Ταρσούλη Αθηνά
Tarsoúli Athiná
Αθηνά Ταρσούλη (1884 - 1975). Η Αθηνά Ταρσούλη γεννήθηκε στην Αθήνα, κόρη του δικαστικού Αλέξανδρου Πιττακού. Παρακολούθησε εγκύκλια μαθήματα στα ελληνικά, γαλλικά και γερμανικά. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τα γράμματα, τη μουσική και τη ζωγραφική. Το 1901 παντρεύτηκε το Νίκο Ταρσούλη και έφυγε μαζί του στο Παρίσι, όπου φοίτησε στη σχολή ζωγραφικής της Susanne Hurel. Με τον Ταρσούλη απέκτησε μια κόρη, ο πρόωρος θάνατος της οποίας αποτέλεσε το έρεισμα για το πρώτο βιβλίο της με τίτλο Ψυχής στεναγμός του 1916. Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εφημερίδες (Εφημερίς των κυριών, Νουμάς, Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Κυπριακά Γράμματα, Πνευματική Κύπρος, κ.α.). Το 1925 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Στα βρόχια της αγάπης, την έκδοση της οποίας προλόγισε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, και τρία χρόνια αργότερα την ποιητική συλλογή Σπίθες και τέφρες. Στο έργο της περιλαμβάνονται επίσης λαογραφικά, ιστορικά και ταξιδιωτικά κείμενα, καθώς επίσης δοκίμια κριτικής. Ως ζωγράφος πήρε μέρος σε πολλές εκθέσεις και αξιοσημείωτη είναι η επίδραση που άσκησε η ζωγραφική της δραστηριότητα στο λογοτεχνικό της έργο. Τιμήθηκε με τον Α΄ Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών (1935, για το έργο της Κάστρα και Πολιτείες του Μοριά, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (για το τρίτομο έργο της Κύπρος), με το έπαθλο Πουρφίνα της Ομάδας των Δώδεκα (1965). Τιμήθηκε επίσης από την οργάνωση των Ελευθέρων Ελλήνων Αντιστάσεως για τη δράση της κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Πέθανε στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού από εγκεφαλικό επεισόδιο. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Αθηνάς Ταρσούλη βλ. Γιάκος Δημήτρης, «Αθηνά Ταρσούλη», Νέα Εστία 97, ετ.ΜΘ΄, 15/5/1975, αρ.1149, σ.683-685, Μαυροειδή - Παπαδάκη Σοφία, «Ταρσούλη Αθηνά», Μεγάλη Εγυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., χ.σ., «Ταρσούλη Αθηνά», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9β. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Ω., «Ταρσούλη Αθηνά Ν.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 22. Αθήνα, Πυρσός, 1933. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
