύνολο του φιλοσοφικού έργου του Φρίντριχ Νίτσε, έργο που διήρκεσε είκοσι χρόνια, καθώς και έργα των Ντιντερό, Μπακούνιν, Στίρνερ, Φρόιντ, Φουκό, Μποντριγιάρ, Καστοριάδη, Κοϊρέ και των στοχαστών της Σχολής της Φρανκφούρτης. Υπήρξε διευθυντής της σειράς αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων στις εκδόσεις Εξάντας, καθώς και του βραχύβιου εκδοτικού οίκου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τον Νοέμβριο του 2016 τιμήθηκε από την Εταιρεία Συγγραφέων με το βραβείο "Διδώ Σωτηρίου" για το σύνολο του έργου του.
Ecce Homo (Ίδε ο άνθρωπος)
Nietzsche Friedrich Wilhelm 1844-1900
Βάνιας (2008)
Το "Ecce Homo" γράφτηκε το 1888, αλλά εκδόθηκε μετά τον θάνατο του φιλοσόφου, το 1908. Η παρούσα μετάφραση έγινε από το γερμανικό Friedrich Nietzsche, "Samtliche Werke. Kritische Studienausgabe in 15 Einzelbanden", επιμ. έκδ. Giorgio Colli και Mazzino Montinari, de Gruyer, Βερολίνο και Νέα Υόρκη, 1988, τόμ. 6. Ως βοηθήματα χρησιμοποιήθηκαν η γαλλική μετάφραση του Jean-Claude Hemery (F. Nietzsche, "Oeuvres philosophiques completes", τομ. 6, Gallimard, Παρίσι, 1974) και η αγγλική του Walter Kaufmann (F. Nietzsche, "On the Genealogy of Morals and Ecce Homo", Vintage Books, Νέα...
Ακυβέρνητη κοινωνία
Καστοριάδης Κορνήλιος 1922-1997
Ευρασία (2010)
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης υπήρξε πολιτικός αγωνιστής, οικονομολόγος, ψυχαναλυτής και φιλόσοφος. Με τα κείμενα που παρουσιάζονται στον παρόντα τόμο μας προτρέπει να ξανασκεφτούμε ότι εμείς, ως άτομα, λαοί, κοινωνίες, ακόμα και ως οικουμένη, είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για το μέλλον και τη νοηματοδότηση της ζωής μας, οι μόνοι δημιουργοί της ιστορίας μας. Επιχειρηματολογεί για πληθώρα θεμάτων, από το γιατί το πρόταγμα της αυτονομίας δεν είναι ουτοπία μέχρι το γιατί δεν είναι πια μαρξιστής. Επανερχόμενος στο πρόβλημα της ύπαρξης μιας "δημοκρατίας" χωρίς "δημοκράτες", η οποία κατασ...
Αλεξανδρινοί επικοί ποιητές
Συλλογικό έργο
Εξάντας (2006)
[...] Εμάς ωστόσο δεν θα μας απασχολήσουν τα μεγάλα έργα της εποχής, ούτε οι σπουδαίοι συγγραφείς στις καλύτερες στιγμές τους, αλλά στα ελάσσονα έργα τους. Τα έργα αυτά δεν σώζονται σχεδόν ποτέ πλήρη. Μόνο λείψανα σε παπύρους των αιγυπτιακών ερήμων και θραύσματα σε μεταγενέστερους ανθολόγους και συμπιλητές. Πολλές φορές προέρχονται από εξαιρετικά εκτεταμένα έργα, όπως στην περίπτωση των επικών ποιημάτων που θα μας απασχολήσουν εδώ, και μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε για τα συμφραζόμενα μέσα στα οποία εντάσσονταν και τη γενικότερη δομή και υπόθεση του έργου. Εντούτοις...
Ανθολογία ελληνικού χιούμορ
Εξάντας (2001)
Σε όλες τις εποχές, οι Έλληνες επιδόθηκαν μέσω του κωμικού στοιχείου περισσότερο σε μια οξεία κριτική του κόσμου και της ζωής, παρά σε μια απλή, αβλαβή επίδειξη χαριτολογίας. Τα μεγάλα τους προτερήματα ήταν μεταξύ άλλων η ικανότητα να εντοπίζουν τις ατέλειες του κόσμου και των ανθρώπων και η δεξιότητα να εκφράζουν τις παρατηρήσεις τους με την πιο εύστοχη και κατάλληλη γλωσσική μορφή. Επίσης, η προσαρμοστικότητά τους στα ερεθίσματα που προσέφερε η γεωγραφική τους θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η οποία τους επέτρεψε να αφομοιώσουν δημιουργικά ποικίλα στοιχεία και να επιδράσο...
Άρτος και θεάματα
Brantlinger Patrick
Νησίδες (1999)
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι, κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, όλα τα γραπτά για την μαζική κουλτούρα θεωρούν πως η κοινωνία μας επαναλαμβάνει ένα παλιό πρότυπο παρακμής και πτώσης. Εξετάζοντας τις σημαντικότερες θεωρίες για την μαζική κουλτούρα, από τους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας και Ρώμης, δια μέσου των Μαρξ, Νίτσε, Φρόυντ, Ορτέγκα υ Γκασέτ, Έλιοτ, των θεωρητικών της Σχολής της Φραγκφούρτης και μέχρι τον Μάρσαλ ΜακΛιούαν και τον Ντάνιελ Μπελ, ο Μπράντλιντζερ δείχνει πως η πίστη στο αναπόφευκτο της κοινωνικής παρακμής έχει γίνει σήμερα η κυρίαρχη άποψη της μαζικής κουλ...
Βαβυλωνία. Γυναικοκρατία
Βυζάντιος Δημήτριος Κ.
Ζήτρος (2005)
Στις κωμωδίες "Βαβυλωνία" και "Γυναικοκρατία" ο πρωτουργός και Θεόφιλος του νεοελληνικού θεάτρου Δ. Κ. Βυζάντιος (1790-1853) σατιρίζει εκπληκτικά όχι μόνο τη γλωσσική ασυννενοησία που κυριαρχούσε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του 1821, αλλά κυρίως τα ήθη, τις τάσεις, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές και τους επηρεασμούς των Ελλήνων της ταραγμένης και μεταβατικής εκείνης εποχής.
Βαβυλωνία. Γυναικοκρατία
Βυζάντιος Δημήτριος Κ.
Ζήτρος (2005)
Στις κωμωδίες "Βαβυλωνία" και "Γυναικοκρατία" ο πρωτουργός και Θεόφιλος του νεοελληνικού θεάτρου Δ. Κ. Βυζάντιος (1790-1853) σατιρίζει εκπληκτικά όχι μόνο τη γλωσσική ασυννενοησία που κυριαρχούσε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του 1821, αλλά κυρίως τα ήθη, τις τάσεις, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές και τους επηρεασμούς των Ελλήνων της ταραγμένης και μεταβατικής εκείνης εποχής.
Γενεαλογία της ηθικής
Nietzsche Friedrich Wilhelm 1844-1900
Νησίδες (2001)
Έργο κεφαλαιώδους σημασίας, η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887) γράφτηκε δύο χρόνια μετά το Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα και απέβλεπε να ρίξει περισσότερο φως στις ιδέες που εκφράζονταν στο δημοσιευμένο πριν ένα χρόνο Πέρα από το καλό και το κακό. Στο "Ecce Homo" ο ίδιος ο Νίτσε συνοψίζει με εξαίρετο τρόπο το περιεχόμενό του: "Οι τρεις πραγματείες που αποτελούν τη "Γενεαλογία της ηθικής" είναι ίσως το πιο αλλόκοτο πράγμα που γράφτηκε μέχρι σήμερα... Η αλήθεια της πρώτης πραγματείας είναι η ψυχολογία του χριστιανισμού: η γέννηση του χριστιανισμού από το πνεύμα της μνησικακίας, όχ...
Γενεαλογία της ηθικής
Nietzsche Friedrich Wilhelm 1844-1900
Νησίδες (2001)
Έργο κεφαλαιώδους σημασίας, η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887) γράφτηκε δύο χρόνια μετά το Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα και απέβλεπε να ρίξει περισσότερο φως στις ιδέες που εκφράζονταν στο δημοσιευμένο πριν ένα χρόνο Πέρα από το καλό και το κακό. Στο "Ecce Homo" ο ίδιος ο Νίτσε συνοψίζει με εξαίρετο τρόπο το περιεχόμενό του: "Οι τρεις πραγματείες που αποτελούν τη "Γενεαλογία της ηθικής" είναι ίσως το πιο αλλόκοτο πράγμα που γράφτηκε μέχρι σήμερα... Η αλήθεια της πρώτης πραγματείας είναι η ψυχολογία του χριστιανισμού: η γέννηση του χριστιανισμού από το πνεύμα της μνησικακίας, όχ...