Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Πιστεύω ότι η δουλειά του Γιάννη Δήμου «Σκιές σιωπής» μπορεί να ερμηνευτεί ως μια πάλη μεταξύ περιορισμού και φυγής, μεταξύ φωτός και σκοταδιού, μεταξύ στατικού και κινούμενου. Μία από τις πιο αξιοσημείωτες εικόνες της σειράς, στην οποία αναφέρθηκα πριν, υλοποιεί την ισορροπία αυτή με την μορφή ενός πανοράματος όπου τα τείχη του χωριού κλείνουν το μεγαλύτερο μέρος της θέας, αλλά στη μέση υπάρχει μία οπή που αφήνει να φανεί ένα τοπίο -φανταστικό, χωρίς σκιές- με βουνά και ουρανό. Η φωτογραφία αυτή μας αφήνει με μία καρποφόρα αμφιβολία: βρισκόμαστε μέσα ή έξω; Δεν μπορο...

Το Ριζάρειο Ίδρυμα, που συστήθηκε από τους αυταδέλφους Μάνθο και Γεώργιο Ριζάρη και επί 160 χρόνια μέχρι σήμερα υπήρξε "τροφός χιλιάδων πεπαιδευμένων ωφελησάντων πολλαπλώς το Έθνος και την Ορθοδοξία", θέλοντας να τιμήσει τον Ρωσικό λαό και τη Ρωσία, δεύτερη ουσιαστικά πατρίδα αυτών των υψηλοφρόνων Ελλήνων ευεργετών, προβαίνει σήμερα στη συμβολική κίνηση της έκδοσης του ανά χείρας τόμου με τον εύγλωττο τίτλο: "Ρωσία, 100 χρόνια - Φωτογραφικές Μαρτυρίες". Πρόκειται, κατά την ταπεινή μας γνώμη, για ιστορικό λεύκωμα, μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα. Στις σελίδες του παρελαύνο...

Ο "Οδυσσέας" ("Ulysses") του Τζαίημς Τζόυς παραμένει αυτό που είχε προφητέψει ο Τ.Σ. Έλιοτ στις αρχές του εικοστού αιώνα: "Το βιβλίο στο οποίο όλοι χρωστάμε κι από το οποίο κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει". Το "Ulysses, Οδηγός ανάγνωσης", του Άρη Μαραγκόπουλου, με διεισδυτικότητα και απολαυστικό τρόπο αναζωογονεί και εμπνέει την ανάγνωση αυτού του -κατά γενική ομολογία- πιο ανορθόδοξου βιβλίου στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

[...] Δεν πάνε χρόνια πολλά που μεταξύ μας οι γείτονες είχαμε αμυδρή εικόνα ο ένας για τον άλλο. Μόνο ψίθυρους ακούγαμε. Και από την ιστορία που διαβάζαμε καταλαβαίναμε ότι μπορεί μεταξύ μας και να μοιάζουμε. Δεν πάει καιρός πολύς που τα γραφτά ο ένας του άλλου δεν τα καλογνωρίζαμε. Τα παράθυρα της αυλής μας ήταν κλειστά. Πόσο ανοιχτά όμως παραμένουν άραγε σήμερα; Τόσο όσο να μπορέσουν να ανοίξουν ακόμα περισσότερο. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι που οδήγησε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Ελλάδας να μπει ξανά στην περιπέτεια ενός "Εργαστηρίου Βαλκάνιων Πεζογράφων". Δημιουργική, π...

Μια αφήγηση παθιασμένων συγκρούσεων στην αναπτυσσόμενη αστική Αμερική του 19ου αιώνα. Η ιστορία της Κάθριν Σλόπερ, του σκληρού πατέρα της και του προικοθήρα αρραβωνιαστικού της είναι μια σύγκρουση αρπακτικών αρσενικών που διεκδικούν, μέσα από παραδοσιακούς και μη διαύλους, την εξουσία. Η στάση της Κάθριν Σλόπερ είναι η γενναία στάση της γυναίκας που, πολεμώντας να διεκδικήσει τη διαφορά της, έξω από τους πάγιους ανδρικούς κανόνες, συντρίβεται. Η Πλατεία Ουάσιγκτον, το σκηνικό όπου διαδραματίζεται το μυθιστόρημα, είναι ένας προκατακλυσμιαίος τόπος όπου δοκιμάζεται η αθωότητα...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της αναδρομής στο έργο του Krzysztof Kieslowski που οργανώθηκε από το 36ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (3-12 Νοεμβρίου 1995), το συντονισμό της οποίας είχε ο Θρασύβουλος Γιάτσιος. Περιέχονται τα κείμενα: Κείμενα και συνεντεύξεις του Kieslowski - Γιατί γυρίζω ταινίες - Δέκα κινηματογραφικές εντολές - Ο Kieslowski για τον Kieslowski - Για το σενάριο - Η δραματουργία του πραγματικού Για τον Kieslowski - Danusia Stok, "Εισαγωγή στον Kieslowski" - Νίκος Κολοβός, "Ο ειρμός του τυχαίου" - Jerzy Plazewski, "Τα μονοπάτ...

... Στεκόταν σε κάθε εικόνα ξεχωριστά για να τη μελετήσει. Ξεχνούσε τις άλλες και συγκεντρωνόταν σ‘ αυτήν. Προσηλωνόταν, έπεφτε πάνω της με ένα περίεργο πάθος esthete, την αφρουγκραζόταν, τη μύριζε, αισθανόταν στο πετσί του και μέχρι μέσα του την ανατριχίλα, όταν τολμούσε να μπεί στον δικό της κόσμο από κάποια μισάνοιχτη - και ίσως - απαγορευμένη πόρτα. Κάθε φωτογραφία είναι μια λίμνη δίχως βυθό. Ένιωθε μιαν ηδονή όταν, έπειτα από ώρες παρατήρησης, γδυνόνταν πια, έβγαζε ό,τι είχε μάθει στη ζωή του, το πετούσε πέρα και κολυμπούσε στα κρύα άγνωστα νερά της φωτογραφημένης ζωής...