Ο πειρασμός της αθωότητας
Bruckner Pascal 1948-
Αστάρτη (1996)
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ελεύθερος, κύριος και δημιουργός του πεπρωμένου σου. Η υπευθυνότητα είναι ένα αβάσταχτο φορτίο· μας αλυσοδένει με τις συνέπειες των πράξεών μας. Πως να απολαύσουμε την ανεξαρτησία μας αποφεύγοντας τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται; Είτε υιοθετώντας την αμεριμνησία και τον εγωισμό του παιδιού είτε φορώντας το μανδύα του θύματος. Ο παιδισμός και η θυματοποίηση είναι οι δύο μεγάλες ασθένειες του σύγχρονου ατόμου, μας λέει ο συγγραφέας της "Μελαγχολικής δημοκρατίας" σε αυτήν την εκπληκτική μελέτη του πάνω στην ψυχολογική, οικογενειακ...
Τα χρόνια του έρωτα και των φιδιών
Aymé Marcel
Αστάρτη (1994)
Η Βουίβρα: ερωτιάρα, κυνική, πανέμορφη και αθάνατη· η αιώνια γυναίκα. Κι ένα σωρό άλλοι συναρπαστικοί χαρακτήρες ζωντανεύουν μέσα σ αυτό το παραμύθι σεξ και μεταφυσικής, που αποτελεί και μια από τις πιο χιουμοριστικές ηθογραφίες του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα.
Η ανταρσία των αγγέλων
France Anatole 1844-1924
Αστάρτη (1994)
Ένα έργο χαριτωμένο, ξεκαρδιστικό, μια αναρχική σάτιρα. Και πίσω απ' όλ' αυτά ένας προβληματισμός πάνω στο μυστήριο του συμπαντικού Κακού. Αντάρτες άγγελοι κατεβαίνουν στη γη, παίρνουν ανθρώπινη μορφή και συνωμοτούν πώς να ρίξουν από το θρόνο του το Θεό και να βάλουν στη θέση του τον Εωσφόρο. Μερικοί άγγελοι βλέποντας πως πάνω στη γη τα πράγματα είναι τα ίδια και χειρότερα ξεχνούν την απελευθέρωση των ουρανών και ρίχνονται με ζήλο στους κοινωνικούς αγώνες. [...] Όμως ο υπέρτατος αρχηγός όλων, ο πρώτος εξεγερμένος, δεν είναι καθόλου κωμικός ήρωας. Ο Εωσφόρος, πρόσωπο κ...
Ημέρα σιωπής στην Ταγγέρη
Ben Jelloun Tahar
Αστάρτη (1991)
Το μόνο σκηνικό είναι μια κάμαρα σ' ένα μεγάλο ερειπωμένο σπίτι της Ταγγέρης όπου ο άνεμος φυσά αδιάκοπα. Ο μόνος πρωταγωνιστής: ένας μοναχικός, άρρωστος γέροντας που προσπαθεί ν' αποδιώξει το πρόσωπο του επικείμενου θανάτου. Ο μόνος χρόνος: ο χρόνος μια ολόκληρης ζωής, συμπτυγμένος μέσα σε μια μέρα "ανέμου και μοναξιάς", μιας ζωής που αρχίζει μαζί με τον αιώνα μας και θα τελειώσει με το συναίσθημα μιας άδικης ήττας. Εκείνο που θέλει ο γέροντας είναι να συγκρατήσει τη ζωή. Κι έτσι την ξαναζεί μέσω της μνήμης. Αναθυμάται τους χαμένους για πάντα φίλους, τα νεανικά του χρόνια...