Rilke Rainer Maria 1875-1926
Rilke Rainer Maria
Ο Αυστρογερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926) γεννήθηκε στην Πράγα από πατέρα πρώην στρατιωτικό και μητέρα μια κοσμική γυναίκα, από πλούσια οικογένεια βιομηχάνων, κόρη αυτοκρατορικού συμβούλου. Ως παιδί και έφηβος δεν υπήρξε ιδιαίτερα ευτυχισμένος. Η παιδεία του ήταν ανοργάνωτη και αποσπασματική. Αρχικά ακολουθεί στρατιωτική εκπαίδευση, όμως αδυνατεί να προσαρμοστεί και τελικά λόγω εύθραυστης κράσης την εγκαταλείπει. Εισάγεται στην Εμπορική Σχολή του Λίντς, άλλα μετά από έναν χρόνο επιστρέφει στην Πράγα και συγκεντρώνεται στις σπουδές του το 1895 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου και διδάσκεται λογοτεχνία, ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία και για ένα εξάμηνο νομικά. Συνεχίζει τις σπουδές του σε Μόναχο και Βερολίνο. Ταξιδεύει ακατάπαυστα σε όλη την Ευρώπη. Καρπός των επισκέψεων του στη Ρωσία, που θα αποτελέσουν ορόσημο στη ζωή του, είναι το "Ωρολόγιον" (1905). Το 1901 παντρεύεται τη γλύπτρια Κλάρα Βέστχοφ και την ίδια χρονιά γεννιέται η κόρη τους. Εγκαθίσταται στο Παρίσι, το γεωγραφικό και καλλιτεχνικό του επίκεντρο για δώδεκα περίπου χρόνια, όπου συνδέεται στενά με τον Ροντέν και εξελίσσει ένα νέο ύφος ακραίας γλωσσικής και λυρικής εκλέπτυνσης, το όποιο αντανακλάται στα "Νέα Ποιήματα" (1907- 1908) και τις "Αναμνήσεις τον Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε" (1910). Περιέρχεται σε δημιουργική κρίση και βαθύτατη κατάθλιψη έως το 1922, όποτε εν μέσω δημιουργικού παροξυσμού ολοκληρώνει τις "Ελεγείες του Ντουίνο" (1923), που συνέλαβε σε μια στιγμή διαύγειας το 1912 στην Ιταλία, ενώ συνθέτει σε διάστημα λίγων μόλις ημερών τα "Σονέτα στον Ορφέα" (1923), εμπνευσμένα από τον θάνατο ενός νεαρού κοριτσιού· τα δύο αυτά έργα θα θεωρηθούν τα ποιητικά του αριστουργήματα και θα του χαρίσουν διεθνή φήμη. Ο Ρίλκε έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Μυζό, κοντά στη λίμνη της Γενεύης, στην κοιλάδα του Ροδανού, και πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 1926 στο σανατόριο του Βαλμόν στην Ελβετία από λευχαιμία. Σύμφωνα με τον θρύλο ο Ρίλκε ασθένησε όταν αγκυλώθηκε από το αγκάθι ενός ρόδου καθώς φρόντιζε τον κήπο του.
Επιστολές για τον Σεζάν
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Σοκόλη (2004)
Οι "Επιστολές για τον Σεζάν" είναι το ντοκουμέντο μιας πολύ δυνατής συνάντησης: του ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε με τη ζωγραφική του Πολ Σεζάν, μιας συνάντησης που θα αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην ποιητική εξέλιξη του Ρίλκε. Συγκλονισμένος από τη δύναμη της τέχνης του Σεζάν, που είχε την ευκαιρία να γνωρίσει στο Παρίσι, ο Ρίλκε καταγράφει τις σκέψεις του σε μια σειρά επιστολών προς τη γυναίκα του Κλάρα Βέστχοφ. Εκτός από τις εύστοχες παρατηρήσεις για την τέχνη του Σεζάν, στις Επιστολές εκφράζεται ένας βαθύς στοχασμός πάνω στο θέμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, με παρ...
Το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Ροές (2003)
"Η κάμαρα του πύργου σκοτεινή. Όμως φωτίζουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου με το χαμόγελό τους. Ψηλαφούν μπροστά τους σαν τυφλοί και βρίσκουν ο ένας τον άλλον σαν μια πόρτα. Σχεδόν σαν παιδιά που φοβούνται τη νύχτα, σφίγγονται ο ένας μες στον άλλο. Κι όμως, δε φοβούνται. Δεν υπάρχει τίποτα να τους εναντιωθεί. Μήτε το χτες, μήτε το αύριο - γιατί ο χρόνος κατέρρευσε. Κι εκείνοι ανθίζουν μέσα από τα συντρίμμια του". Το "Τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε", το γνωστότερο και δημοφιλέστερο έργο του Ρίλκε, γράφτηκε στο γύρισμα του εικοστού αιώνα,...
Ημερολόγιο Βεστερβέντε - Παρίσι 1902
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Ολκός (2002)
Το ανέκδοτο ημερολόγιο του νεαρού Ρίλκε κατά τη διαμονή του στο Παρίσι του 1900, ως γραμματέως του Ροντέν, είναι ταυτόχρονα και ένα συναρπαστικό χρονικό της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής ζωής στην Πόλη του Φωτός. Πλήθος γνωστών ονομάτων παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του όπου διαγράφονται οι νεανικές υπαρξιακές ανησυχίες του ποιητή.
Επιστολές σε μια νέα γυναίκα
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Ροές (2001)
Ο Rilke έγραψε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μια σειρά επιστολών απαντώντας σε μία άγνωστη γυναίκα, η οποία είχε ζητήσει τη συμβουλή του και τη συμπαράστασή του σε μια βαθιά κρίση που τάραζε τη ζωής της. Ο Rilke, θα απαντήσει στη νεαρή άγνωστη γυναίκα όχι μόνο με ανθρωπιά και βαθιά κατανόηση αλλά κυρίως με βαθύτητα στοχασμού και διεισδυτικότητα, στοιχεία που κάνουν τις επιστολές αυτές να διαβάζονται σαν ένα αυτοτελές λογοτεχνικό κείμενο. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνεται από ένα κατατοπιστικό κείμενο της μεταφράστριας καθώς και ένα εκτενές χρονολόγιο της ζωής του Rilke, στο...
Περί των γάμων υδραργύρου και θείου
Συλλογικό έργο
Ύψιλον (2001)
Και εγέλασεν ο Θεός ζ΄, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα. Γελάσαντος δε του Θεού εγεννήθησαν Θεοί ζ΄, οίτινες τον κόσμο περιέχουσιν... Καγχάσαντος πρώτον πρώτον αυτού εφάνη φως αυγή, και διηύγασεν τα πάντα· εγένετο δε Θεός επί του κόσμου και του πορός·... Εκάγχασε δε β΄ ην πάντα ύδωρ. Ακούσασα η γη ήχους εξεβόησε και εκύρτανεν, και εγένετο το ύδωρ τριμερές εφάνη Θεός, ετάγη επί της αβύσσου... Βουλευομένου δε το γ΄ καγχάσαι, εφάνησαν... εκλήθη Ερμής... Εκάγχασε το τέταρτον ο Θεός και εφάνη γέννα κρατούσα σποράν... Εγέλασε το πέμπτον... και εφάνη Μοίρα κρατούσα ζυγόν, μ...
Γράμματα για τον Cézanne
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Ροές (2000)
Τα Γράμματα για τον Cezanne, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη γλώσσα μας, είναι μία από τις γνωστότερες σειρές επιστολών του Rilke, ακριβώς γιατί περιέχουν μερικές από τις χαρακτηριστικότερες σκέψεις του Rilke για την τέχνη της ζωγραφικής και την τέχνη γενικότερα. Με αφορμή την πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση με έργα του Σεζάν, ο Rilke γράφει, από το Παρίσι όπου ζει, μια σειρά επιστολών στη γυναίκα του, τη γλύπτρια Clara Westhoff, στις οποίες μιλά για την τέχνη και τη ζωγραφική, για τη ζωή του στο Παρίσι, για τον Van Gogh και για τον Rodin. Στην παρούσα έκδοση συμπεριλα...
Έβαλντ Τράγκυ
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)
Ο Τράγκυ βλέπει τον εαυτό του σαν έναν που τον ξέχασαν, κι αρχίζει, χωρίς να το θέλει, να κινείται, να φωνάζει, για να τον προσέξουν γράφει γράμματα: στο σπίτι του, στον κύριο φον Κραντς, σ' όλους αυτούς που τυχαία γνώρισε, στέλνει μάλιστα κάνα-δυο συστημένα γράμματα, που τα είχε φέρει από το σπίτι, χωρίς να τα χρησιμοποιήσει ως τώρα, και περιμένει, να δει που θα του απαντήσουν με προσκλήσεις. Του κάκου. Τον ξέχασαν, θέλει να φωνάξει και να δώσει σημεία ζωής. Η φωνή του δεν φτάνει πουθενά...
Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Μπαρμπουνάκης Χ. (1976)
Η κύρια συμβουλή του Ρίλκε σ' αυτά τα δέκα γράμματα στον άγνωστό του νέο ποιητή, στον καθένα που ονειρεύεται να δημιουργήσει, μα και στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, είναι το μακρύ, επώδυνο και μοναχικό ταξίδι που πρέπει να κάνει για να φτάσει ώς τις βαθύτερες ρίζες του εαυτού του. Η αλυσίδα των βιωμάτων, η κατανόηση του τρόπου της συμβολής του καθενός κρίκου στη δημιουργία του επόμενου, αυτή η μαγική, μυστική και απόλυτα ατομική αλληλουχία, όταν εξηγηθεί, όταν θεαθεί πανοραμικά, όταν αγαπηθεί, γίνεται το πολυτιμότερό μας αγαθό, η ολοκλήρωσή μας, η αρμονία με τον εαυτό μας.