Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Papadiamántis Aléxandros
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
Άπαντα Παπαδιαμάντη: Ολόγυρα στη λίμνη και άλλα διηγήματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Ολόγυρα στη Λίμνη και άλλα διηγήματα "Τα διηγήματα του παρόντος τόμου είναι δημοσιευμένα το 1892. Ο Παπαδιαμάντης έχει περάσει τα σαράντα, έχει στραφεί οριστικά στο διήγημα και η προσωπική του ζωή κινείται μεταξύ των γραφείων της /Ακροπόλεως, της ταβέρνας του Καχριμάνη και των ναΐσκων της Αθήνας και των περιχώρων. Η Ελλάδα υπό τη διακυβέρνηση του Χαριλάου Τρικούπη, έπειτα από μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού, οδηγείται στην πτώχευση και η Αθήνα συνεχίζει να ζει μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού... [...] Το "Ολόγυρα στη λίμνη" διεκδικεί αναμφισβήτητα μια εξέχουσα θέση σε...
Άπαντα Παπαδιαμάντη: Όνειρο στο κύμα και άλλα διηγήματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Όνειρο στο κύμα και άλλα διηγήματα "Δεν είναι ίσως τυχαίο το γεγονός ότι "Ο Ξεπεσμένος δερβίσης" προηγείται των διηγημάτων που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο. [...] Κατά γενική ομολογία είναι το καλύτερο αθηναϊκό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Δεν είναι ίσως τυχαίο και το γεγονός ότι "Ο Γείτονας με το λαγούτο" καταλαμβάνει την τελευταία θέση. Καμιά σχέση ο ένας με τον άλλο. Εμβληματικός ο πρώτος, περίπου άσημος ο δεύτερος. [...] Διακρίνουμε, παρά ταύτα, στους προαναφερθέντες λογοτεχνικούς χαρακτήρες κάποια κοινά στοιχεία. Τουρκομερίτες και οι δύο, ξένοι...
Άπαντα Παπαδιαμάντη: Ποιήματα και άλλα κείμενα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Ποιήματα και άλλα κείμενα "Κατά την, θρυλική πια παραδοξολογία του Μιλτιάδη Μαλακάση, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υπήρξε ο μεγαλύτερος νεοέλληνας ποιητής. [...] Βεβαίως, η ποίηση αναβλύζει όπως το καθαρό νερό από τις πεζογραφικές του σελίδες με υπονομευτικές, σε πάμπολλες περιπτώσεις, πραγματώσεις της πεζογραφικής "τάξης" σε άφθονα διηγήματα του. Στο αυτοβιογραφικό του σημείωμα ο Παπαδιαμάντης μάς πληροφορεί: "Μικρός εζωγράφιζα Αγίους, είτα έγραφα στίχους κ' εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. [...]" Τα υπόλοιπα κείμενα, δημοσιευμένα κατά καιρούς σε εφημερίδες ή περιοδι...
Άπαντα Παπαδιαμάντη: Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου και άλλα διηγήματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου και άλλα διηγήματα "Στον ανά χείρας τόμο, εκτός από κάποια σημαντικά και γνωστά διηγήματα, όπως ο "Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου", "Το Άνθος του γιαλού" κ.ά., ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να χαρεί και πολλά μικρά κείμενα [...]. Η λογοτεχνία για τον Παπαδιαμάντη -όπως έξοχα έχει δείξει ο Λορεντζάτος- δεν είναι ο σκοπός, είναι το μέσον. [...] Ο Παπαδιαμάντης παρατηρεί την κοινωνία του. Του νησιού και της Αθήνας. Η αδράνεια του κρατικού μηχανισμού ("Το Ψοφίμι"), οι ιδιότυπες σχέσεις του κοινωνικού περιθωρίου με την κομματοκρατία ("Κοι...
Άπαντα Παπαδιαμάντη: Τα ρόδιν' ακρογιάλια. Βαρδιάνος στα σπόρκα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Τα Ρόδιν' αγκογιάλια Στα "Ρόδιν' ακρογιάλια" (1908), δύο ήρωες της νουβέλας, ο ναυτικός Διαμαντής ο Αγάλλος και ο βοσκός Πατσοστάθης, διηγούνται την ιστορία τους στον τρίτο ήρωα, τον αφηγητή, στον οποίο υποκρύπτεται ο Παπαδιαμάντης. Ο Αγάλλος, αλαφροΐσκιωτος από γενιά, έλειψε χρόνια στα βόρεια της Γαλλίας κι έχει γυρίσει τώρα, γεροντοπαλίκαρο, στο νησί του, ενώ ο Πατσοστάθης, αγροίκος βοσκός ή άπραγο αγρίμι, μένει για έντεκα χρόνια αρραβωνιασμένος επειδή του έχουν κάνει μάγια, αλλά και με μάγια παντρεύεται. Η νουβέλα μάς δίνει ανάγλυφη την εικόνα της ζωής στην ελληνική ε...
Άπαντα Παπαδιαμάντη: Το μυρολόγι της φώκιας και άλλα διηγήματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Το μυρολόγι της φώκιας και άλλα διηγήματα "Τριάντα διηγήματα περιλαμβάνει ο παρών τόμος, δημοσιευμένα από το 1907 έως το 1912. [...] Μέσα σε ένα παπαδιαμαντικό διήγημα συχνά έχει την αίσθηση ο αναγνώστης ότι εν σπέρματι εμπεριέχονται δεκάδες άλλα μικρά ή μεγάλα δράματα, ιστορίες καθημερινές, κάποτε ευτράπελες, πρόσωπα που ζητούν υπόσταση και δικαίωση μες στη γραφή, ένας κόσμος ολόκληρος [...]. Οι ήρωες του Παπαδιαμάντη, ταπεινοί, καταφρονεμένοι, αφελείς και εν τέλει αθώοι ακόμα και με τις μικρές ή μεγάλες κακίες τους, ζουν μια δύσκολη ζωή και γνωρίζουν συχνά ένα ά...
Βαρδιάνος στα σπόρκα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Μαλλιάρης Παιδεία (2014)
Ο μοναχογιός της Σκεύως βρίσκεται σ' ένα από τα καράβια, "τα σπόρκα", που περνούν την καραντίνα στο νησάκι Τσουγκριά, απέναντι στη Σκίαθο. Είναι η μεγάλη επιδημία της χολέρας του 1865 (και ο Παπαδιαμάντης, που ήταν τότε δεκατεσσάρων χρονών, ασφαλώς θα θυμόταν ζωηρά τις λεπτομέρειες). Για να δει και να περιποιηθεί το παιδί της, που το είχε προσβάλει η αρρώστια, η Σκεύω καταφέρνει, ντυμένη αντρικά, να την προσλάβουν "βαρδιάνο" στα καράβια και να πετύχει το σκοπό της. Με κέντρο την απλή αυτή υπόθεση πετυχαίνει ο Παπαδιαμάντης να μας δώσει έναν πίνακα πλούσιο σε ποικιλίες, σε α...
Βόλος: Μια πόλη στη λογοτεχνία
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2001)
[...] Στριμωγμένος ανάμεσα σε βουνό και σε θάλασσα ο Βόλος -η πρωτεύουσα ενός νομού, που άλλοι τον παρομοιάζουν με δαγκάνα και άλλοι με μισάνοιχτη αγκαλιά-, φαίνεται να βρίσκεται στο σημείο τομής ενός νοερού ελλαδικού σταυρού. Τύχη και συνάμα ατυχία για τους κατοίκους του: Να ξέρουν ότι ισορροπούν ανάμεσα στη μητρόπολη του Νότου (Αθήνα) και στην πρωτεύουσα των Βαλκανίων (Θεσσαλονίκη), να αισθάνονται το κέντρο μιας ευθείας που ενώνει το Ιόνιο με τα παραλία της Μικρασίας [...] "Όχι, όχι. Δεν είναι μια συνηθισμένη επαρχιακή πόλη ο Βόλος. Έχει κάτι το αλλιώτικο, κάτι το ξεχωρι...
Γερά σώματα δια τα αγόρια και τα κορίτσια μας
Blake William 1757-1827
Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) (1991)
Γουτού Γουπατού
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Εκδόσεις Παπαδόπουλος (2004)
Τα βιβλία από τη σειρά Τα Ελληνικά, που αγαπήσατε περισσότερο, μικραίνουν σε μέγεθος, γεμίζουν διασκεδαστικά παιχνίδια και γρίφους και μπαίνουν στη βαλίτσα των διακοπών σας.
Γουτού Γουπατού
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Εκδόσεις Παπαδόπουλος (2011)
Ο Μανωλιός είναι ένα παιδί διαφορετικό από τα άλλα: μιλάει με δυσκολία, σέρνει το βήμα του και μπορεί να πιάσει μόνο με το ένα χέρι. Έχει όμως χρυσή καρδιά, και όταν σώζει τα παιδιά από τους μάγκες της επάνω γειτονιάς, γίνεται ο ήρωας όλων. Ένα διήγημα με νόημα που παραμένει επίκαιρο.
Διηγήματα
Συλλογικό έργο
Επικαιρότητα (1996)
Μια σειρά διηγημάτων Ελλήνων πεζογράφων της παλαιότερης λογοτεχνίας μας που έχουν ως κοινό θεματικό κέντρο του ιερέα. Ο ιερέας, μέσα στην ενοριακή παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι ένα πρόσωπο σεβαστό και ο ρόλος του είναι πολύπλευρος και σημαντικός για τη ζωή της κοινότητας, ιδιαίτερα στα χωριά και στις παλιότερες εποχές, που δεν υπήρχαν οι σημερινές δυνατότητες συγκοινωνίας και επικοινωνίας. Έτσι, παράλληλα με τη μορφή του ιερέα, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με παλαιότερες μορφές ζωής, με παλαιότερα ήθη της ελληνικής υπαίθρου, μέσα από ζωντανές λογοτεχνικές γραφές....