Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Όσο ζω και αναπνέω δε θα πάψω να υμνώ το Χριστό μου, να περιγράφω τη φύση και να ζωγραφίζω με στοργή τα γνήσια ελληνικά έθη". Έτσι προσδιόρισε ο Παπαδιαμάντης το περιεχόμενο του έργου του. Έτσι και στα "Πασχαλινά Διηγήματα" μας παίρνει από το χέρι, καταδεκτικός και γαλήνιος, στη Σκιάθο ή στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, και γινόμαστε μαζί του ευλαβικοί προσκυνητές του Εσταυρωμένου, στολίζουμε μαζί με τις Σκιαθίτισσες τον Επιτάφιο, απολαμβάνουμε τα ανοιξιάτικα τοπία, χαμογελάμε στα παιδιά που καμαρώνουν τη στολισμένη τους λαμπάδα και κρατούν την "κοκκώνα" τους, και το Πάσχα...

Το βαθύτερο θεμέλιο της ελπίδας και της χαράς που χαρακτηρίζει την Ορθοδοξία και διαπερνά όλη της τη λατρεία είναι η ανάσταση. Το Πάσχα, το κέντρο της ορθόδοξης λατρείας, είναι μια έκρηξη χαράς, της ίδιας χαράς που ένιωσαν οι μαθητές όταν είδαν τον αναστημένο Σωτήρα. Είναι η έκρηξη της κοσμικής χαράς για το θρίαμβο της ζωής μετά την αφόρητη θλίψη για το θάνατο... Αυτή, την βιωμένη χαρά της Αναστάσεως, αντικατοπτρίζουν ποικιλοτρόπως τα "Πασχαλινά διηγήματα" που συγκεντρώθηκαν στον ανά χείρας τόμο. Τα διηγήματα αυτά, αν και επέλεξε ασφαλώς με εικαστικά κριτήρια ο Γ. Κόρδης,...

Τα πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη θα φέρουν τον αναγνώστη στο κλίμα των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης, αλλά και στον κόσμο του Σκιαθίτη διηγηματογράφου. Για να μεταφερθεί ο αναγνώστης στην εποχή του Παπαδιαμάντη, αποφασίστηκε να παρουσιαστούν τα κείμενα όπως κυκλοφόρησαν στην πρώτη τους δημοσίευση σε εφημερίδες ή περιοδικά της εποχής (ή, στις περιπτώσεις που αυτό δεν κατορθώθηκε, σε μια όσο το δυνατόν πιο παλιά έκδοση). Είναι χαρακτηριστική η ορθογραφία εκείνων των καιρών και δίνει την εικόνα μιας φάσης στην εξέλιξη της ιστορικής ορθογραφίας της γλώσ...

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, χωρίς περικοπές, σε ένα υπέροχο γιορτινό βιβλίο!

Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησίες, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, χωρίς περικοπές, σε ένα υπέροχο γιορτινό βιβλίο!

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης μας χαρίζει ιστορίες και αναμνήσεις μιας αλλοτινής εποχής με φόντο την πιο λαμπρή γιορτή, το Πάσχα. Μεγάλοι και παιδιά είναι οι ήρωες στα κλασικά πια διηγήματά του, που δημιουργούν στο νου εικόνες πλημμυρισμένες από ανοιξιάτικες μυρωδιές, πίστη, έθιμα και παραδόσεις, νοσταλγία και ελπίδα. Τα πιο αγαπημένα διηγήματα για το Πάσχα, με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά σε ένα μοναδικό γιορτινό βιβλίο.

Κανόνες, κοντάκια, αναστάσιμα απολυτίκια και καταβασίες ήταν ακούσματα γνωστά στον Παπαδιαμάντη, τα οποία διαμόρφωσαν ως έναν βαθμό την οπτική και, συνεπώς, τη γραφή του, η Ορθοδοξία είναι παρούσα, συγγράφει με τον λογοτέχνη, του υπαγορεύει. Τα Πασχαλινά Διηγήματα που συγκροτούν αυτό τον τόμο μεταφέρουν τους αναγνώστες σε εποχές αλλοτινές, αυθεντικές, όπου το βίωμα των αγίων ημερών ήταν όντως βίωμα. Η εύχυμη γλώσσα τους, οι γλαφυρές περιγραφές, η γνησιότητα των ηρώων, οι συγκινητικές συνομιλίες τους, οι αναμνήσεις τους, μαγεύουν εδώ και εκατό και πλέον χρόνια από τον θά...

Τα "Πασχαλινά διηγήματα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη εξακολουθούν, έναν και πλέον αιώνα, χάρη στη διαχρονική και απαράμιλλη αξία τους, να συναρπάζουν και να γοητεύουν το αναγνωστικό κοινό. Ο μεγάλος Έλληνας λογοτέχνης κατόρθωσε να εκφράσει βαθύτερες πτυχές του ψυχισμού των ηρώων του, εξωτερικεύοντας ανάγλυφα τα συναισθήματά τους, μέσα από γεγονότα και καταστάσεις που διαδραματίζονται κατά τις ημέρες του Πάσχα, με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η μεγαλόπνοη και πηγαία γραφή του, με σημείο αναφοράς τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη χαρά της άνοιξης και το βίωμα της Ανάστασης, καθώς επίση...

Εννέα ιστορίες και ένα ποίημα που γιορτάζουν την πιο λαμπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης, που ταξιδεύουν σε κατακόκκινα λιβάδια γεμάτα παπαρούνες, τρεμολάμπουν μαζί με τις αναστάσιμες λαμπάδες, ταξιδεύουν σε ήθη κι έθιμα της πατρίδας μας. Εμπνευσμένα από κείμενα μερικών από τους πιο αγαπημένους Έλληνες, κλασικούς συγγραφείς: Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, Παύλο Νιρβάνα, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Διονύσιο Σολωμό, Γεώργιο Σουρή.

Αχ, πατρίδα µου µικρή, πόσο µεγάλη είναι η θρησκεία σου! Το "Πάσχα των Ελλήνων" είναι θησαυρός. Το ζεις και ρουφάς τα δευτερόλεπτά του, αναπνέεις τα αρώµατά του, ζεις στιγµές γεµάτες µαγεία, αχόρταστη µαγεία. Εννέα ιστορίες και ένα ποίημα που γιορτάζουν την πιο λαµπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης, που ταξιδεύουν σε κατακόκκινα λιβάδια γεµάτα παπαρούνες, τρεµολάµπουν µαζί µε τις αναστάσιµες λαµπάδες, ταξιδεύουν σε ήθη κι έθιµα της πατρίδας µας. Εµπνευσµένα από κείμενα μερικών από τους πιο αγαπηµένους Έλληνες, κλασικούς συγγραφείς: Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Αλέ...

Ο Παπαδιαμάντης νοιάστηκε για τα πάντα, όχι σαν ανέστιος πολυπράγμων ή εντυπωσιοθήρας, αλλά ως βαθύτατος ανθρωπολόγος και κοινωνικός ανθρωπογνώστης που φιλοσοφεί τη ματαιότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων: υπήρξε ο αυθεντικός λογοτέχνης που αρέσκεται να παίρνει θέση για τη μοίρα του κόσμου του. Γι' αυτό ο θησαυρισμός των γνωμολογικών του στιγμών αποδεικνύει ακόμη και σήμερα την επάρκεια του παπαδιαμαντικού πνεύματος και την κλασική ενέργεια του λόγου του: ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης διδάσκει γραφή, διδάσκει και ζωή. Κι όλα αυτά με την προσδοκία να λυτρώσει τη χαμένη ευαισθησία μ...

"Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης αγαπούσε τα γράμματα και τα βιβλία. Αυτό που κυριάρχησε, όμως, στη ζωή του ήταν η ζωγραφική. Μεγαλώνοντας του δημιουργήθηκε ο πόθος να γίνει λογογράφος, να γράφει διηγήματα, κι έτσι ζωγράφιζε με την πένα του. Το ταλέντο του αυτό και η προσωπική του μελέτη και γνώση τον έφτασαν στην ψηλότερη κορυφή της εθνικής μας λογοτεχνίας, γιατί ήταν αληθινός δημιουργός. Στα διηγήματά του με ήρωες παιδιά αφηγείται τις παιδικές του αναμνήσεις. Σε αυτό, παρουσιάζει την εικόνα της παιδικής ορφάνιας, είναι ύμνος για τη χαμένη μάνα που είναι αναντικατάστατη, και δ...