Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Παπαδιαμάντης υπήρξε κατεξοχήν ο ζωγράφος της λαϊκής ψυχής. Στα διηγήματά του έχει "δεσμεύσει" αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί ελληνική λαϊκή μυθολογία. Οι απλοί άνθρωποι, τα ήθη και τα έθιμά τους, οι αγωνίες και οι προσδοκίες τους αλλά και το νησιώτικο τοπίο, οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές τελετές είναι κάποια από τα υλικά με τα οποία ο συγγραφέας χτίζει αυτά τα δεκαέξι θαυμάσια διηγήματα.

"Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης αγαπούσε τα γράμματα και τα βιβλία. Αυτό που κυριάρχησε, όμως, στη ζωή του ήταν η ζωγραφική. Μεγαλώνοντας του δημιουργήθηκε ο πόθος να γίνει λογογράφος, να γράφει διηγήματα, κι έτσι ζωγράφιζε με την πένα του. Το ταλέντο του αυτό και η προσωπική του μελέτη και γνώση τον έφτασαν στην ψηλότερη κορυφή της εθνικής μας λογοτεχνίας, γιατί ήταν αληθινός δημιουργός. Στα διηγήματά του με ήρωες παιδιά αφηγείται τις παιδικές του αναμνήσεις. Σε αυτό, παρουσιάζει την εικόνα της παιδικής ορφάνιας, είναι ύμνος για τη χαμένη μάνα που είναι αναντικατάστατη, και δ...

Ο Παπαδιαμάντης νοιάστηκε για τα πάντα, όχι σαν ανέστιος πολυπράγμων ή εντυπωσιοθήρας, αλλά ως βαθύτατος ανθρωπολόγος και κοινωνικός ανθρωπογνώστης που φιλοσοφεί τη ματαιότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων: υπήρξε ο αυθεντικός λογοτέχνης που αρέσκεται να παίρνει θέση για τη μοίρα του κόσμου του. Γι' αυτό ο θησαυρισμός των γνωμολογικών του στιγμών αποδεικνύει ακόμη και σήμερα την επάρκεια του παπαδιαμαντικού πνεύματος και την κλασική ενέργεια του λόγου του: ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης διδάσκει γραφή, διδάσκει και ζωή. Κι όλα αυτά με την προσδοκία να λυτρώσει τη χαμένη ευαισθησία μ...

Εννέα ιστορίες και ένα ποίημα που γιορτάζουν την πιο λαμπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης, που ταξιδεύουν σε κατακόκκινα λιβάδια γεμάτα παπαρούνες, τρεμολάμπουν μαζί με τις αναστάσιμες λαμπάδες, ταξιδεύουν σε ήθη κι έθιμα της πατρίδας μας. Εμπνευσμένα από κείμενα μερικών από τους πιο αγαπημένους Έλληνες, κλασικούς συγγραφείς: Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, Παύλο Νιρβάνα, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Διονύσιο Σολωμό, Γεώργιο Σουρή.

Αχ, πατρίδα µου µικρή, πόσο µεγάλη είναι η θρησκεία σου! Το "Πάσχα των Ελλήνων" είναι θησαυρός. Το ζεις και ρουφάς τα δευτερόλεπτά του, αναπνέεις τα αρώµατά του, ζεις στιγµές γεµάτες µαγεία, αχόρταστη µαγεία. Εννέα ιστορίες και ένα ποίημα που γιορτάζουν την πιο λαµπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης, που ταξιδεύουν σε κατακόκκινα λιβάδια γεµάτα παπαρούνες, τρεµολάµπουν µαζί µε τις αναστάσιµες λαµπάδες, ταξιδεύουν σε ήθη κι έθιµα της πατρίδας µας. Εµπνευσµένα από κείμενα μερικών από τους πιο αγαπηµένους Έλληνες, κλασικούς συγγραφείς: Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Αλέ...

Εις τα διηγήματα, όσα εδημοσίευσα κατά καιρούς ο υποφαινόμενος τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα ενεπνεύσθην, αληθώς, από τας αναμνήσεις μου και τα αισθήματα μου, τα οποία θέλγουσιν και συγκινούσιν εμέ αυτόν - ίσως και ολίγους φιλαναγνώστας [...] Έπειτα ουδαμού σχεδόν θα εύρηται ότι επέζησα βεβιασμένην θέσιν ή πλοκήν, όπως γαλβανίσω την περιέργειαν του αναγνώστου. Όπου γίνεται λόγος περί ξενιτεμένων, οίτινες επιστρέφουσι μετά μακράν απουσία ή στέλλουσι γράμματα μετά υλικής παρηγορίας εις τους οικείους, ταύτα όλα βασίζονται επί της πραγματικότητος [...] Αλλά τα πλείστα των υπ' εμού...

"Όσο ζω και αναπνέω δε θα πάψω να υμνώ το Χριστό μου, να περιγράφω τη φύση και να ζωγραφίζω με στοργή τα γνήσια ελληνικά έθη". Έτσι προσδιόρισε ο Παπαδιαμάντης το περιεχόμενο του έργου του. Έτσι και στα "Πασχαλινά Διηγήματα" μας παίρνει από το χέρι, καταδεκτικός και γαλήνιος, στη Σκιάθο ή στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, και γινόμαστε μαζί του ευλαβικοί προσκυνητές του Εσταυρωμένου, στολίζουμε μαζί με τις Σκιαθίτισσες τον Επιτάφιο, απολαμβάνουμε τα ανοιξιάτικα τοπία, χαμογελάμε στα παιδιά που καμαρώνουν τη στολισμένη τους λαμπάδα και κρατούν την "κοκκώνα" τους, και το Πάσχα...

Το βαθύτερο θεμέλιο της ελπίδας και της χαράς που χαρακτηρίζει την Ορθοδοξία και διαπερνά όλη της τη λατρεία είναι η ανάσταση. Το Πάσχα, το κέντρο της ορθόδοξης λατρείας, είναι μια έκρηξη χαράς, της ίδιας χαράς που ένιωσαν οι μαθητές όταν είδαν τον αναστημένο Σωτήρα. Είναι η έκρηξη της κοσμικής χαράς για το θρίαμβο της ζωής μετά την αφόρητη θλίψη για το θάνατο... Αυτή, την βιωμένη χαρά της Αναστάσεως, αντικατοπτρίζουν ποικιλοτρόπως τα "Πασχαλινά διηγήματα" που συγκεντρώθηκαν στον ανά χείρας τόμο. Τα διηγήματα αυτά, αν και επέλεξε ασφαλώς με εικαστικά κριτήρια ο Γ. Κόρδης,...

Τα πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη θα φέρουν τον αναγνώστη στο κλίμα των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης, αλλά και στον κόσμο του Σκιαθίτη διηγηματογράφου. Για να μεταφερθεί ο αναγνώστης στην εποχή του Παπαδιαμάντη, αποφασίστηκε να παρουσιαστούν τα κείμενα όπως κυκλοφόρησαν στην πρώτη τους δημοσίευση σε εφημερίδες ή περιοδικά της εποχής (ή, στις περιπτώσεις που αυτό δεν κατορθώθηκε, σε μια όσο το δυνατόν πιο παλιά έκδοση). Είναι χαρακτηριστική η ορθογραφία εκείνων των καιρών και δίνει την εικόνα μιας φάσης στην εξέλιξη της ιστορικής ορθογραφίας της γλώσ...