Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Papadiamántis Aléxandros
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
Χριστουγεννιάτικα διηγήματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Άγκυρα (2001)
Διαβάζοντας Παπαδιαμάντη στις μέρες μας, γνωρίζουμε όχι μόνο έναν κόσμο που φεύγει, αν δεν έχει κιόλας φύγει, αλλά προπάντων μια στάση ζωής, έναν τρόπο να βλέπουμε γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις στην κάθε φορά επίκαιρη πραγματικότητα. Πώς βιώνεται π.χ. η μετοχή στην ανθρώπινη κοινότητα, η συμπάθεια στη σχέση των ανθρώπων με τα ποικίλα δεινά τους, η διάκριση και επιλογή ανάμεσα στο αληθινό και στο ψεύτικο. Μια στάση ζωής σμιλεμένη μέσα από αιώνες παράδοσης και πολιτισμού, στέρεη και πάντα πολύτιμη. Θησαυρός που μπορούν να τον ανακαλύψουν και οι καινούριες γενιές μέσα στ...
Στο Χριστό στο κάστρο
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Δημιουργία (2001)
Όταν έφθασαν εις το Κάστρον και εισήλθον εις τον ναόν του Χριστού, τόσον θάλπος εθώπευσε την ψυχήν των, ώστε, αν και ήσαν κατάσκοποι, και αν και ενύσταζόν τινες αυτών ησθάνθησαν τόσον την χαράν του να ζώσι και του να έχωσι φθάσει αισίως εις το τέρμα της πορείας των, εις τον ναόν του Κυρίου, ώστε τους έφυγε πάσα νύστα και πάσα κόπωσις... ... Έφεξεν ο Θεός την χαρμόσυνον ημέραν, και οι αιπόλοι εφιλοτιμήθησαν να σφάξωσι και ψήσωσι δύο τρυφερά ερίφια, ενώ οι υλοτόμοι είχαν φέρει από το βουνόν πολλάς δωδεκάδας κοσσύφια αλατισμένα... ... Και έφαγον πάντες και ηυφράνθησαν, ε...
Ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων για το Άγιον Όρος
Συλλογικό έργο
Ιωλκός (2000)
[...] Κατά την ανθολόγηση καταβλήθηκε προσπάθεια, ώστε να καλυφθεί σφαιρικά η καθημερινή, η λατρευτική ζωή, το περιβάλλον, οι συνήθειες, τα "άνθη" που βλάστησαν στην αθωνική Έρημο. Επιχειρήθηκε γλωσσική ενοποίηση και συγχρονισμός με τη σύγχρονη γλωσσική αντίληψη, διατηρήθηκαν όμως οι ιδιοτυπίες που εκφράζουν και το ύφος των συγγραφέων, όπως π.χ. του Νίκου Καζαντζάκη (μάχονταν αντί μαχόταν στο τρίτο πρόσωπο του ενικού στον Παρατατικό χρόνο και μαχόντουσαν στο τρίτο του πληθυντικού). Διορθώθηκαν σιωπηρά αβλεπτήματα ή λάθη οφειλόμενων σε άγνοια των αγιορείτικων δεδομένων. Σ...
Νεοελληνικά αναγνώσματα
Συλλογικό έργο
Δίδυμοι (2000)
Ο εκδοτικός οίκος "Δίδυμοι" προσφέρει σήμερα, με συγκίνηση, στο αναγνωστικό κοινό, ένα ακόμη εκπαιδευτικό βιβλίο, του έτους 1931, σε ανατύπωση, από το οποίο οι νέοι μαθητές της εποχής, έμαθαν να αγαπούν την Ελλάδα και να σέβονται, πάνω απ' όλα, γονείς δασκάλους και πρεσβύτερους. Είναι ένα εκπαιδευτικό βιβλίο γραμμένο από μια πλειάδα κορυφαίων Ελλήνων λογοτεχνών που τα έργα τους λάμπρυναν τα ελληνικά γράμματα, στις αρχές του 20ου αιώνα. Πιστεύουμε ότι οι σύγχρονοι νέοι, διαβάζοντας τη σειρά των Αναγνωστικών της γενιάς των παππούδων ή γονιών τους, τα οποία εδώ και μερικ...
Του αγίου δωδεκαημέρου
Νομικός Ανδρέας Ν.
Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (2000)
Αρκετά διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Χαρούμενο σπίτι" και "Χαρούμενα παιδιά", που εκδίδονταν από την Αποστολική Διακονία και ξεχώρισαν για τη γλαφυρότητα του ύφους τους, το λαογραφικό, ηθογραφικό και, κυρίως, το θρησκευτικό και εθνικό χαρακτήρα τους, και με τα οποία γαλουχήθηκαν αρκετές γενιές, συγκεντρωμένα αναδημοσιεύονται από την Αποστολική Διακονία στην νέα σειρά διηγημάτων υπό το γενικό τίτλο: "Τα γιορτινά μας", που θα ολοκληρωθεί σε 4 τόμους.
Το μοιρολόγι της φώκιας. Όνειρο στο κύμα. Έρως - ήρως
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Εκδόσεις Παπαζήση (2000)
Η Ελληνική σειρά ILS Λογοτεχνία βασίστηκε στην πρωτότυπη ιδέα της Αγγλικής σειράς ILS (International Learning System), επεξεργάζεται μόνο αυθεντικά λογοτεχνικά κείμενα, χωρίς συντομεύσεις, απλοποιήσεις ή άλλες πρεμβάσεις, και απευθύνεται σε αλλογενείς και ομογενείς μέσης και προχωρημένης ελληνομάθειας. Από την Ελληνική σειρά ILS φιλοδοξούμε να παρουσιαστεί μία συλλογή τίτλων με αντιπροσωπευτικά έργα μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών, από τον Παπαδιαμάντη μέχρι τους σύγχρονους, που θα λειτουργεί ως συμπληρωματικό διδακτικό υλικό στην διδασκαλία της Νέας Ελληνικής γλώσσας και λογοτ...
Η φόνισσα και ανθολόγηση διηγημάτων. Κριτικά σημειώματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
DeAgostini Hellas (2000)
Όνειρο στο κύμα και άλλα διηγήματα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1999)
Σαν τον ήχο του νάϊ που παίζει στους δρόμους της Αθήνας ο ξεπεσμένος δερβίσης στο ομώνυμο διήγημα, έτσι ακούγεται και η φωνή του Παπαδιαμάντη (1851-1911), αυτού του άρχοντα της ελληνικής γλώσσας, στα 23 αριστουργηματικά διηγήματα που ανθολογούνται στον παρόντα τόμο. Αυτό το καλαμένιο νάϊ που παίζει ο ξένος μουσουλμάνος, όπως ακριβώς και η φωνή του Παπαδιαμάντη, "κατά δύο κοκκίδας διαφέρει διά να είναι το Ναι, οπού είπεν ο Χριστός. Το Ναι το ήμερον, το ταπεινόν, το πράον, το Ναι το φιλάνθρωπον."