Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' ένα μεγάλο ευρωπαϊκό στάδιο, οι θεατές καθηλώνονται για μια ολόκληρη εβδομάδα στο λεγόμενο "Ματς του Αιώνα". Εκατοντάδες τερατώδεις φιγούρες, κάτι μεταξύ γατόπαρδου και μπαμπουίνου, έχουν καταλάβει τον αγωνιστικό χώρο... Το Ματς έχει μετατραπεί σε εφιάλτη, μια αμερικανική ταινία φρίκης, που παρακολουθούν αποχαυνωμένα πλήθη. Μια παρέα νεαρών προσπαθεί να απελευθερώσει τον έγκλειστο κόσμο. Το παιχνίδι αποκτά, μέσα από μια σειρά απρόοπτα, τη μορφή ενός τρομακτικού video game: οι φίλοι πρέπει να συγκεντρώσουν τα οκτώ γράμματα της λέξης "ελευθερία", διακινδυνεύοντας σε κάθε β...

Θέμα του βιβλίου είναι η ιστορία ενός ληστή τραπεζών, ο οποίος στη δεκαετία του 1980 ήταν ο υπ' αριθμόν ένα καταζητούμενος στην Αυστρία. Λήστευε τράπεζες (κάποτε δύο και τρεις την ίδια μέρα) κι ύστερα εξαφανιζόταν τρέχοντας, συχνά επί τέσσερις συνεχείς ημέρες. Στη διάρκεια μιας ανάκρισης στην αστυνομία πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε στα δάση της Βιένης. Υπήρξε πραγματικός μαραθωνοδρόμος και είχε το παρατσούκλι "Ρόνι ο καραμπίνας" (Pumpgun Ronnie), εξαιτίας του όπλου που χρησιμοποιούσε και της μάσκας του Ρίγκαν με την οποία κάλυπτε το πρόσωπό του. Το ψυχολογικό...

Ο "Κύκνος", μια αφήγηση μαγικού ρεαλισμού γραμμένη από το μεγαλύτερο σύγχρονο Ισλανδό συγγραφέα: ένα κορίτσι στην αρχή της εφηβείας του εγκαταλείπει την πόλη και βρίσκει καταφύγιο στην οικογένεια ενός αγρότη. Οι χαρακτήρες, που ιχνογραφούνται ως συλλογικά στερεότυπα στην αρχή του έργου για να καταλήξουν στο τέλος σε πραγματικούς ανθρώπους με σάρκα και οστά, αναδεικνύουν με αριστουργηματικό τρόπο τη σύγκρουση ανάμεσα στην αστική και την αγροτική ζωή, ανάμεσα στην τεχνολογική πρόοδο και την επιθυμία για το ασφαλές παρελθόν. "Πολλές μέρες αφότου είχα διαβάσει τον "Κύκνο" συ...

Σαν να διαβάζεις το εικονογραφημένο σενάριο για ένα φιλμ νουάρ που δεν έχει ακόμη γυριστεί. (Περ. Dazed & Confused) Είχε απόλυτη πίστη στον εαυτό του. Οι μουσικοί απολάμβαναν την εμπειρία της συνεργασίας με έναν επιστήμονα. Οι πρόβες στο Λονδίνο ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικές. Ο τρόπος με τον οποίο απέδιδε ο Ντόρλαν το κείμενο ήταν πηγή έμπνευσης, χωρίς να χρειάζεται να παριστάνουν πως καταλάβαιναν την επιστημονική διάλεκτο. Ήταν σαν να άκουγαν έναν ποιητή να απαγγέλλει στίχους σε μια ξένη γλώσσα. Συντονίζονταν με τις διακυμάνσεις και τον τόνο της φωνής του και δημιούργ...

Ο Τάκης, προτού γίνει "θείος", ήταν ένα αγόρι ελαφρώς κλειστό, απόφοιτος Νομικής και απίθανος σφυριχτής μπλουζ και αυτοσχέδιων κομματιών. Ξαφνικά, το 1951, αλλάζουν όλα στη ζωή του. Μια σκοτεινή υπόθεση παιδεραστίας βαρύνει τον πατέρα του, μια παλιότερη ερωτική ίντριγκα ρίχνει άγριες σκιές στην οικογένεια, ενώ ο πόλεμος της Κορέας του υπόσχεται μια ελκυστική κάθαρση απ' όλα όσα τον βασανίζουν. Κι έτσι ξεκινά να γίνει εθελοντής πολεμιστής, αφήνοντας πίσω του τα οικογενειακά στίγματα και τις δύο αδερφές του, που, μέσα απ' την απουσία του, θα αναδείξουν μια απέραντη αγάπη και...

...Τον θείο Τάκη δεν τον συνάντησα ποτέ. Άλλοι λένε πως χάθηκε στην Κορέα, άλλοι πως ζει και καμιά φορά περνά να δει την αδερφή του, τη θεία Τέτη, που ζει στην Πόλη, άλλοι πως τον βλέπουν στα παλιά καφενεία της Ομόνοιας. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο θείος Τάκης έγινε θρύλος στην οικογένειά μας κι έτσι ακριβώς τον κουβεντιάζουν, σαν θρύλο ή σαν αίνιγμα. Στο μεταξύ, συνέβησαν πολλά από τον καιρό που το όνομά του μπλέχτηκε στη ζωή μας αινιγματικά και νοσταλγικά. Εγώ υποπτεύομαι ότι μας παρακολουθεί σφυρίζοντας σκοπούς που ακούγονταν στα νιάτα του, δηλαδή στις αρχές του...

Ο Μπάνι Μανρό είναι ένας ερωτύλος πλασιέ που πουλάει καλλυντικά και όνειρα σε μοναχικές νοικοκυρές στις ακτές της νότιας Αγγλίας. Ο απροσδόκητος θάνατος της γυναίκας του τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα της ζωής του. Γραπώνεται από τον εννιάχρονο μοναχογιό του και μαζί του ξαναπαίρνει τις γνωστές του διαδρομές. Όσο ο Μπάνι απασχολείται με τις "πελάτισσές" του, ο γιος του περιμένει υπομονετικά στο αυτοκίνητο πασχίζοντας να καταλάβει τον κόσμο μέσα από τις σελίδες της εγκυκλοπαίδειάς του. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού/επιστροφής του ασώτου, ο Μπάνι έρχεται αντι...

Το Κατμαντού είναι μια παραμυθένια πόλη - μαγική, πλούσια σε θρύλους και σε μύθους. Για πολλούς αιώνες, ο διαφορετικός πολιτισμός του Νεπάλ και η συγκλονιστική φυσική του ομορφιά σαγήνευαν τους Ευρωπαίους ταξιδιώτες. Στη δεκαετία του '60 και του '70, η διαδρομή από την Ευρώπη στην Ασία έγινε δημοφιλής ανάμεσα στους απογοητευμένους Δυτικούς, που αναζητούσαν τον Παράδεισό τους στην Ανατολή. "Ο δρόμος για το Κατμαντού" είναι η εν μέρει πραγματική και εν μέρει φανταστική περιγραφή του προσκυνήματος που έκανε ο ίδιος ο συγγραφέας από την Τουρκία μέχρι το Νεπάλ, το 1968. Ταξίδεψ...

Ένας άντρας που λατρεύει τα δάχτυλα των γυναικείων ποδιών, δυο κοκόρια που σκοτώνονται ποιο θα πηδήξει περισσότερες κότες, ένας λαγός που φοβάται, ένας βοσκός που ερωτεύεται ένα μεταλλικό χελιδόνι, ένα ζευγάρι άσπρα μποτάκια, μια Ρωσίδα από τα Τρίκαλα, μια νιόπαντρη που ξέρει να παίρνει το καλύτερο γαμήλιο δώρο. Αυτά είναι μερικά από τα κεντρικά θέματα στις παράξενες και τρυφερές ιστορίες του Μηνά Βιντιάδη. Ιστορίες που ισορροπούν με πανούργο ύφος το ερωτικό με το αστείο, το τραγικό με το κωμικό· απολαυστικές ιστορίες όπου ζώα και άνθρωποι επιχειρούν να ξεπεράσουν με ανορθ...

Στη σειρά "Νεοέλληνες κλασικοί/Οδηγίες χρήσης", σύγχρονοι συγγραφείς μας προτείνουν τον προσωπικό τους "Οδηγό ανάγνωσης" για Νεοέλληνες κλασικούς πεζογράφους. Κάθε ανάγνωση αναλαμβάνει να περιλάβει στον τόμο τα απαραίτητα στοιχεία που καθιστούν το έργο που θα προκύψει χρηστικό εργαλείο (εισαγωγή, εκτενή αποσπάσματα από το συνολικό έργο του σχολιαζόμενου συγγραφέα, διαφωτιστικά σχόλια, βιογραφικά στοιχεία κλπ.). Η προσωπική ανάγνωση που προκύπτει από αυτή την "παραγγελία" εκφράζει, άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο, την εκλεκτική συγγένεια του σύγχρονου συγγραφέα προς τον π...

Το θεματικό πλαίσιο της ημερίδας υπαγορεύτηκε από το ίδιο το έργο του Σεφέρη, σε όλες του τις εκφάνσεις: μεταφραστικό, επιστολικό, δοκιμιογραφικό-κριτικό και ποιητικό. Και επίσης από το γεγονός ότι σ' αυτό, όπως ομόφωνα αποδέχεται η κριτική, ο Σεφέρης συνδιαλέγεται ποικιλοτρόπως με την ελληνική και την ξένη λογοτεχνία. Ο ίδιος, εξάλλου, ως γνωστόν, θεωρούσε το έργο του Eliot ως ένα όριο τεχνικής, επειδή ακριβώς ο άγγλος ποιητής και κριτικός κατάφερε να ενσωματώσει σ' αυτό όλη την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση από τη Σαπφώ ως τη σύγχρονή του εποχή. Το ίδιο μπορεί να πει καν...

Ο "Άτλας του ουρανού" θεωρείται ήδη ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του 21ου αιώνα. Ο λόγος: το μυθιστόρημα αυτό αξιοποιεί (και συνδυάζει) με εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο παραδοσιακές και μοντέρνες αφηγηματικές τεχνικές, έχει μια ευφάνταστη πλοκή (που δεν αφήνει τον αναγνώστη να πάρει ανάσα) και διεκπεραιώνει με απολαυστικό τρόπο σύγχρονα ζητήματα, όπως: την παρακμή του δυτικού πολιτισμού, τη δολοφονική αλαζονεία της αμερικανικής εξουσίας, την αγωνία για το μέλλον που ετοιμάζει η τεχνολογική ανάπτυξη. Ο Μίτσελ χαρτογραφεί έναν τελείως διαφορετικό κόσμο: από τη Νέα Ζ...

Ο καθηγητής Σαρλ Βερνέ Γκριμό συζητά σε μια λονδρέζικη παμπ με την παρέα των φίλων του. Προσπαθεί να τους εξηγήσει με βάση κοινωνικά και φυσικά αίτια τις δεισιδαιμονίες που σχετίζονται με τους βρικόλακες και τη συγκεκριμένη που αναφέρεται στο γεγονός ότι κάποιοι νεκροί σηκώνονται από τα φέρετρά τους. Τη συζήτηση διακόπτει προκλητικά ένας ξένος που παρακολουθούσε από μακριά την εξέλιξή της. (...) "Άρα δεν πιστεύετε", συνέχισε ο άλλος, παίρνοντας το γαντοφορεμένο χέρι του από το πιγούνι του ίσα ίσα για να υψώσει το δάχτυλο, "ότι ένας άνθρωπος μπορεί να βγει απ' το φέρετρό...

Ο φιλόσοφος Ντιντερό, το πιο ανήσυχο και ανατρεπτικό πεύμα του 18ου αιώνα, συχνάζει στο Καφέ ντε λα Ρεζάνς, όπου παρακολουθεί τους άλλους να παίζουν σκάκι. Εκεί συναντιέται με τον ανιψιό του περίφημου μουσικού Ραμό, "ένα κράμα ευγένειας και ποταπότητας, λογικής και παραλόγου", και ανοίγεται μαζί του σε μια ατέλειωτη συζήτηση πάνω στην ηθική, τη μουσική κ.λ.π. Το ενδιαφέρον σε αυτό τον πολυθεματικό "σωκρατικό" διάλογο είναι η βαθμιαία μεταμόρφωση που συντελείται στους δύο χαρακτήρες στη διάρκεια της διαλεκτικής μονομαχίας τους· έτσι π.χ. ο θεότρελος ανιψιός αναδεικνύεται συχ...

Αμερική, 1962. Οι ΗΠΑ έχουν χάσει τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα βρίσκονται υπό κατοχή: η ναζιστική Γερμανία κατέχει το ανατολικό μέρος των πρώην ΗΠΑ και οι Ιάπωνες το δυτικό. Οι Αμερικανοί θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η δουλεία έχει νομιμοποιηθεί ξανά. Οι ελάχιστοι Εβραίοι που κυκλοφορούν κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα. Κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε τίποτε. Οι πάντες, πριν από κάθε σημαντική απόφαση, καταφεύγουν στο Ι Τσινγκ! Η κατάσταση είναι, στην κυριολεξία, απερίγραπτη: οι Γερμανοί έχουν δώσει "οριστική λύση" στο "πρόβλημα" της Αφρικής (υποβάλλοντας σε...

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω με φάρμακα, μου λέει η κυρία Β., πες την αλήθεια, τι θέλεις απ' αυτό τον άνθρωπο. Θέλω να ξυπνάει πλάι μου κι ως την τελευταία μέρα της ζωή μου να τον φροντίζω. Θέλω να πεθάνω πρώτη εγώ. Θέλω ένα σημάδι ότι με σκέφτεται και μετά να κοιμηθώ έναν ήσυχο ύπνο.

Το ποιητικό και πεζογραφικό έργο της Ντίνας Παγιάση-Κατσούρη διέπεται από συνέπεια και ενότητα, ιδεολογική, θεματική, κάποτε και τεχνοτροπική. Ιδεολογικά, είναι ανθρωπιστικό· θεματικά, είναι κυπροκεντρικό και, κατά δεύτερο λόγο, διεθνιστικό (το δείχνουν και οι μεταφραστικές της επιλογές στις δύο συλλογές διηγημάτων από αναπτυσσόμενες χώρες)· τεχνοτροπικά, εκφράζει όψεις του μεταπολεμικού λυρικού ρεαλισμού. H εκφορά του ποιητικού λόγου έχει αμεσότητα, ευκρίνεια και δύναμη. Στα διηγήματα διακρίνεται άνεση στην ανέλιξη της πλοκής και στη σύμπλεξη του παρόντος της "ιστορίας"...

Αν και ο Παρθένης αναδεικνύεται ο κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας (1906-1994) κυριαρχεί στο δεύτερο μισό και μάλιστα υπερβαίνει τον Παρθένη κατά το ότι έγινε σχετικά γρήγορα γνωστός και στον διεθνή καλλιτεχνικό χώρο. Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας μελέτησε από νωρίς τις αναζητήσεις της σύγχρονης με αυτόν τέχνης. Το έργο του, σε όλα τα στάδια της μακράς του δημιουργικής πορείας, δέχτηκε επιρροές απ' όλες τις περιοχές των συγχρόνων του εικαστικών ρευμάτων και ιδίως από τον συνθετικό κυβισμό. Ωστόσο, η ψύχραιμη μελέτη...

Ο Νικόλαος Γύζης (1842-1901) θεωρείται, μαζί με τον ομότεχνο φίλο του Νικηφόρο Λύτρα (1832-1904), από τους βασικότερους εκπροσώπους της λεγόμενης Σχολής του Μονάχου. Το 1876, την εποχή δηλαδή που τα ακαδημαϊκά ήθη στο Παρίσι τάραζε η δεύτερη ομαδική έκθεση των Ιμπρεσιονιστών, εκείνος βρισκόταν εκεί. Ωστόσο, ακριβώς όπως κι ο Λύτρας, γύρισε την πλάτη στον ιμπρεσιονισμό και επέστρεψε στο Μόναχο προκειμένου να αναζητήσει το πολύ προσωπικό του αισθητικό όραμα. Η ηθογραφική του παραγωγή, συγγενής εν πολλοίς με εκείνη του Λύτρα, διαφέρει από αυτήν στον αφηγηματικό παλμό, αλλά επ...